Onderwerp: [AC] I'm gonna run this show za jul 02, 2016 1:32 pm
☣ This is the apocalypse
Matthew was nog een redelijke nieuweling hier op Genosha, hij liep hier pas een paar weken rond. Natuurlijk had hij al van de plaats af geweten, maar het idee om hier te wonen stond hem niet echt aan. Hij was al enkele duizenden jaren zo op zichzelf afgewezen en alles was redelijk goed gedaan. Een kleine ramp zo nu en dan, maar over het algemeen was hij wel op de achtergrond gebleven. Het enige probleem van deze nieuwe samenleving was het feit dat de media alles zo snel verspreidde. Het was voor een draak niet bepaald gemakkelijk om onbekend te blijven, één enkele foto en het zou gedaan zijn met hem. Dus toen hij was gevonden door de mensen van Genosha, had hij besloten om voor zijn eigen veiligheid mee te werken. Vandaag had hij een nieuwe plaats ontdekt, namelijk de game hall. Met een kleine grijns op zijn gezicht was hij naar binnen gewandeld, er waren echt super veel spellen en hij was wel iemand die hield van een competitie. Maar zin in een simpele flipperkast had hij niet echt, hij zocht iets met meer uitdaging. Helaas voor hem waren de meeste uitdagende spelletjes voor meerdere personen, in je eentje spelen was wat minder leuk. Daarom eindigde hij toch bij een flipperkast, die hij dus maar aanzette en in zijn eentje begon te spelen.
Eerste post Lorise
Enough to make my system blow, I'm radioactive.
Laatst aangepast door Flavius Barone op zo maa 19, 2017 11:11 am; in totaal 1 keer bewerkt
Onderwerp: Re: [AC] I'm gonna run this show za jul 02, 2016 3:59 pm
I leave my heart open but it's his anyway
Ze kon schilderen, maar had geen idee wat ze zou kunnen maken. De standaard roosjes begonnen haar wat te vervelen. Ze kon ballet..? Nee dat kon ze niet. Haar kleren zaten in de was. Ze was langs Aly’s kamer gegaan maar die was er niet. Het leek wel alsof iedereen zoek was op het moment dat ze wel gezelligheid kon gebruiken. Er lagen meer dan genoeg cupcakes in de vitrine van de kantine en alle bloemstukken in de lounge zagen er al perfect uit. met een zucht liep ze weer de gang op. Was dit verveling? Wat deed iedereen op een regenachtige dag? Alsnog buiten chillen met een paraplu ofzo? Er was niemand die ze kende. Nou ze kende eigenlijk genoeg mensen die ze had zien rondlopen maar zelf Cupid had bij sommigen een slechte reputatie. Ze was eigenlijk zo druk met de plekken waar ze normaal gesproken dat ze bijna vergeten dat er ook nog een game hall bestond. De perfecte plek om verveling te bestrijden.
Het moment dat ze binnen liep gingen haar ogen op de simulaties. Een soort van ruimte waar je in kon en dan was de omgeving bijna zo echt als de realiteit maar dan als een game. Alsof je letterlijk in het spel zat. Lorise wist niet veel van gamen. Ze had nooit broers gehad, of vrienden die van gamen hielden. De zombie game leek haar te eng, en de James Bond simulatie vond ze waarschijnlijk ook te spannend. Maar er was nog eentje.. En haar ogen begonnen te fonkelen bij de naam. Star Wars. Een droom die uit kwam? Misschien wel. Het nadeel was namelijk dat er stond dat er minimaal twee mensen aan mee moesten doen. En Lorise was alleen. Dus, als een roofdier gingen haar ogen door de ruimte op zoek naar een prooi. Iemand moest de game met haar gaan spelen.
