Cold, Colder, Coldest

Onderwerp: Cold, Colder, Coldest zo dec 13, 2015 2:09 pm

Het nadeel aan vampier zijn was zijn overgevoeligheid aan licht. Vanaf er ook maar iets van licht door de gordijnen heen kwam, werd hij wakker. Vooral als het dan nog een keer bijna recht in zijn ogen scheen. Gelukkig was hij niet vatbaar voor de neven effecten doorheen de ruit, en werd hij niet misselijk als hij achter glas zat of iets dergelijks. Plus, het was winter, het enige seizoen waar de zon zwakker was en hij er eigenlijk niet zo heel veel last van had. Maar die fucker bleef wel te licht. Om het uit zijn ogen te krijgen, rolde hij op zijn rug, om vervolgens half te schrikken door een aanraking van huid op huid. Oh, shit, ja.. Dat ook nog. Ky opende zijn ogen slaperig en keek naar de blauwharige chick in zijn bed. Een geamuseerd grijnsje kwam om zijn lippen toen hij dacht aan de afgelopen nacht.

Maar nu kwam het probleem om van haar af te komen zonder al te veel awkward woorden en stiltes. En daarbovenop kwam nog een keer dat hij liefst ook had dat ze ongezien kon vertrekken. Het was niet zo dat hij haar moest verstoppen voor iemand, maar langs de andere kant was de mogelijkheid er altijd dat mensen gingen roddelen en dat Ce dit te weten zou komen. Hij zou het niet afliegen als ze er om vroeg, maar over sommige dingen werd gewoon beter niet gepraat.. En dit was er een van. En het werd al wat later in de ochtend, en hoe later het was, hoe meer mensen er op de gang zouden zijn. Zachtjes raakte hij haar schouder aan, vroeg zich af hoe de fuck je iemand moest wakker maken zonder dat die zich rot zou schrikken. "Ey", Zei hij zachtjes, besloot dan maar om gewoon op te staan en het gordijn wijd open te trekken. Ugh, zon.

&Frankie

Onderwerp: Re: Cold, Colder, Coldest zo dec 13, 2015 2:51 pm

R.I.P to my youth
You can call this the funeral

Frankie was absoluut geen diepe slaper. Bij het eerste geluidje was ze wakker, klaar om zich te verdedigen of om weg te glippen mocht dat nodig zijn, al was het tegewoordig eigenlijk nooit meer nodig. Een van de weinige voordelen aan deze fucked up school.
Een paar zwakke zonnestralen kwamen door de gordijnen en een stem die dichtbij haar “Ey” zei zorgden dat ze knipperde met haar donkere ogen. De andere persoon glipte al uit bed merkte ze aan de beweging naast haar. Ze draaide zich op haar rug en veegde een pluk blauw haar uit haar gezicht. Ze was er aan gewend om naast een ander persoon wakker te worden. Eerlijk gezegd sliep ze vaker op anderen hun kamer dan op haar eigen.
Ze rekte zich sloom uit en ging rechtop zitten om de kamer in zich op te nemen. Ze was dit keer naast een jongen wakker geworden. Hij was blond, en lang, en trok net de gordijnen wijd open waardoor ze haar ogen sloot tegen het felle licht. Na een paar seconden waren haar ogen genoeg eraan gewend om uit bed te stappen.
Met een lange gaap stond ze op en greep een shirt van de jongen van de grond. Ze was zelf niet heel lang, maar hij wel dus het viel als een soort jurkje. Ze haalde een elastiekje van haar pols en bond haar lange blauwe haar in een hoge rommelige knot. Wel zo makkelijk, zeker omdat het nu helemaal klitterig was.
“Goodmorning.” Glimlachte ze naar de jongen. Ze was zijn naam alweer vergeten. Iets met… een K? Oh well, who cares.
Ze zag haar skinny jeans in een hoekje liggen en haalde haar sigaretten een een aansteker uit een van de zakken.
“Do you mind?” vroeg ze terwijl ze al een sigaret had gepakt en op het punt stond om hem aan te steken.

NOTES: Beetje kort, maar ja||MUSIC:[url=https://www.youtube.com/watch?v=vKH-rcO6PA8]RIP 2 my youth – The NBHD||CLOTHES:

Onderwerp: Re: Cold, Colder, Coldest zo dec 13, 2015 6:18 pm

Afgelopen nacht was momenteel nog een beetje een blur. Niet omdat hij had gedronken ofzo, want dat kon hij natuurlijk niet, maar omdat zijn hoofd nog zo slaperig was. Goddamn, echt, zijn brein had even een shockstart of zoiets nodig. Hoe langer hij wakker was, hoe meer hij de neiging had om gewoon terug in bed te gaan liggen en verder te tukken. Maar dat kon nu even niet, want guess what, hij had bezoek. Geen onaangenaam bezoek tho, maar toch. Kyrylo had het gordijn geopend en was even met een klein grommetje blijven staan om zijn ogen te laten wennen aan het licht. In het bed speelde hetzelfde scenario zich af. Bij haar kwam er wel sneller beweging in tho. Ze trok zijn shirt aan en stond toen op, waarbij het ding net lang genoeg was om tot op haar bovenbenen te komen. What a shame, heh.

