Carry you home {open}

Elin bladerde door haar lesboek heen op zoek naar het juiste antwoord die ze moest hebben voor haar huiswerk, door haar verandering periode moest ze aardig wat dingen in halen om net zo ver te komen als haar klas genoten. Gelukkig kreeg ze daar gewoon de tijd maar ook hulp voor zodat ze niet nog verder achter zou kunnen blijven. Ze las de alinea door waarna ze het antwoord vond en die op schreef. Zo ging ze de gehele tijd door tot dat ze haar opdracht eindelijk af had, uiteindelijk sloot ze haar boeken en rekte zich even uit. Haar blik gleed door de woonkamer heen waar ze het aardig rustig vond.

Iets wat ook wel klopte gezien het gewoon veelte mooi weer was om ook maar binnen te zitten ondanks dat het wat aan de frisse kant was, om eerlijk te zijn wou Elin nu liever naar buiten richting het strand dan dat ze hier rond bleef hangen. Daarom bracht ze ook maar snel haar spullen naar haar kamer, als ze geluk had dan kon ze de zonsondergang nog zien. Die gedachten zorgde er voor dat Elin haar voeten sneller de trap op liet gaan terwijl ze half naar boven rende, gelukkig had ze een paar simpele gympen aan anders zou ze regelrecht op haar gezicht vallen. Iets wat nou niet zo'n pretje was, eenmaal in haar kamer gooide ze haar boeken op het bed en greep ze haar dikke vest van haar stoel af die ze ook meteen aan trok om daarna weer naar beneden te lopen. Toen ze eenmaal buiten was kon ze de zon al bijna niet meer zien achter de bomen wat betekende dat ze sneller zou moeten gaan, wat zou ze toch graag nu de mutatie teleport willen hebben.

Al was ze om eerlijk te zijn ook wel tevreden met haar eigen mutaties, die hoorde in haar ogen echt bij haar. Het duurde niet heel lang voor haar lichaam pijn begon te doen waar door ze wist dat ze te ver was gegaan met bewegen. Ze wou echter nog niet om keren waar door ze stug door liep om niet veel later eindelijk bij het strand aan te komen, Elin bleef stil staan en probeerde haar ademhaling weer wat onder controlte te krijgen en wachtte tot de steken in haar gehele lichaam wat minder werd. Haar blik bleef op de zon gericht om vervolgens in beweging te komen en langzaam het strand op te lopen, Elin haar blik gleed over het strand heen en keek naar de verschillende groepjes die zich op het strand bevonden waarna ze haar blik op een meisje liet vallen die helemaal alleen zat. Haar keuze ging al snel naar haar dan naar de groepjes mensen, ze had het niet echt op drukte en ontliep ze liever. Elin nam uiteindelijk plaats vlak naast haar waar ze een paar minuten naar de ondergaande zon keek voor ze haar aandacht op het meisje naast haar vestigde. Ze luisterde naar haar gezang waar door ze nieuwsgierig werd over wat ze zong. ”Wie zing je?” vroeg ze dan ook voorzichtig. Naast dat ze het wou weten was dit ook goed om met haar in contact te komen, en een praatje te gaan maken.

Nieuwsgierig keek ze het meisje aan toen ze eenmaal het aandacht had gekregen van de blondine naast haar, het viel Elin meteen op dat het meisje naast haar, niet had gemerkt dat Elin bij haar was gaan zitten. Iets wat ze meteen begreep, ten eerste had de blondine naar een heel andere kant op gekeken en had ze muziek op waar door niet alles meer goed te horen was, een voorzichtige glimlach verscheen op haar wat bleke huid toen het meisje naast haar de muziek uit deed. Iets wat ze erg aardig vond maar naar haar idee niet helemaal had gehoeven. Niet dat ze het niet wou, nee ze vond het juist toch wel wat fijner! Elin had het alleen niet echt verwacht, dat was alles. "Een klassieker." Elin liet haar hoofd iets schuin gaan terwijl ze haar nog wat nieuwsgieriger aan keek. Klassieker? Er waren zo veel klassiekers, dat was ook al logisch als je in het jaar 2035 al weer zat.

"Dilemma van Nelly en Kelly Rowland." Elin liet haar blik van het meisje af gaan en keek naar de zon terwijl ze even naar dacht, het nummer kwam haar aardig bekent voor. Een kleine grijns verscheen rond haar lippen toen ze zich bedacht dat ze het nummer inderdaad kende. Het was er al voor dat Elin ook maar te wereld was gekomen, maar het was een nummer die zelfs toen nog wel eens gespeeld werd. Even vroeg ze zich af hoe het nummer ook al weer ging, waar door ze zich een klein stukje tekst kon herinneren. Elin was alleen niet helemaal zeker of het ook bij des betreffende nummer hoorde maar ze gokte het er maar op. Ze keek wat onzeker naar de blondine naast haar waarna ze weer voor haar uit keek. “I.. love you, and I.. need you. Nelly I.. love you, I do..” Het was zeker niet de mooiste stem die nu te horen was, maar Elin had daar in tegen wel veel geluk dat ze niet vals zong. Het was alleen niet een bijzondere stem om naar te luisteren, daar naast zou ze ook nooit een poging doen om wel een bijzondere stem te kunnen creëren. Ze was tevreden met haar gezand “And it's more than you'll.. ever know. But.. it's” Elin stopte al snel met zingen omdat ze niet helemaal wist hoe het nummer nu verder ging.

