I'm kind of a big deal {+Kitty}

Langzaam ruimde hij zijn spullen op die hij uit zijn tas had gehaald voor de les. De les was sloom voorbij gegaan en hij werd er alleen nog maar meer moe van. Hij had de afgelopen paar nachten te weinig slaap gehad door het geluid dat hij mee kreeg van een aantal feestjes die aan de gang waren. Soms haatte hij het wel dat hij een mutatie had dat met geluid te maken had. Hij hoopte hierdoor dat hij straks na de les even kon slapen, al was het maar een uurtje of zo. Eigenlijk wilde hij wel langer slapen dan een uurtje.
Toch kon hij de mooie dames die hier rond liepen niet zo snel alleen laten zonder dat ze af en toe zijn aandacht even kregen. Stel je voor hoe erg de mooie dames zouden zeuren als hij ze een dag geen aandacht gaf? Dan had hij een hele club voor zijn deur staan en dan kon hij nog niet slapen. Hij had het toch wel degelijk moeilijk hier als hij er zo over na dacht.

Terwijl James door de gang heen liep keek hij toch wel even naar de achterkant van sommige meiden. Het maakte nooit uit of hij moe was of niet, kijken kon altijd. Hij herkende de achterkant van Auri meteen, toen hij haar zag staan. De kus die ze hem een paar maanden geleden had gegeven bleef nog altijd in zijn hoofd zitten elke keer als hij haar zag staan. Het was goed genoeg voor hem geweest, dus hij liet haar voorlopig nog wel even met rust. Misschien zal er nog een dag komen dat hij haar ook nog weer wat aandacht gaf. Tot nu toe was hij wel tevreden hoe het was gelopen tussen hun twee.
James liep de trap op en liep over de meisjes afdeling naar de jongens afdeling van de slaapkamers. Het was zijn favoriete route om te lopen om naar zijn slaapkamer toe te gaan. Hij liep een blonde meid voorbij die hij ergens van herkende, maar hij kon haar niet zo goed thuis brengen. Hij keek in haar ogen waarna hij zich om draaide om haar achterkant ook even te bekijken. James draaide zich terug om verder te lopen, toen het hem ineens weer te binnen schoot waar hij de meid van herkende. Haar naam lag dan ook op zijn puntje van zijn tong. James stopte met lopen en draaide zich weer om. “Kitty, right?” zei hij de meid na op zijn typisch Brits accent. Dat Brits accent zal dan ook nog weg gaan. Het deed hem ook wel denken van waar hij vandaan kwam, alsof het hem was aangeleerd op zijn plek nooit te vergeten. Dat zal hij dan ook nooit doen.