|
|
| |
Auteur | Bericht |
---|
Frankie Osborne- Class 3
- Aantal berichten : 82
| Onderwerp: Trainwrecked // Alec wo dec 16, 2015 4:12 pm | |
| Do you call yourself a fucking hurricane like me
Het was ergens rond drie uur ’s ochtends op een dinsdag en Frankie stommelde door de gang naar haar kamer. Haar kamer die ze deelde met Alec. Normaal was dit niet hoe dingen liepen, en gezien haar gewoontes had Alec bijzonder weinig last van haar. Om eerlijk te zijn zagen ze elkaar nauwelijks want negen van de tien keer bracht Frankie de nacht door op iemand anders’ kamer. Als het niet om een one night stand ging, was er wel iemand waar ze op de bank crashte. Sommigen zouden zeggen dat ze een deel van haar jeugd probeerde in te halen, maar als je Frankie kende – maar dat deed niemand eigenlijk – dan wist je dat ze zich altijd al zo had gedragen. Maar dingen liepen niet altijd even soepel en ze was naar haar eigen kamer gestuurd. Ze was met een groepje bij iemand op de kamer wezen drinken. Met daarbij van die stereotypische teenager spelletjes zoals “seven minutes in heaven”, en “never have I ever”. Maar een van de leraren was erachter gekomen en had iedereen naar zijn of haar eigen kamer gestuurd. Dat was makkelijker gezegd dan gedaan als het pikkedonker was in de gangen, en daarbij was ze dronken. Ze had dan wel geen hakken aan voor deze keer, maar lopen ging niet helemaal zo makkelijk, en ze kon de weg niet goed vinden. Elke keer als ze erachter kwam dat ze in een verkeerde gang liep vloekte ze luid, wat misschien wat mensen met een normaal slaapritme stoorde maar wie maakt dat nou uit. Niet Frankie. Eindelijk had ze haar kamer gevonden. Maar de volgende challende was de sleutel in het slot krijgen. Na vijf minuten was het nog niet geluk. Ze was niet van plan geweest om Alec wakker te maken. Maar ze ging hier echt niet op de grond slapen. Echt niet. Hiet lopen mensen, elke dag. Dat is vies en dan zouden ze haar zien… Bovendien had ze niet veel aan, alleen een lace croptop met spagetti bandjes en skinny jeans, en het was redelijk koud. Dat was aboluut geen optie. En dan moest Alec maar even z’n warme bedje uitkomen. Iedereen moest wel eens iets opofferen. Ze klopte een aantal keer vrij hard op de deur en wachtte tot de deur zou open zwaaien. Ze probeerde er wat nuchterder uit te zien dan ze zich voelde en veegde wat uitgelopen mascara weg. Met een elastiekje wat om haar pols zat bond ze haar warrige blauwe haar in een hoge paardenstaart en onder in haar leren rugzakje vond ze nog een rode lippenstift, maar voor ze de tijd had om die aan te brengen – niet dat het was geluk waarschijnlijk – ging de deur al open. “Heeeyyy.” Zei ze “Sorry maar ik moet naar binnen en…” ze giechelde luid “ik kan de sleutel niet in het slot krijgen.”
NOTES:||MUSIC:||CLOTHES:KLIK |
| | | Alec Belikov- Deceased
- Aantal berichten : 111
| Onderwerp: Re: Trainwrecked // Alec vr dec 18, 2015 12:38 pm | |
| Alec moest er nog altijd aan wennen dat hij een kamergenoot had. Een kamergenoot die er eigenlijk bijna nooit was omdat ze ergens anders sliep. Hij wist dan nooit precies de reden waarom Frankie ergens anders sliep, misschien was het nog steeds een vreemd idee dat hij zijn bed dan met haar moest delen… Hij wilde er dan ook nooit te lang over nadenken, dus hij hield het gewoon bij die reden. Vannacht was het weer zo’n nacht dat hij Frankie niet zag. Niet dat hij het erg vond, en hij hoefde dan ook niets van haar te weten; maar af en toe een praatje was dan ook niet zo erg. Het werd anders ook wel erg stil op hun kamer, en als er iets was waar hij een hekel aan had als hij een kamergenoot had dan was het wel die stilte. Toch zei hij er nooit wat over, want hij wilde niet overkomen als iemand die zijn kamergenoot verbood om ergens anders te gaan slapen. Ondanks die stilte op zijn kamer had hij er ook niet echt last van dat hij zijn deken hoefde te delen. Hij was daar immers echt heel slecht in, omdat hij gewoon een typisch kleinkind was dat zijn dekens niet wilde delen omdat hij het dan koud kreeg in bed. Alec had dan door zijn mutatie een redelijk warme lichaamstemperatuur, maar toch in bed was dat wel heel wat anders.