De chick, hij was haar naam al half vergeten maar het boeide hem eigenlijk ook niet echt, had haar haren bij elkaar gebonden en vervolgens een sigaret uit haar zakken genomen. “Goodmorning.” Zei ze, waarna hij even door zijn haren wreef en haar even een glimlachje schonk. "Just 'morning' will do tho", Grinnikte hij. Nee, een ochtendmens was hij absoluut niet. Hij leefde ’s nachts, dat was wel normaal. “Do you mind?” Vroeg ze vervolgens, en hij schudde zijn hoofd. "Nah", Zei hij, waarmee hij haar toestemming gaf om hem op te steken. De jongen ging terug op zijn bed liggen en checkte zijn sms’en even. Niks heel dringends tho. "Dusss.. Heb jij nog plannen vandaag?" Vroeg hij. Yeah, misschien zou haar dat doen herinneren dat ze ergens nog iets te doen had en zou ze sneller weg gaan. Slimme zet, Ky.

Onderwerp: Re: Cold, Colder, Coldest wo dec 16, 2015 6:23 pm

Do you call yourself a fucking hurricane like me

”Goodmorning.” Groette ze. De jongen glimlachte en woelde door zijn haren. Hij was best cute. Ze had slechter gehad.
"Just 'morning' will do tho" vertelde hij haar. Frankie’s mondhoeken krulden iets omhoog. Dat kende ze maar al te goed. Misschien had het iets met haar mutatie temaken, misschien lag het gewoon aan haarzelf, maar ze was altijd meer een nachtmens geweest dan een dagmens. En zeker geen ochtend mens. Het donker trok haar aan.
Ze raapte haar skinny jeans op en haalde haar sigaretten er uit. “Do you mind?” vroeg ze terwijl ze er al een uit het pakje haalde en de aansteker er naar toe bracht. Aan echt toestemming vragen deed ze niet maar ze had al vaker in ongemakkelijke situaties gezeten door zomaar een sigaret op te steken. Gelukkig schudde de jongen zijn hoofd. “Nah.” Zei hij casual. Frankie trok een mondhoek omhoog in een scheve grijns en stak haar sigaret aan.
De jongen liep terug naar zijn bed en ging weer liggen. Frankie grinnikte terwijl de jongen door zijn telefoon scrolde.
"Dusss.. Heb jij nog plannen vandaag?" vroeg hij toen. Frankie trok een wenkbrauw op en ging op de rand van het bed zitten. Ze keek voor haar uit, zonder echt ergens naar te kijken.
“Nope.” Antwoorde ze casual terwijl ze haar schouders lichtjes ophaalde. Langzaam draaide ze haar hoofd naar de jongen toe en ze nam weer een trekje van haar sigaret. “Het is kerst vakantie, waarom zou ik iets doen?” Het was meer een rhetorische vraag maar toch keek ze de jongen afwachtend aan. Ze plande haar dagen van te voren nooit. Waarom zou ze? Ze kreeg ergens wel een sms ofzo van iemand waar ze kon hangen en anders vond ze wel iets. En anders maakte ze nog een beetje huiswerk, als ze echt niets beters te doen had. Ze moest toch iets doen om op school te kunnen blijven want het was of deze “gevangenis” waar ze nog wat vrijheid had, of een echte gevangenis.
Maar in de vakantie maakte ze sowieso toch geen huiswerk.
Frankie strekte haar benen uit, er vielen wat zonnestralen op dit tevergeefs probeerde haar ijskoude huid op te warmen. Haar herinneringen aan gisteravond/nacht waren alles behalve helder, maar ze herinnerde zich wel dat die jongen ook koud had aangevoeld. Ze was nog nooit iemand tegen gekomen die net zo koud was als zijzelf…
“Hey wat voor mutatie heb jij eigenlijk?” vroeg ze vrij random. Andere mensen hun freaky mutaties konden haar meestal niet zo veel schelen, maar nu was ze toch wel een beetje benieuwd moest ze toegeven.

NOTES:||MUSIC:||CLOTHES:

Onderwerp: Re: Cold, Colder, Coldest za dec 19, 2015 12:59 am

Goeiemorgen was wel wat overdreven. Okay, hij had slechtere ochtenden gehad als deze tho, daar niet van, maar de ochtend mocht voor hem gerust uitgesteld worden tot in de namiddag. Als het aan hem lag, deed hij niet meer mee aan ochtenden. Blijkbaar snapte ze hem wel, want ze trok haar mondhoeken op in een klein glimlachje. Vervolgens liep ze naar haar jeans, haalde er een pakje sigaretten uit en vroeg hem om toestemming. Zo vriendelijk was ze nog. Ky liet haar maar doen, waarom zou hij het haar verbieden? Iedereen ging wel ergens aan dood, dan was het wel zo netjes om hen zelf te laten kiezen aan wat. Euhm, wacht, nee, dat klopte ook weer niet helemaal. Maar oh well, je snapt het punt.

Kyrylo ging weer liggen, vroeg haar nonchalant of ze nog plannen had, meer als een hint om haar uiteindelijk buiten te krijgen. Ze had ‘m niet door. “Nope.” Zei ze casual, terwijl ze haar schouders ophaalde. “Het is kerst vakantie, waarom zou ik iets doen?” Argumenteerde ze, en hij lachte kort geamuseerd. “True, al lijk je me wel niet iemand die anders ook veel doet voor school”, Grinnikte hij plagend. Het was maar een voorgevoel, geen vooroordeel. Hij deed niet aan voordelen, net zoals hij niet aan ochtenden deed.