Haar ogen bleven op een jongen die achter een flipperkast. Wat ging ze gebruiken? Lief vragen, of charmes? Ach dat hoefde ze zichzelf niet eens meer te vragen. Ze liep naar de flipperkast van hem toe en ging erbij staan. “Een flipperkast.. Hoe geweldig dat ze na al die jaren nog steeds populair is.. zo vintage” zei ze en streek haar vingers langs de rand van het apparaat terwijl ze mee keek. “Het is wel leuk maar na een tijdje verveelt het wel een beetje he?” zei ze met een grijnsje. Haar doel was om hem te laten stoppen natuurlijk. “Ik ben Lorise” zei ze en stak haar hand uit. Als hij die wilde schudden dan moest hij wel het spel verliezen, dus wat ging hij doen?
Onderwerp: Re: [AC] I'm gonna run this show do jul 07, 2016 4:57 pm
☣ This is the apocalypse
Hij ging redelijk goed, maar dat was logisch gezien hij best wel vaak dit soort spelletjes deed. En als hij het goed had, was hij nog bij de release van één van de eerste flipperkasten wezen kijken. Toch had hij niet verwacht dat een school zou beschikken over een ruimte zoals deze, al waren er vast en zeker genoeg mutanten die er serieus gebruik van konden maken. Hij deed het voor de lol, weinig van deze voorwerpen hadden ook maar iets te maken met zijn mutatie. Enkel de gedachte eraan liet hem al kort grijnzen. Zijn wenkbrauw ging een beetje omhoog toen hij plotseling een stem naast zich hoorde, blijkbaar was er nog een dame in deze ruimte aanwezig. Kort blikte hij naar de zijkant, om inderdaad een vrouwelijk persoon te zien staan, maar richtte zich vervolgens op zijn game en luisterde naar wat ze te zeggen had. "Het is één van de weinige spellen die mij niet zo snel vervelen," merkte hij rustig op terwijl hij vanuit zijn ooghoek onbewust haar hand in de gaten hield die langs de rand van de flipperkast streek. Het meisje stelde zich al snel voor als Lorise, en hij zag in zijn ooghoek hoe ze haar hand uitstak. Een kleine grijns verscheen op zijn gezicht en hij blies kort wat adem uit door zijn neus, zijn lach binnenhoudend. Vervolgens liet hij zichzelf expres verliezen door het balletje de verkeerde kant op te schieten en rechtte zijn rug wat, draaide zich een kwartslag om en pakte haar hand aan. "Maar ik ben natuurlijk altijd in als het gaat om nieuwe mensen leren kennen. Matthew is de naam," stelde hij zichzelf voor. Hij liet haar hand weer gaan en leunde met zijn arm op de flipperkast. "Dus, Lorise. Ik dacht dat enkel jongens op dit soort plaatsen kwamen?" vroeg hij vervolgens, al was het eerder een soort stelling die hij haar gaf waar ze op kon reageren. Smooth een gesprek starten, iets wat bij hem altijd wel automatisch ging ondertussen.
Onderwerp: Re: [AC] I'm gonna run this show ma jul 11, 2016 7:34 pm
I leave my heart open but it's his anyway
Lorise was niet iemand die stil kon zitten of liggen en er dan relaxen ofzo. Nou ja alleen als ze iemand had om tegen aan te knuffelen. Dan was chillen het beste wat er was. Maar die had ze niet, de jongens waar ze dan aan zou denken waren of te druk of je weet wel.. buiten haar bereik. Eigenlijk verlangde ze maar naar één persoon maar het moest ook haar weer overkomen dat hij haar niet terug wilde. Maar dat was haar eigen schuld geweest. Daarom hield ze ook niet van niks doen. Dan ging ze nadenken over van alles en nog wat en ugh dat wilde ze niet. Het liefste had ze iets te doen als afleiding, om haar hoofd leeg te maken. Of alleen maar vol met vrolijke gedachten. En de game hall was daarvoor wel perfect. Ze kon niet iets ander bedenken wat ze kon doen.