Alec had vannacht wat horror films gekeken en daarna rond een uur of twee zijn warme bed in gedoken. Hij had het niet verwacht, maar hij viel eigenlijk vrij snel in slaap waarbij zijn demonen in zijn lichaam ook weer tot rust kwamen. Zolang hij vannacht niet werd gestoord tijdens zijn slaap zou hij misschien ook gewoon rustig wakker worden. Hij was echter niet een persoon die je tegen zou willen komen in de nacht of hem willen storen in zijn slaap. De laatste paar nachten dat hij alleen sliep was dat ook niet gebeurd. Dus nu ook maar hopen dat dat nu ook niet gebeurd, maar net op het moment dat hij diep weg was gezakt naar dromenland werd er op zijn deur geklopt. Hij draaide zich om om het geklop te negeren, maar het bleef door gaan. Hij vloekte binnensmonds en hij gooide zijn dekens van zich af. Met alleen zijn boxer aan en zijn zicht op onweer liep hij slaapdronken naar de deur toe. Hij zwaaide de deur wat boos open en zag dat Frankie daar stond. “Heeeyy,” zei ze. “Sorry maar ik moet naar binnen en...” sprak ze, waarbij ze luid begon te giegelen. Nee, nee dit was toch niet zo. Ze was toch niet dronken?! “Ik kan de sleutel niet in het slot krijgen,” vervolgde. Alec zijn gezicht stond nog steeds op onweer en waarschijnlijk zou dat tot morgen ochtend nog zo blijven, maar dat waren gewoon bijwerkingen van zijn mutatie. “Hoeveel heb je gedronken?” was het eerste wat over zijn lippen rolde. Zijn stem klonk een beetje schor en nog steeds slaperig, maar dat veranderde niks aan het onweer dat op zijn gezicht beschreven stond. Hij wreef met zijn hand door zijn zwarte krulletjes die elke kant op stonden en wreef vervolgens het slaap uit zijn ogen. “Ik denk dat je de volgende keer ook de sleutel van de kamer moet gebruiken en niet de sleutel van iets anders,” sprak hij brommend, waarbij hij nog even zijn kamergenoot bekeek van top tot teen.
|
| | | Frankie Osborne- Class 3
- Aantal berichten : 82
| Onderwerp: Re: Trainwrecked // Alec za dec 19, 2015 6:32 pm | |
| Do you call yourself a fucking hurricane like me
De deur zwaaide open en voor haar stond een helemaal niet vrolijke Alec. Frankie trok zich er niks van aan. “Heeeyyy.” Zei ze iets té vrolijk. “Sorry maar ik moet naar binnen en… ik kan de sleutel niet in het slot krijgen.”giechelde ze. Ze beet op haar lip en het viel haar toen pas op dat Alec nauwelijk kleren aan had. Niet dat ze daar een probleem mee had. Het was haar al eerder op gevallen dat haar kamer genoot totaal geen verkeerd lichaam had. Ze had de neiging om haar hand uit te steken en even te voelen of die abs echt waren, maar ze hield zich wonderbaarlijk genoeg in. Misschien een andere keer. Zijn humeur was een ander verhaal. “Hoeveel heb je gedronken?” was het eerste wat hij tegen haar zei. Frankie trok haar wenkbrauwen verontwaardigt op. “Waarom? Ga je me huisarrest geven?” ze lachte sarcastisch. “Laat me gewoon binnen.” verzuchtte ze. Dat ze nou toevallig kamer genoten waren gaf hem niet het recht om een beetje een soort vader figuur uit te hangen. Daar had ze echt geen zin in. Alec haalde een hand door zijn krullen. “Ik denk dat je de volgende keer ook de sleutel van de kamer moet gebruiken en niet de sleutel van iets anders,” zei hij. Frankie keek nog eens naar de sleutels in haar hand. Ze had geprobeerd haar kluisjessleutel in het slot te steken. “Oh for fuck’s sake…” mompelde ze. Ze richtte zich lichtelijk geërgerd om haar eigen verwardheid weer tot Alec “Nou, mag ik naar binnen? Ik wil echt graag m’n bed in eigenlijk.” Terwijl ze dat zei herinnerde ze zich nog een reden waarom ze vaak ergens anders sliep. Er was maar 1 bed. Door een of andere fout van de administratie en het feit dat ze zo plotseling naar Genosha Island was verhuisd had ze nog geen eigen bed. Het bed delen met iemand anders vond ze normaal gesproken totaal geen probleem, maar dan had ze het over hookups. Een kamer genoot was weer een heel ander verhaal. Zeker omdat ze Alec nauwelijks kende. Met hem een bed delen was gewoon awkward en ze kon niet wachten tot ze haar eigen warme bedje kreeg. NOTES:||MUSIC:||CLOTHES:KLIK |