Scrollend door een idioot spelletje op zijn phone, bleef hij op zijn dooie gemak (pun intended) liggen. Tot de blauwharige chick hem weer aan sprak. “Hey wat voor mutatie heb jij eigenlijk?” Vroeg ze. Wauw.. Dat kwam out of the blue (alweer pun intended d a m n son). Kyrylo gooide zijn phone even neer, hopeiijk keek ze niet naar het scherm, want echt stoer was het spelletje niet. Iets vaag met katten en een tuin. Wel cute tho. “Ooit van Strigoi gehoord? Hoe heet ’t ook weer.. Vampier?” Vroeg hij, trok even zijn wenkbrauw op. Right, nu zou ze de link wel leggen. “Jij?” Kaatste hij toen terug, keek haar even toch wel geïnteresseerd aan. Dit was wel een vreemde morning after tbh..

Onderwerp: Re: Cold, Colder, Coldest za dec 19, 2015 10:35 pm

Do you call yourself a fucking hurricane like me

“Het is kerst vakantie, waarom zou ik iets doen?” Zei ze. De jongen lachte geamuseerd. “True, al lijk je me wel niet iemand die anders ook veel doet voor school” antwoordde hij. Nu was het aan Frankie om kort te lachen. “Nope.” Mompelde ze. Ze mocht deze jongen wel. Voor zover ze een fuck gaf om haar hookups dan.
De jongen deed nog steeds iets op zijn telefoon. Frankie stond op het punt zich maar te gaan aankleden (ze was al langer blijven hangen dan ze gemiddeld deed tijdens morning-afters anyways) toen haar iets te binnen schoot over de temperatuur van de jongen. Misschien was het toeval maar het maakte haar wel nieuwsgierig naar de jongen zijn mutatie.
“Hey wat voor mutatie heb jij eigenlijk?” vroeg ze. Het kwam nogal opeens, de jongen legde gelijk zijn telefoon weg, of basically, gooide het apparaatje neer. Haar oog viel op het scherm. Een of ander spel wat ze niet kende. Ze deed niet echt aan spelletjes. Tot kort geleden had ze niet eens een smartphone gehad. Ze richtte haar aandacht weer op de jongen, die begon zijn mutatie uit te leggen.
“Ooit van Strigoi gehoord? Hoe heet ’t ook weer.. Vampier?” Hij trok zijn wenkbrauwen op. Frankie knikte. Dat legde opzich zijn koude huid wel uit. Hij voelde… dood. Zoals een lijk. Net als zij. En natuurlijk kwam de vraag dan ook naar haar eigen mutatie.
“Jij?” vroeg de jongen. Frankie keek naar haar handen, die ze in haar schoot had gelegd. Ze keek naar de brandende sigaret tussen haar middel- en wijsvinger, en bestudeerde haar zwarte nagellak. Hier en daar miste al stukjes. Ze hield er niet van om over haar mutatie te praten. Niet dat ze er moeite mee had. Ze was best tevreden er mee eigenlijk. Zonder haar mutatie zat ze nu nog thuis waarschijnlijk bij de assholes die haar familie hoorden te zijn. Maar haar mutatie was iets persoonlijks, en zoals bij alles wat persoonlijk was had Frankie moeite om daar open over te zijn. Ze nam een lange trek van haar sigaret, en blies de rook toen net zo langzaam weer uit.
Uiteindelijk keek ze vanuit haar ooghoeken naar de jongen. “Dood” zei ze simpel. En dat was het ook simpel gezegd.
“Mijn hele mutatie draait om de dood, de grens tussen leven en dood…” ze perste haar lippen op elkaar. Als de jongen zo nodig nog meer moest weten moest hij het maar vragen. Het enige was ze nog zei was “Mijn huid voelt ook doods aan, net zoals die van jou. Daarom vroeg ik het.”
Ze stond op en begon haar kleding bij elkaar te rapen. Dit was niet de raarste morning-after die ze had beleefd, maar hij stond zeker in de top 10.

NOTES:||MUSIC:||OUTFIT:KLIK

Onderwerp: Re: Cold, Colder, Coldest zo dec 20, 2015 5:53 pm

Kyrylo loog al lang niet meer over wie of wat hij echt was. Vaak genoeg kreeg hij de vraag, en hij ontkende het nooit. Waarom zou hij ook? Mocht hij dan niet trots zijn op wat hij was? Plus, het leek mensen net aan te trekken, verslaafd te maken aan het rondhangen in zijn buurt net omdat hij eigenlijk niet hoorde te bestaan. Hij was een levende mythe, iets wat vooral jongere vrouwen aanlokte, die natuurlijk alle stereotypen wilden testen.. Ghehe. Plus, hij kreeg er ook iets voor terug. Bloed, wat hij nodig had om te leven. En het beste was, als er dan eentje plots gekwetst was omdat hun romance eindigde en ze hem ging aangeven bij de autoriteiten, niemand haar geloofde. Want hoe gek klonk je als je een vampier ging aangeven omdat hij geen sex met je wilde? Hah, geen enkele gezonde persoon zou dat ooit willen uitzoeken. Plus, hij had altijd zijn butler gehad om eventuele nieuwsgierige journalisten of politiemensen te woord te staan.