Het spel dat haar aansprak. Dat super fantastische spel waar ze onwijs nieuwsgierig naar was. Moest je helaas met twee personen doen, of meer. Dus ze moest per se iemand vinden. Maakte niet uit wie. De eerste persoon die ze zag staan was al goed. En als het om jongens ging dan was dat appeltje eitje. Even lief met haar wimpers knipperen en voila. Behalve als hij op jongens viel, dat kon ook nog. Maar verwachtte ze niet van de jongen achter de flipperkast. Ze vond het heel leuk dat die dingen nog bestonden maar ze wilde echt de ruimte in. "Het is één van de weinige spellen die mij niet zo snel vervelen," zei hij na haar eerste opmerking. Hmm dat antwoord wilde ze niet. Maar ze gaf niet op. Hij kon toch niet zomaar weigeren de hand te schudden van een mooi meisje? Hah, en daar had ze hem. Hij liet zichzelf expres af gaan en een stiekeme grijns stond op haar gezicht, die veranderde in een lieve glimlach toen hij naar haar toe liep. "Maar ik ben natuurlijk altijd in als het gaat om nieuwe mensen leren kennen. Matthew is de naam," stelde de jongen zich voor. "Dus, Lorise. Ik dacht dat enkel jongens op dit soort plaatsen kwamen?" zei hij en ze keek even verbaasd op. Ze kwam er niet vaak. “Oh echt? Dan kom ik hier ook vaker” zei ze met een kleine smirk en een knipoogje. “Dus, welke van die games vinden jongens het leukste?” begon ze en wees naar de game simulaties. “Zombies vermoorden, spion spelen.. of Star wars??” zei ze en legde de nadruk op het laatste en keek vol enthousiaste op naar de deur van het spel. “Kies jij maar” zei ze, ookal had ze nog niet eens gevraagd of hij wel met haar wilde gamen. Ze ging er maar gewoon even vanuit.
Onderwerp: Re: [AC] I'm gonna run this show ma aug 01, 2016 9:19 pm
☣ This is the apocalypse
Het leek erop dat hij haar had verbaasd door haar de feiten onder de neus te drukken, vaak waren het inderdaad eerder de jongens die hier kwamen om te gamen in hun vrije tijd. De meiden waren - in zijn ogen - in hun kamers altijd maar bezig met modeshows lopen voor hun vriendinnen om de nieuwste schoenen van één of ander duur merk te laten zien. Hij had dan ook niet verwacht om hier meteen een meisje tegen het lijf te lopen. Lorise zei dat ze hier dan nog wel vaker ging komen, blijkbaar vond ze het wel een leuk feitje om te weten en Matthew trok spottend zijn wenkbrauw een beetje op. Dus ze was zo'n soort figuurtje, eh? Natuurlijk was de knipoog hem niet ontgaan, en vaak als vrouwen zo deden, dan wilden ze iets van je. Daar had hij al genoeg voorbeelden van gezien door de tijd heen. Ze leek nogal geïnteresseerd te zijn in de games die jongens het liefste spelen, waarbij ze meteen drie opties op tafel gooide. Zombies vermoorden - heel leuk om je woedde op af te reageren, hij hield van zombies vermoorden. Spion spelen - er waren wel goede spellen van, alleen hadden veel games hetzelfde plot en daardoor kon het nog wel eens snel saai worden voor hem. En Star Wars. Het was hem wel duidelijk wat ze op dit moment van hem wilde, zeker toen ze verlangend naar de Star Wars simulator keek. Hij mocht kiezen. "Ik heb zo'n gevoel dat dit een moment is waarop ik nu maar gewoon moet doen alsof ik de stille hints niet heb opgemerkt." Een kleine grijns vormde zich op zijn gezicht toen hij zijn mondhoek scheef wat optrok. "Star Wars," zei hij met dezelfde nadruk op de woorden terwijl hij zijn rug rechtte en niet langer tegen de flipperkast meer aanleunde, "dan maar?" Hij maakte een beweging met zijn hand in de richting van de deur van het spel, dames voor.