| | | Alec Belikov- Deceased
- Aantal berichten : 111
| Onderwerp: Re: Trainwrecked // Alec zo dec 20, 2015 1:00 am | |
| Als Alec over zijn kamergenoot zou moeten dromen, dan was dit wel een van de ergste dingen die er konden gebeuren waar hij ook nooit op voorbereid zou zijn. Het was niet alleen het idee dat hij wakker werd gemaakt door het kloppen op zijn deur, en dat hij daardoor een slecht humeur had van hier tot tokio, maar ook nog het idee dat zijn kamergenoot dronken voor zijn deur stond. Perfect, dit was gewoon zo perfect. De giechelende toon in de stem van Frankie maakte het allemaal niet beter op. Hij bleef dan ook als een soort poortwachter in de opening van de deur staan, wachtend dat ze met een goed excuus kwam zodat ze erin mocht. Niet dat hij echt uit zichzelf zou gaan, gewoon omdat hij geen zin om met een dronken iemand zijn warme bed mee te delen.
Bij de eerste vraag die Alec over zijn lippen liet rollen, trok de meid al snel verontwaardigd haar wenkbrauwen op. Er veranderde hierdoor niks aan zijn gezichtsuitdrukking die op onweer bleef staan. En dacht er eigenlijk ook niet aan hoe vaderlijk dit eigenlijk allemaal zou klinken. “Waarom? Ga je me huisarrest geven?” sprak ze lachend sarcastisch. Nonchalant haalde hij zijn schouders op. Hij was totaal niet in de mood om mee te gaan in haar sarcastische houding, beter nog hij had helemaal geen zin om nog een verder gesprek met haar aan te gaan. “Laat me gewoon binnen,” verzuchtte ze, maar Alec veroerde nog geen spier tot dat hij haar even helemaal analyseerde en zelf ook even zuchtte. Hij haalde een hand door zijn zwarte krullen, en wreef vervolgens het slaap uit zijn ogen. Als hij normale kleren aan had en ook ergens anders vandaan kwam, kon je bijna zeggen dat hij een kater had. Hij was er dan zelf ook niet honderd procent aanwezig, maar hij probeerde zover hij kon wel zijn aandacht bij Frankie te houden en niet ergens anders. Hij wees haar er kort brommend op dat ze beter ook de sleutel van de kamer moest gebruiken in plaats van een andere sleutel. Hij kon niet precies zien voor wat de sleutel werd gebruikt, maar het was in ieder geval niet de sleutel voor de kamer. “Oh for fuck’s sake...”mompelde ze. Een scheve glimlach sierde wel zijn lippen, hij hield er van dat hij weer gelijk had. “Nou, mag ik nu naar binnen? Ik wil echt graag m’n bed in eigenlijk,” sprak ze een beetje geërgerd. Alec draaide zich om en liep naar zijn bed toe. Het was stiekem toch best raar dat Frankie toch een scheve glimlach op zijn gezicht had gebracht zelfs al was hij in een humeur dat op onweer stond. “Ik wil niet lullig doen, maar of je het wil of niet; ik lig naast je,” sprak hij. Er was namelijk geen sprake van dat hij op de grond zou liggen, omdat Frankie het misschien awkward zou gaan vinden. Maar ze moest er maar aan wennen, hij sliep vaker in dit bed dan zij ooit had gedaan sinds ze kamergenoten waren. Hij had geen idee wanneer Frankie haar eigen bed zou krijgen en om eerlijk te zijn boeide het hem ook niet echt. Ze zag er goed uit en hij had geen probleem mee om met haar in bed te slapen, maar zolang het geen hook up werd was er toch niks awkwards uit. Niet dat hij nee zou zeggen tegen hook up, want hij is en blijft een jongen. “Ik twijfel nog wel een beetje of ik je wel of geen huisarrest ga geven tho,” sprak hij nog even plagend en uitdagend, waarbij hij met zijn rug op het bed plofte en zijn armen onder zijn hoofd deden zodat hij nog altijd goed uitzicht had op het lichaam van Frankie.