Haar blik gleed weer naar de blondine heen waar na er een onzekere glimlachje rond haar lippen verscheen. “Dat nummer?” vroeg Elin dan ook, waarna ze haar handen achter haar in het zand zette en terug naar de zon's ondergang keek. Het was een prachtig iets om te zien, vooral het idee dat aan de andere kant van de wereld langzaam de zon op zou komen. Eigenlijk ging ook dat erg snel en was het zeker niet langzaam te noemen. "Dennimae" Haar blik gleed weer terug naar de blondine waarna Elin iets ging verzetten haar hand afveegde en haar hand aan nam. “Elin,” Ze liet haar hand weer los en ging weer zo zitten dat ze op haar handen leunde en naar de zon keek. “Wat betekend je naam?” vroeg ze nieuwsgierig terwijl ze even om keek naar Dennimae waarna haar blik weer naar de zon gleed en daar op bevestigd bleef.

Ze had niet echt verwacht dat het meisje naast haar verder zou gaan zingen, een kleine glimlach verscheen rond haar lippen toen ze weer op zij keek. Elin moest eerlijk toegeven dat de blondine naast haar een leuke stem had om naar te luisteren, het was niet standaard. Er zat een bepaalde klank in wat haar stem bijzonder maakte, zo dacht Elin er in elk geval over. Ze was natuurlijk geen expert er in maar achja, wat maakte het ook eigenlijk uit. "Het is al een oud nummer, maar vind hem nog steeds mooi." Elin knikte en keek weer voor haar uit. "Ik moet eerlijk toegeven dat ik alleen luister naar nummers van vroeger, ik heb niks met de nummers van tegenwoordig." Bekende Elin, wellicht kwam het door haar ouders die een afkeer hadden voor de muziek van tegenwoordig. Al waren er ook zekers nummers van vroeger wat ook niet helemaal kon, toch luisterde ze er altijd naar. Haar maakte het werkelijk niks uit wat er gezongen werd in een nummer. Het maakte je echt niet slecht in haar ogen. Het was toch wel even fijn dat ze als nog bevestiging kreeg van het gegeven dat het inderdaad dat nummer was.

Het had makkelijk gekund dat het een totaal ander nummer was ondanks dat de dame naast haar mee had gezongen. "Oh, ik zei het verkeerd. Het is Nelly van Delimma en Kelly Rowland, niet Delimma van Nelly." Elin grinnikte om haar woorden en keek weer even naar op zij. "Maakt niet uit, ik begreep wat je bedoelde." sprak ik zacht terwijl mijn blik kort even op haar bleef hangen voor ze weg keek. "No Doubt had vroeger ook mooie nummers, ken je het nummer Don't speak." voor ze ook maar op een reactie wachtte besloot ze en klein stukje te zingen. "Don't speak, I know just what you're saying, So please stop explaining, Don't tell me 'cause it hurts" zong ze een stukje van het refrein, eigenlijk kende ze allen het refrein van dat nummer in haar hoofd maar zodra ze de muziek eenmaal hoorde zou ze echter wel weer zo mee kunnen zingen. "Mooie naam." Elin keek weer weg toen die woorden gesproken werden. "Dankje" fluisterde ze zachtjes, Elin hoopte altijd dat wanneer ze haar naam vertelde dat men niet verder zou vragen achter de betekenis van de naam, waarom haar moeder juist die naam had gekozen dat soort dingen. Toch kon ze het niet laten om Dennimae te vragen wat haar naam betekende.

"Het betekend, voor zover ik weet, niets. Mijn moeder kon niet kiezen tussen Denni en Mae, dus maakte ze er Dennimae van." Het was best slim als je niet kon kiezen. "Dat was slim bedacht van je moeder." sprak ze terwijl ze weer naar de lucht keek. Er was nog een klein stukje van de zon over wat betekende dat het snel al heel snel donker zou gaan worden. "En de joune? Het klinkt wel als eentje met een betekenis." Daar had ze de vraag al waar ze bang voor was. Elin bleef voor even stil terwijl ze snel nadacht. Misschien werd het eindelijk tijd om de waarheid te vertellen, misschien reageerde Dennimae helemaal niet zo heftig. Mocht het wel zo zijn dan betekende het niet dat ze een vriend of in dit geval een vriendin kwijt was. Eigenlijk had ze helemaal geen vrienden sinds ze Elin was dus wat had ze te verliezen buiten het feit dat ze haar misschien een freak vond. "Elin zelf betekend iets met god ofzo." sprak ze zacht haast fluisterend. Elin nam een andere houding aan en sloeg haar armen beschermd om haar heen terwijl ze op haar lip beet. Een zucht verliet haar lippen ze moest het nu gewoon zeggen, zo erg was het niet.

"Maar mijn naam heeft wel een belangrijke betekenis voor mijzelf, ik. Ik." Kom op hoe moeilijk was het verdomme nou. Elin haalde diep adem waarna ze Dennimae voor enkele seconden onzeker aan keek om daarna naar haar benen te kijken. "Elin betekend voor mij een nieuw en beter leven. Edgar is de naam waar ik mee ben geboren." fluisterde ze zachtjes uit terwijl haar blik weer omhoog gleed ergens hopend dat de blondine naast haar niks te horen had gekregen. Onder tussen gierde de zenuwen door haar lichaam heen dat ze er misselijk van werd.