Maar hier was hij dan nog een keer op een mutanten eiland, dus niemand kon hem gare vragen stellen of verlinken of wat dan ook omdat hij Strigoi was. Zij had zelf ook een mutatie, waar hij dan snel genoeg naar vroeg. Het bleef een tijdje stil, maar Ky bleef haar afwachtend aan kijken. Tot er uiteindelijk toch iets van geluid uit de blauwharige kwam. “Dood” Klonk het, daarmee alles verklarend. “Mijn hele mutatie draait om de dood, de grens tussen leven en dood…” Vervolgde ze. Oh, dat was best interessant.. Als onsterfelijke, of levende dode, hoe moest hij het ook noemen, zou hij nooit echt dood dood zijn. Tenzij hij ooit een 7de kleinzoon kreeg. “Mijn huid voelt ook doods aan, net zoals die van jou. Daarom vroeg ik het.” Verklaarde ze toen, waarna ze haar kleren bij elkaar begon te rapen. "Alles wat om de dood draait huh? Denk je dat je mij zou kunnen doden? Voorgoed?" Vroeg hij nieuwsgierig. Okay, ze mocht dan wel weg willen, maar momenteel moest ze toch nog eventjes blijven hoor, anders zou hij met die vraag blijven rondlopen.

Onderwerp: Re: Cold, Colder, Coldest wo dec 23, 2015 11:32 pm

Do you call yourself a fucking hurricane like me

Na haar laatste woorden begon Frankie haar kleren bij elkaar te zoeken. Maar natuurlijk kwamen er vragen. Er kwamen altijd vragen. Ze richtte haar blik op de blonde jongen. "Alles wat om de dood draait huh? Denk je dat je mij zou kunnen doden? Voorgoed?" vroeg hij nieuwsgierig. Frankie keek hem kort aan, draaide zich toen om en deed het raam open, waarna ze haar sigaret na een laatste trek naar buiten gooide. Het was een soort tijdrekking. Maar eerlijk gezegs wist ze nu het antwoord nog niet.
“Honestly, it depends.” Zei ze toen twijfelachtig. “Ik kan mensen vermoorden door hun “levens energie”, of hoe je het ook wil noemen, als het ware van hen af te pakken…” Haar stem viel weg terwijl ze dacht aan de laatste keer dat ze dat trucje had uitgevoert waarbij het tot de dood leidde. Haar familie. Niet dat ze er spijt van had. Absoluut niet. Ze had dat alleen in de rechtbank verteld om een minder zware straf te krijgen. Maar het hele energie afpakken en in zich opnemen was nou niet bepaald het meest comfortabele proces.
Uiteindelijk wist ze haar aandacht weer in het hier en nu te krijgen. Ze beet op haar lip en draaide een loshangende pluk felblauw haar om haar fingers.
“Dus ik denk dat ik jou wel kan vermoorden, mocht het nodig zijn.” Een ondeugende grijns verscheen op haar knappe gezicht toen ze de laatste vier woorden uitsprak. Ze werd nu toch best enthusiast om over haar mutatie te vertellen, en ze ging weer op de rand van het bed zitten. De kleren die ze had opgeraapt vielen in een hoopje bij haar voeten.
“Want kijk, jij mag dan “ondood” zijn, of iets in die richting. Niet echt levend zoals normale mensen in ieder geval. Maar levens energie staat los van dat. Los van het lichamelijke. Alle levende dingen hebben levens energie nodig… en normaal werken die energie en het lichaam samen. Als de een het niet doet, doet de ander het ook niet. Maar voor jou is dat blijkbaar anders.” Legde ze uit. Ze grinnikte kort. “Maar ik heb alleen nog maar ervaring met het nemen van mensen, planten, en dieren levens. Vampier staat niet op mijn CV dus ik weet het niet zo goed.”
Hierna deed ze een poging om de loshangende pluk haar terug in de knot te stoppen, en ze hoopte dat de jongen, ze wist nou nog steeds zijn naam niet, iets van haar vrij warrige uitleg had begrepen. Ze was nou eenmaal geen expert op het gebied van haar mutatie, al was ze waarschijnlijk de enige met deze mutatie dus dan wist ze er als nog het meest vanaf, maar er was niemand om haar iets uit te leggen. Dingen gebeurden nou eenmaal zo en ze vroeg zich nauwelijks het hoe of wat af. Ze kon goed met het practische gedeelte omgaan, maar de theorie erachter… Ze had een goed stel hersens (anders zou ze het zich niet kunnen veroorloven om bijna geen huiswerk te maken) maar dit was weer iets heel anders.