|
| | | Frankie Osborne- Class 3
- Aantal berichten : 82
| Onderwerp: Re: Trainwrecked // Alec wo dec 23, 2015 10:43 pm | |
|
Do you call yourself a fucking hurricane like me
Eindelijk, ein-de-lijk, stapte Alec weg van de deur zodat Frankie erin kon. Ze zuchtte diep, en hoewel het nog steeds lichtelijk geïrriteerd klonk was het vooral opluchting. Ze liep achter Alec aan naar binnen. Hij was al weer terug naar het bed toe gelopen. Frankie schopte de deur dicht, hij sloeg met een harde bons dicht. Jammer voor de buren. Ze gooide haar tas aan her voeteneinde van het bed en richtte zich tot Alec omdat hij iets zei. “Ik wil niet lullig doen, maar of je het wil of niet; ik lig naast je,” Frankie rolde met haar ogen (ze had de perfecte oogrol al gemasterd toen ze nog maar een kind was) en haalde lichtjes haar schouders op. “To be honest…” ze plofte op de rand van het bed en begon haar schoenen uit te doen. “… I don’t even care anymore” Het was een half leugen. Aan de ene kant vond het nog steeds awkward, maar haar wil om te slapen was groter. Ze stond weer op, en draaide zich om naar haar kamergenoot, die nog steeds niet meer dan ondergoed aan had. “But do you at least own a pair of PJ bottoms?” de geïrriteerde toon in haar stem was weer helemaal terug. Met deze woorden draaide ze zich van hem af en liep ze naar haar kast. Een van de eerste dingen die ze had gedaan toen ze hier kwam was haar kast inruimen. Ze had toch niet veel kleren, maar de laatste tijd was haar kast flink gegroeid. Online shoppen was een lifesaver. Ze trok een la open en haalde er een groot shirt uit was als een soort kort jurkje viel. Dat was wat ze meestal als pyjama droeg, en de helft van de shirts waren shirts die ze van jongens-hookups had gestolen. “Ik twijfel nog wel een beetje of ik je wel of geen huisarrest ga geven tho,” zei Alec. Frankie draaide zich half om naar hem en gaf hem een sarcastische grijns. Maar ze zei niks en ze waardeerde dat hij er toch nog een beetje de lol van in zag. Hij plofte op zijn rug op het bed. Frankie draaide haar rug naar hem toe. Ze kon Alec’s ogen op haar rug voelen brandden. Het was een gevoel waar ze aan gewend was, het was het zelfde gevoel wat ze kreeg als ze op een plek was waar iemand het loodje had gelegd (en dat was op veel plekken). En natuurlijk werd ze vaak na gekeken. Ze was nou niet bepaald onopvallend. In plaats van naar de badkamer gaan om zich om te kleden (daar was ze nu echt te lui voor, en bovendien liep Alec hier ook half naakt rond, double standards are for losers) deed ze snel haar croptop uit en trok het shirt over haar hoofd, waarna ze zich uit haar skinny jeans worstelde. Dit allemaal zonder om te vallen, dat was een hele prestatie. NOTES: Uhm oke ik laat Frankie nu gewoon full on engels praten idk. Het klinkt beter in mijn hoofd. (Maar Alec hoeft niet persé engels terug te praten hoor haha)||MUSIC:||OUTFIT:KLIK |
| | | Alec Belikov- Deceased
- Aantal berichten : 111
| Onderwerp: Re: Trainwrecked // Alec wo dec 23, 2015 11:59 pm | |
