[Open] The unstability of me ...

William Yeats, Oscar Wilde, de gebroeders Grimm, Hans Christian Andersen... Op haar tenen bekeek Diana de ruggen van de boeken voor haar. Haar vingers gleden over de boeken, de meeste stoffig, in leer ingebonden en met sierlijke gouden letters bedrukt: ze kon bijna hun oudheid door het papier heen voelen, de vele mensen die de sprookjesboeken met plezier hadden gekocht en daarna gelezen, aan hun kinderen doorgegeven, de kinderen die het weer aan hun kinderen hadden doorgegeven... En nu stonden ze hier, in een afgelegen hoekje van de bibliotheek op een school voor mutanten waarvan de meeste waarschijnlijk te oud waren om in sprookjes te geloven; met uitzondering van Aleksey en zijzelf dan.
Nu de zomervakantie begonnen was hadden ze een heleboel tijd om meer te lezen, een feit waar ze allebei gretig gebruik van maakten: wekelijks leenden ze samen een hele stapel boeken om die daarna van hun leeslijst af te strepen en een nieuwe afdeling van de bibliotheek te verkennen. Aleksey verslond vooral de grote Russische schrijvers en klassieke boeken, van Tolstoy tot Dostoyevsky en natuurlijk Pushkin, terwijl Diana zich meer inlas in sprookjes, mythes en andere verhalen: natuurlijk kwam haar interesse in mythes door haar mutatie. Hoe meer ze afwist van het bestaan van verschillende mythologische wezens uit allerlei culturen, hoe meer ze haar mutatie kon ontwikkelen en beter kon leren begrijpen.
Maar er waren zo veel boeken... Ze kon zo onmogelijk een keuze maken voor wat ze deze week wilde lezen.
Aziatische mythologie en Slavische mythologie had ze al van haar lijstje af kunnen strepen. Westerse sprookjes dan misschien? Ze stond al in elk geval op de goede afdeling. Of zou ze Aleksey zo om advies vragen? Over haar schouder keek ze weer terug de bibliotheek in terwijl ze zich aan een boekenplank vasthield, zoekend naar haar vriendje, maar hij was nergens te bekennen tussen de menigte studenten en docenten die kriskras door elkaar liepen. De bibliotheek was ook zo groot.
Haar ogen vielen op een meisje aan een bureau achter haar, dat duidelijk iets aan het schrijven was. Had ze zo laat nog huiswerk opgekregen? Of was ze iets voor zichzelf aan het schrijven? Een verhaal of een gedicht misschien?
Diana's blik bleef enkele seconden op het meisje rusten - het was duidelijk dat ze druk bezig was - voordat ze zich weer terugdraaide naar de immense rij boeken voor haar neus. Nu, welke zou ze kiezen? Het boek van Oscar Wilde of het veel oudere boek van Hans Christian Andersen, een bundel die ze al in haar kindertijd gelezen had? Ze bekeek beide boeken en haalde ze allebei even uit de rij om de kaft te kunnen bekijken.
Een zacht gekraak, duidelijk hoorbaar door de stilte in de bibliotheek, onderbrak haar gedachten.
Voorzichtig draaide ze zich om en keek naar het bureau van het meisje achter haar, waar het geluid vandaan kwam. Huh? Verbeeldde ze het zich nou of was het plantje op de tafel in wel een heel snel tempo aan het verdorren? Meteen zette ze de boeken terug in de rij en snelde zich naar het meisje toe.
'Gaat het?' vroeg ze bezorgd, maar ze wist het antwoord al: er was duidelijk iets fout aan het gaan.