NOTES:||MUSIC:||OUTFIT: [/url]

Onderwerp: Re: Cold, Colder, Coldest do dec 24, 2015 1:17 am

Haar hele uitleg wekte bij hem echt wel een interesse op waarvan hij niet wist dat hij die had. Een interesse naar het eeuwige dood zijn. Eerlijk gezegd was hij dan wel onsterfelijk, maar niet helemaal. Er zou een dag komen dat hij aan zijn einde zou komen, maar die dag lag nog heel heel heel heel heel ver voor de dag van vandaag. Maar er was iets dat hem aan trok naar de grens van zijn bestaan. Misschien zijn eigen nieuwsgierigheid. Misschien de waan in zijn hoofd dat hij toch nog zoveel tijd had. En nu had hij hier even de kans om te ervaren wat het was, dood zijn. Een kans die hij niet zou laten liggen. Hij had dingen geleerd van zijn voorganger, maar nog nooit uitgetest. Nu zou dat zomaar eens kunnen, in een omgeving waar hij tenminste niet voor een lange tijd in een kist zou belanden tot iemand hem terug zou wekken.

Maar dan moest hij eerst weten of ze er toe in staat was. Het duurde een tijdje voor ze een antwoord gaf, een tijd waarin hij een plan probeerde uit te werken. “Honestly, it depends.” Begon ze, waarna ze een hele uitleg begon te geven. Over levens energie, en dat die eigenlijk los stond van het lichaam, maar ook niet kon functioneren zonder een iets dat het op gang hield. En dat hij dat wel nog was, ook al was hij dood, maar eigenlijk niet helemaal dood. “Maar ik heb alleen nog maar ervaring met het nemen van mensen, planten, en dieren levens. Vampier staat niet op mijn CV dus ik weet het niet zo goed.” Beëindigde ze haar uitleg. Ky bleef haar even intens aankijken met zijn ijsblauwe ogen. "Test het uit", Zei hij toen heel simpel, alsof hij zonet had gevraagd of ze nog een sigaret wou.

Maar hij meende het wel 100%. Ook al zou hij, volgens zijn voorganger, in een comateuze toestand raken, hij kon er weer uitgehaald worden. Door bloed, zijn enige bron van leven en levensenergie. Het was in zijn hoofd meer dan logisch dat een lege voorraad weer aangevuld kon worden. "Ik haal mijn 'levens energie' uit bloed. Als je het weg neemt, ga ik inderdaad dood, ik functioneer niet meer. Maar lichamelijk veranderd er niks, want ik heb toch al geen hartslag", Vervolgde hij, waarna hij langs haar heen dook en zijn gsm weer pakte. Even Ce sms'en. Hi bbe, kun je naar m'n kamer komen? Typte hij, waarna hij zijn sms verstuurde. Gegarandeerd zou ze hierheen teleporteren, hij kon het zo voorspellen. "Met bloed kan ik terug 'tot leven gewekt' worden, en ik ken wel iemand die dat zou willen doen", Vervolgde hij, begon zekerder van zijn zaak te worden. Ja, dit was ergens wel heel.. Aantrekkelijk.

Onderwerp: Re: Cold, Colder, Coldest do dec 24, 2015 2:58 am

[quote="Cecilia Rosen"]

"Quess who gets a slushie in their face after this.."

Heee sneeuw!! Cecilia had haar gordijn geopend na een tijdje weer als een ware kluizenaar in haar kamer te hebben gelegen. Ze wist niet hoelang het er al lag maar ze had niks door gehad. Hmm er zaten al best veel voetstappen in de sneeuw en het zag er niet uit als verse sneeuw. Damn het was lang geleden dat ze sneeuw had gezien? Oh wacht, nee dat was een jaartje geleden, zoals dat elk jaar ging. Cecilia mocht dan wel 134 jaar oud zijn maar zelf zij kon nog steeds enthousiast raken over een pak sneeuw. Ze wilde snel actie ondernemen maar viel na een paar passen om door duizeligheid. Ohja, misschien was eten een goed idee. Eerst maar naar de cafeteria teleporteren en daarna kwam de sneeuwpret wel. Ze trok wat makkelijks aan, een simpele grijze longsleeve een zwarte broek, plus nog wat zwarte make-up om haar ogen en poef.

Na wat te hebben gegeten keek ze nog even rond in de keuken en kreeg een idee bij het zien van een fles limonade siroop. Ze ging naar buiten, met all stars aan, HAha silmmm. Ze werd van alle kanten raar aangekeken maar ze wisten nog van niks. Cecilia haalde wat sneeuw van een muurtje waar nog niemand op had gezeten en schoof het in een plastic beker met een rietje erin. Limonade siroop erbij, roeren en taddaa je had een slushie. Oke, ze had het wel koud maar dat maakte niks uit. Ze zag dat een paar mutanten haar vies aankeken, begreep ze niks van. Waarom vies gaan doen over een beetje sneeuw? So what als er vieze dingen in zaten, is goed voor je weerstand. Oke, het was koud dus ze teleporteerde weer naar binnen en de fles terug naar de keuken. Terug in de cafeteria liet ze haar zelfgemaakte slushie meteen vallen op de grond omdat ze zich wild schrok van het geluid uit haar zak. Haar telefoon? Seriously? Eens zien wie de oorzaak was van haar schrikken waardoor iedereen om haar heen haar zachtjes aan het uitlachen was. Ky, echt great. Graaf dracula liet weer eens wat van zich horen. Of ze naar zijn kamer wou komen? Cecilia grijnsde even, hoe kon het toch dat ze daar nooit nee op kon zeggen?