| Het was nou niet zo dat Alec het niet fijn vond om Frankie weer bij zich te hebben op de kamer, maar toch voelde het wel een beetje anders. Alsof hij nu echt zijn bed moest delen met een chick die vaker weg was dan bij hem. Niet dat hij jaloers was, maar hij vond zou het wel fijner vinden om wat meer leven te hebben op de kamer voordat alles een duister iets werd voor zijn demonen. Het kon hem dan ook weinig schelen of Frankie dan dronken was of niet, zolang er wat levens en wat kleur was. Oké, kleur was er sowieso wel, want Frankie’s haar was nou eenmaal blauw en dat was kleur genoeg. Alec maakte zijn kamergenoot nog even wijs dat hij ook in het bed lag, en als ze dat niet wilde dan mocht ze lekker op de grond. Maar hij zal haar dan geen deken geven van het bed af of kussen. Het bed is nu eenmaal van hem en hij zou als zo’n typisch klein kind niks af staan. Dan kon hij serieus de rest van de nacht niet meer slapen en was zijn humeur nog erger dan het nu al was. Frankie plofte op het bed waarbij ze haar schoenen uit trok en vertelde dat het haar helemaal niets boeide. Een scheve glimlach kwam op zijn gezicht waarbij hij stiekem wel even aan haar moest deken als ze bij hem zou moeten liggen in bed. Er konden vreemde dingen gebeuren in zijn slaap, misschien zou hij zelfs tegen haar aan komen te liggen of zij op hem. Niet dat het hem echt boeide tho.
“But do you at least own a pair of PJ bottoms?” vroeg ze met haar geïrriteerde stem die jammer genoeg weer terug was. Dit keer was hij degene die met zijn ogen rolde. Moest hij serieus een broek pakken die hij in slaap toch weer uit zou schoppen? “Ja, die heb ik. Maar ik schop die toch wel weer uit, dus wat heeft het voor zin?” sprak hij eigenwijs. Hij had net zoveel energie als zij had en hij wilde net zo graag weer slapen en niet meer gestoord wilde worden. Om de humor van dit alles er toch wel een beetje van in te zien, plaagde hij haar wel mee dat hij twijfelde of hij haar nog huisarrest zou geven of niet. Hij had al de ultieme straf in zijn hoofd, maar dat kon misschien ook wel beetje erg zijn. Niet dat Alec dat nu wat kon schelen. Het enige wat hij van Frankie kreeg was een sarcastische grijns wat bij hem ook een uitdagende grijns op zijn gezicht achter liet. “If you want to know, ik heb wel een perfecte straf voor je wat in mijn voordeel is,” sprak hij plagend, maar meer ging hij er ook niet over vertellen. Het was immers ook als grap bedoeld, maar als je er verder over na zou denken; klonk het eigenlijk best wel erg. (Nou ja, het ligt ook aan de manier hoe je denkt.) Hij plofte met zijn rug op het bed en bleef kijken hoe zijn kamergenoot zich uitkleedde en een shirt over haar hoofd heen deed als pyjama. “Hmmm… je weet dat je me nu wel een beetje gek hebt gemaakt?” vroeg hij waarbij hij een beetje overeind kwam en haar bleef bekijken. Het was nog al raar hoe ze haar broek uit probeerde te krijgen en hij wilde ook wel helpen. Maar dat zou ongemakkelijker zijn dan bij elkaar slapen, dus hij hield zich nog even in.