Cecilia was binnen een seconde in zijn kamer en probeerde niet te geschrokken te kijken na ze haar blik door de kamer liet gaan. Ze ze zuchtte kort met een lachje. Ja een niet heel gemeend lachje, want zo leuk vond ze het namelijk niet. “Heb je bloed nodig? ”vroeg ze subtiel en keek Ky even kort aan. “Want zo te zien was je smsje was niet voor sex.. Obviously” zei ze en legde de nadruk op het laatste woord terwijl ze haar blik liet glijden over het blauwharige meisje. Waarna ze weer naar Ky keek voor het antwoord.

Onderwerp: Re: Cold, Colder, Coldest ma dec 28, 2015 9:41 pm

We’re on earth to break eachother’s hearts

Frankie sloot haar uitleg af. De jongen – als dit zo doorging zou het misschien handig zijn om zijn naam te vragen – keek haar even aan. Z’n ogen waren een heel lichte kleur blauw, viel Frankie nu pas op. Een kleur blauw die je niet vaak zag.
"Test het uit" zei hij uiteindelijk. Frankie trok haar wenkbrauwen op. Ze had er totaal geen probleem mee, want hoewel ze met de levens energie van haar familie al een lange tijd 17 kon blijven, moest ze over een aantal jaar wel bij tanken. En als ze deze dude z’n energie had, kon ze nog langer op deze leeftijd blijven hangen. Dat was wel haar doel, voor altijd 17 zijn. Bovendien, als hij zich zo gewillig opgaf kon het haar niet veel schelen of hij dood ging of niet. He called it.
“Oke, maar als het fout gaat is het jouw eigen verantwoordelijkheid. Niet dat je je daar druk om kan maken als je dood bent.” Tenzij hij toch nog bleef rondspoken als een spirit, maar dat vertelde ze hem niet erbij.
Maar de jongen gooide er een hele uitleg over zijn mutatie tegenaan. "Ik haal mijn 'levens energie' uit bloed. Als je het weg neemt, ga ik inderdaad dood, ik functioneer niet meer. Maar lichamelijk veranderd er niks, want ik heb toch al geen hartslag" zei hij. Frankie haalde haar schouders op. Het maakte haar niet veel uit. Either way kreeg ze meer energie. “Your choice.” Zei ze simpel.
De jongen dook plotseling langs haar heen en Frankie moest de neiging onderdrukken om van hem vandaan ze springen. Ze masseerde haar slapen. Ze haatte hoe gevoelig ze nog was als het ging om mensen, vooral jongens/mannen, die opeens snel naar haar toe bewogen. Fucking jeugdtrauma’s. Fucked up vader. Deze ochtend deed haar al veel te veel aan die asshole denken.
De jongen sms’te iemand. "Met bloed kan ik terug 'tot leven gewekt' worden, en ik ken wel iemand die dat zou willen doen" legde hij uit. Frankie knikte. Natuurlijk liep er op dit fucked up eiland iemand rond die wel vrijwillige bloed wilde afstaan. Frankie niet. Nooit.
Ze wilde net vragen of ze dan helemaal moesten wachten tot deze persoon hier dan zou zijn, of dat ze al konden beginnen. Bovendien droeg ze alleen een shirt van de jongen, niks eronder. Maar toen ging de deur al open. Blijkbaar waren ze buren ofzo. Whatever.
Er stond een meisje in de deur opening. Ze probeerde niet geschrokken te kijken toen haar oog op Frankie viel. Maar Frankie had inmiddels een oog voor dat soort dingen ontwikkeld, en een tevreden grijns voormde zich op haar gezicht. Ze greep toch even casual haar slipje tussen de rest van haar kleding uit en trok dat aan onder het oversized shirt van de jongen, want ze had niet zo veel zin om haar personal goods aan deze meid te showen. Dat was voor hookups only (al zag deze chick er totaal niet verkeerd uit, maar nu ze seks had gehad met haar boyfriend… tja dat ging niet werken waarschijnlijk).
Het meisje lachte, maar het klonk niet bepaald vrolijk. “Heb je bloed nodig? ” vroeg ze toen. Heerlijk was dit. De beste hookups waren de gene waarbij ze een homewrecker was. Dat was misschien een fucked up mindset. Who cares.
“Want zo te zien was je smsje was niet voor sex.. Obviously” vervolgde de meid, met de nadruk op obviously. Daarna liet ze haar blik uitgebreid over Frankie heen gaan. Frankie glimlachte. "Ho“ onbeleefd van me.” Merkte ze op. Het meisje had haar blik alweer op de jongen gericht, maar Frankie stond op, liep richting de chick en stak haar hand uit. “Blue, aangenaam.” Zei ze met een quasi onschuldige glimlach. Na een week op het eiland was ze zich gaan voor stellen als Blue, in plaats van Frankie. Haar hele naam, Francis, gebruikte ze al jaren niet meer. Ze had er een hekel aan. En Frankie herinnerde haar daar toch nog te veel aan. Bovendien was Blue haar stage naam geweest toen ze geld bijverdiende door op te treden tijdens haar onderduik-jaren. Zingen had ze altijd al leuk gevonden, en blijkbaar had ze een talent om vieze bikers in goedkope hotels en cafés bezig te houden.
De uitleg over waarom ze deze meid precies nodig hadden liet ze over aan de jongen. Frankie stak een nieuwe sigaret op. Dit absurde plan was sowieso niet haar idee, dus hij moest dit maar zelf regelen.

NOTES:||MUSIC:||OUTFIT:

Onderwerp: Re: Cold, Colder, Coldest di dec 29, 2015 6:15 pm

Heel misschien had hij beter eerst gezegd dat de persoon die hij sms’te hier binnen de 3 seconden zou staan. Want natuurlijk kwam ze binnen geteleporteerd. Misschien had hij beter eerst even nagedacht over het feit dat het nogal heel duidelijk was wat hier was gebeurd. Langs de andere kant.. Waarom zou hij? Het was niet dat hij en Ce exclusief een ding waren. Of nu ja, ze hadden het nooit echt besproken. Ky wist niet wat hij van haar moest verwachten. Haar reactie sprak anders wel boekdelen tho. Oops. “Heb je bloed nodig?” Vroeg ze, en ze keek hem aan, waarna ze de kamer rond keek. “Want zo te zien was je smsje was niet voor sex.. Obviously” Vervolgde ze, waarna ze de blauwharige chick even aan keek en toen weer naar hem keek voor een verklaring.

Voor hij een antwoord kon geven, sprong zijn hookup er tussen. Ze stelde zich voor als Blue. Ohja, Blue, dat was het. Hij wist niet hoe Ce er op zou reageren, maar verwachtte nu ook niet dat ze zou beginnen vechten. Misschien zou ze later lowkey wel wraak nemen. "Ik heb nu je bloed nog niet nodig nee, maar straks misschien wel", Begon Kyrylo, terwijl hij zichzelf tegen de muur liet aanleunen. "Zij gaat mij vermoorden, en dan heb ik jou nodig om me weer tot leven te wekken.. Hopelijk", Zei hij simpel met een grijnsje. Toch zat er iets.. Verlangend in zijn toon. Een verlangen die alleen zij ook zou snappen omdat ze was net als hij. Misschien zou ze er niet mee akkoord gaan. Misschien zou ze eerst toestemmen en hem dan alsnog niet terug levend maken uit wraak. Ja, dat zou wel een goeie zijn. Misschien was dit echt te fout voor woorden, maar okay, hij wou het proberen dus waarom ook niet?

Onderwerp: Re: Cold, Colder, Coldest di dec 29, 2015 9:44 pm

"Quess who gets a slushie in their face after this.."

Net toen ze dacht dat haar dag niet beter kon worden werd ze gesmst door Ky. Nog leuker, tenminste.. dat dacht ze. Ze was zijn kamer in geteleporteerd en was niet heel amused bij wat ze daar aantrof. Maar dat was terecht toch? Hmm Ky was niet van haar ofzo dus eigenlijk waren het haar zaken niet maar het was toch logisch dat ze zich een beetje gebruikt voelde. Het meisje stond er ook maar bij alsof het haar niks kon schelen en trok ook even casual haar slipje weer aan, oh please. Ugh, ze walgde van het idee alleen al. Oke, dan kwam de vraag waarom ze was gesmst om te komen. Ze kwam zo niet op een andere reden dan bloed. "Ho“ onbeleefd van me.” begon het meisje en stak haar hand uit naar Cecilia. Oh jak, alsof ze die ging aanraken. Ze keek even naar haar hand en naar het meisje waarbij ze haar eigen handen op haar rug deed. Nee het was heel beleefd bedoeld maar Cecilia was niet in de mood om beleefd te zijn. “Blue, aangenaam.” zei ze en Cecilia knikte even en keek naar haar blauwe haren. “Yeah I can see that” zei ze op een arrogante toon. Niet om iets uit te lokken hoor. Cecilia was te lui voor vechten. “Cecilia” zei ze dan om haar daarna toch even vriendelijk voor te stellen.

"Ik heb nu je bloed nog niet nodig nee, maar straks misschien wel" begon hij. Ze wist het, ze was gekomen om haar bloed. Ze draaide zichzelf om en ging op zijn bureau zitten. "Zij gaat mij vermoorden, en dan heb ik jou nodig om me weer tot leven te wekken.. Hopelijk" legde hij uit, en dat met zo’n grijns. Dus hij wilde dood en dan weer leven? Nou Cecilia wist het wel als zij die kans kreeg, dood en nooit meer terug. “Oh Ky, daar zijn we toch vrienden voor?” vroeg ze met een tikkeltje sarcasme met een glimlach. Ze wist dat hij het niet leuk had gevonden dat ze zo had gedaan na de eerste keer dat hij haar had gebeten. Alsof hij alleen maar aardig tegen haar deed vanwege haar bloed. En ja zo ging ze dus nu weer doen. “Het is niet dat ik er dood aan ga” zei ze en haalde haar schouders op.