|
| | | Frankie Osborne- Class 3
- Aantal berichten : 82
| Onderwerp: Re: Trainwrecked // Alec zo dec 27, 2015 7:49 pm | |
|
Do you call yourself a fucking hurricane like me
Frankie vroeg toch of hij nog en pyjama broek wilde aandoen. Want zo was het wel heel… y’know. Maar Alec rolde met zijn ogen “Ja, die heb ik. Maar ik schop die toch wel weer uit, dus wat heeft het voor zin?” zei hij. Frankie zuchtte lichtjes. Jongens…. Ze had zich naar haar kast omgedraaid om zich om te kleden. Gelukkig kon Alec toch nog de lol van dit alles inzien, en hij merkte persterig op dat hij nog twijfelde over het huisarrest. Het enige wat Frankie deed was hem een sarcastische glimlach schenken, en gewoon verder gaan met omkleden. “If you want to know, ik heb wel een perfecte straf voor je wat in mijn voordeel is,” ging hij verder. Frankie trok haar wenkbrauwen even op, maar Alec kon het niet zien omdat ze met haar rug naar hem toe stond. Ze twijfelde of Alec het zo had bedoeld zoals het klonk… ze waren roommates en dat zou alles een stuk ongemakkelijker kunnen maken als Alec een hookup zou worden. Maar natuurlijk was Alec een jongen, en jongens dachten altijd maar aan 1 ding. Soms was dat een voordeel, maar meestal niet. Daarom vond ze hookups met meisjes meestal leuker. Inmiddels was Alec al weer terug op het bed geploft, zijn blik was nog steeds op haar gericht. Ze trok het oversized shirt aan wat ze als slaapshirt gebruikte. Ze had het van een hookup, al wist ze niet welke. Maar het rook zelfs nog naar jongen. Zo’n rare aftershave achtige geur, of whatever jongens dan ook als parfum gebruikte. Of Axe spray? Een mengeling van de twee? Ze draaide zich half om. “What’s that even supposed to mean. I’m too exhausted for sex anyways.” Ging ze in om Alec’s laatste opmerking. Ze wurmde zich uit haar skinny jeans en draaide zich nu compleet naar Alec toe. Hij keek nog altijd naar haar. Het begon Frankie haast op haar zenuwen te werken. Ze hield van aandacht, maar nu was ze echt te moe en te dronken. Ze wilde gewoon slapen en morgen ergens rond half 2 ’s middags wakker worden. Ze liep richting het bed. Gelukkig was het geen klein 1 persoons bedje want dan had ze Alec er uit gekickt, dronken of niet. “Hmmm… je weet dat je me nu wel een beetje gek hebt gemaakt?” merkte Alec op. Frankie bleef staan en rolde met haar ogen. Ze zette een hand in haar zij. “Not my problem.” Kaatste ze droogjes terug. Ze liep verder naar het bed, en sloeg de dekens terug en ging op de rand van het bed zitten met haar rug naar Alec. Haar mobiel had ze eerder op haar nachtkastje gelegd en ze checkte nog even snel wat dingen, daarna zette het ding uit. Ze haalde haar blauwe haar uit de paardenstaart en bond het in een knot zodat het minder klitterig zou zijn morgen. “If I feel any boners tonight, you’re dead.” Zei ze, waarna ze onder de dekens kroop en het licht uit deed. Jammer genoeg viel ze niet gelijk in slaap. NOTES:||MUSIC:||OUTFIT: |
| | | Alec Belikov- Deceased
- Aantal berichten : 111
| Onderwerp: Re: Trainwrecked // Alec di dec 29, 2015 3:37 pm | |
| Nee, geen pyjama broek voor Alec. Wat had het immers voor zin als hij hem toch weer zou uitschoppen. Het was onhandig en het zat ook alleen maar onhandig. Stel je voor hoe erg Frankie zou schrikken als ze wakker zou worden en hij alweer in zijn boxer lag te slapen? Dan kon hij beter gelijk zeggen dat hij zijn broek weer zou uitschoppen. Het enige zuchtje wat hij van haar kreeg was genoeg om te weten dat hij gewoon in zijn boxer ging slapen. Alec kon het niet laten om Frankie een beetje te pesten met zijn huisarrest dat hij in zijn hoofd had. Toch vond hij dat hij ook een beetje te ver ging, omdat hij haar liet denken dat hij een hookup met haar wilde. Niet dat het een probleem voor hem zou zijn, want ze was wel een pracht van een verschijning om te zien. Maar ze waren kamergenoten, dus hij wilde niets verder ongemakkelijk maken. De meid draaide zich half om en sprak:“What’s that even supposed to mean. I’m too exhausted for sex anyways.” Hij haalde nonchalant zijn schouders op en keek naar het plafond. Het was maar een grap dus hij snapte niet waarom ze zo serieus er op in ging. Maar ja, het waren vrouwen en vrouwen zaten nou eenmaal ingewikkeld in elkaar.