Onderwerp: Re: Cold, Colder, Coldest ma jan 25, 2016 11:33 pm

We’re on earth to break eachothers hearts

De hookup’s persoonlijke bloedbankje bleek een blond meisje te zijn. Frankie had alleen niet verwacht dat het een teleporterend bloedbankje was. Ze stond zo 1 2 3 in de kamer, terwijl Frankie nog nauwelijks wat aanhad. Niet dat het haar zo heel veel uitmaakte, maar alsnog. A warning would’ve been nice.
Het bloedbankje was niet blij Frankie hier aan te treffen, zeker niet op deze manier. Frankie vond het wel grappig en glimlachte tevreden en geamuseerd naar het meisje, die haar blik ongegeneerd over Frankie heen liet glijden.
"Hoe onbeleefd van me.” Merkte Frankie droogjes op. Ze stond op en liep naar het bloedbankje toe, hoewel die haar blik weer op de hookup had gericht. Ze stak haar hand uit om zich voor de stellen, maar het bloedbankje keek alleen een beetje vies naar Frankie’s hand en deed toen haar handen op haar rug. Frankie trok alleen een wenkbrauw op als een soort ‘are you kidding me’ teken en haalde toen haar schouders op. Kon het haar wat schelen, als dat kind zo kinderachtig wilde doen moest ze het zelf weten.
“Blue, aangenaam.” Ging Frankie onverstoord door. De enige die haar nu nog Frankie noemden waren Alec en het grootste deel van de leraren. “Yeah I can see that” was de reactie van het bloedbankje, op een nogal arrogante toon. Frankie grinnikte zacht. Het bloedbankje heette blijkbaar Cecilia, maar Frankie had haar aandacht al weer op de hookup gericht. Hij mocht de uitleg doen, daar ging Frankie niet aan beginnen. Het hele plan was toch fucking waanzin maar hij moest het zelf weten. Frankie sloeg haar armen over elkaar en keek hem afwachtend aan.
De hookup leunde tegen de muur en begon aan de uitleg. "Ik heb nu je bloed nog niet nodig nee, maar straks misschien wel" Het bloedbankje draaide zich om en ging op het bureau zitten. "Zij gaat mij vermoorden, en dan heb ik jou nodig om me weer tot leven te wekken.. Hopelijk" ging hij verder. Er zat een verlangende toon in zijn stem. Frankie trok nu beide wenkbrauwen niet begrijpend op. Zelf was het nu juist haar doel om zo lang mogelijk in leven te blijven, het liefst op de zelfde leeftijd. Maar ja sommige mensen zagen dat niet zo zitten blijkbaar.
“Oh Ky, daar zijn we toch vrienden voor?” merkte Ceclilia sarcastisch op. Ky? Zie je het was inderdaad iets met een K… Kyle? Nee dat was het niet, maar wat het wel was wist ze nog steeds niet.
“Het is niet dat ik er dood aan ga” ging het bloedbankje verder. Frankie zuchtte en liep weer naar het bed toe. “Anyways…” ze ging op de rand zitten. “Jullie kunnen hier nog even leuk door babbelen, maar dan ben ik weg want ik kan wel meer zinvolle dingen bedenken om te doen dan naar jullie sarcasme luisteren.” Zei Frankie droogjes. Ze keek eerst Cecilia en toen de Ky-dude koud aan. “Er is zelfs een kans dat er niks gebeurd, dus zal ik maar…?” ze keek de hookup vragend aan en ging in kleermakerszit voor hem op het bed zitten, waarna ze haar hand afwachtend boven zijn pols hield.

NOTES:||MUSIC:||OUTFIT:

Onderwerp: Re: Cold, Colder, Coldest di jan 26, 2016 10:26 am

De vijandigheid tussen de twee was best lowkey, maar hij zag ook wel dat Blue hier van genoot. Iets wat hij eigenlijk niet zo grappig vond. Hier kon hij echt wel hoofdpijn van krijgen tbh. Konden ze niet voor vijf minuten allebei normaal doen? Maar nee, dat was blijkbaar teveel gevraagd. Zelfs na zijn uitleg bleef Ce hem stomme opmerkingen geven op een toon die hem niet echt aan stond. “Oh Ky, daar zijn we toch vrienden voor?” Zei ze wat sarcastisch, waarna ze hem een glimlachje schonk. Oh kom op. Dit was niet fair hoor. Ze wist goed genoeg dat ze vrienden waren om meer dan die reden. “Het is niet dat ik er dood aan ga” Vervolgde ze. Ondertussen kwam Blue voor hem op het bed zitten, sprak tegen hem en hield toen haar hand boven zijn pols. Ky bleef Ce alleen even aankijken, waarna hij zijn ijsblauwe ogen op Blue richtte.

"Nee, laat ook maar zitten", Bromde hij geïrriteerd. "Serieus, het is ook altijd hetzelfde met jullie vrouwen", Vervolgde hij geërgerd. Hij kon hier echt niet nog langer dan een minuut blijven. De jongen shapeshifte naar zijn ravenvorm, zette zijn pikzwarte veertjes op en kraste nog even boos, waarna hij door het raam naar buiten vloog. Snel klom hij op richting de hoogste boom die hij zag staan. Hier zou Ce ook niet naartoe kunnen teleporteren, de tak zou haar gewicht niet kunnen dragen. Het boog namelijk al fel door door het gewicht van de raaf alleen al. Nog steeds geïrriteerd bleef hij zitten, niet van plan om er de eerste uren nog uit te komen.

Onderwerp: Re: Cold, Colder, Coldest

» Stone Cold.
» It's too cold outside /Open
» The cold ocean
» Fight the cold
» -Out In The Cold [&Syler]