Frankie wurmde zich nog even uit haar broek waarbij hij haar weer even aankeek. Hij kon het gewoon niet laten om er nog een schepje bovenop te gooien en te zeggen dat ze hem al gek had gemaakt. Ook al was er wat meer voor nodig om hem gek te maken. De meid zette haar hand in haar zei en zei dat het niet haar probleem was. Alec begon weer wat geïrriteerd te worden door de woorden die ze uit sprak. Hij probeerde haar nog een beetje aan het lachen te krijgen door de lol er van in te zien, niet dat hij zo’n geweldige grappenmaker was. Maar het was toch beter iemand die een humeur had waarbij hij haar de kamer uit kon schoppen. Niet dat hij een meisje zou schoppen, maar zo kon zijn humeur wel zijn. En dan was Frankie waarschijnlijk nog lang niet jarig. Alec ging weer op zijn plek liggen onder de dekens en bleef gefocust op het plafond. Door de woorden van de meid keek hij haar wel even aan met een opgetrokken wenkbrauw. “If I feel any boners tonight, you’re dead.” Hij lachte even kort, waarbij hij weer naar het plafond keek. Frankie deed het licht uit, maar hij wist dat zij net zoals hem nog niet zou slapen. Niet tot dat hij een punt had gemaakt. “Don’t worry, I don’t want to put my boner inside you,” sprak hij wat geïrriteerd. Het was nogal hard, maar het was waar. Hij sprak alsof hij haar nu met andere woorden duidelijk maakte dat ze een soort sloerie was, doordat er ook wat walging in zat van wat hij had gehoord over zijn kamer genoot. Het was niet zo dat mensen echt zeiden dat ze een sloerie was, maar wel dat ze met genoeg een hookup heeft gehad.
|
| | | Frankie Osborne- Class 3
- Aantal berichten : 82
| Onderwerp: Re: Trainwrecked // Alec di dec 29, 2015 5:45 pm | |
|
Hell yes, I am a feminist bitch My body is a temple, built just for me And I decide who enters And you don’t get to say a damn thing about it I don’t belong to anyone
Frankie ging misschien iets te serieus in op Alec’s opmerkingen, maar het was inmiddels half vier en ze had nu echt geen zin om met dit soort onzin te dealen. Alec kon er blijkbaar niet zo goed tegen. Jammer dan. Niet haar probleem. En toen lag ze toch eindelijk in bed. “If I feel any boners tonight, you’re dead.” Merkte ze nog op. Ze bedoelde dat vrij letterlijk. Hij moest zich niks in zijn hoofd halen. Hij wist dat er op zo’n school als deze, waar iedereen op 1 eiland gevangen zat, veel werd geroddeld. Ze wist de verhalen. Ze had al meerdere keren gehad dat ze wakker werd doordat een jongen aan haar zat. Een sukkel had haar zelf geprobeerd uit te kleden. Hij dacht waarschijnlijk dat ze passed out was ofzo. Maar jammer voor hem was dat niet zo. Daar had hij spijt van gehad. Eigen schuld. Viezerik. Frankie probeerde gewoon te slapen, maar nee. Natuurlijk moest Alec het laatste woord hebben. Boys… “Don’t worry, I don’t want to put my boner inside you,” merkte hij op. Er zat die maar al te bekende ondertoon in waaruit bleek dat hij ook de roddels had gehoord. Die ondertoon die elk meisje veel te vaak moet horen als het op dit onderwerp aankwam. En je kon veel over Frankie zeggen. Ze was misschien een beetje fucked up. En op dit moment vrij dronken. Maar niet dom. En dit soort shit… ze voelde haar bloed koken en ging rechtop zitten. Zedraaide zich naar Alec. In het half donker zag ze dat hij op zijn rug lag. Misschien kon hij in het halfdonker ook zien dat als blikken konden doden, hij nu dood was. Haar aanraking kon toevallig wel doden, maar ze had hem nooit over haar mutatie verteld dus dat wist hij niet. ”So what you’re saying is that the amount of dicks – not that my hookups were with guys only, thank you very much – that all those one night stands define my worth? Hate to burst your bubble, but it’s 20-fucking-25 and women can have sex with whoever they want, whenever they want. Thanks for the slutshaming, asshole. Maybe you should get your head out of your fucking mysogynistic ass. Goodnight.” Sprak ze fel. Ze hield zich nog heel erg in. En ze wilde nu eindelijk EINDELIJK kunnen slapen. Als Alec nog iets doms uit zijn mond liet komen kickte ze hem uit het bed. Of riep ze een geest op om hem bang te maken. Whatever she felt like. Ze kon niet wachten tot ze haar eigen bed kreeg.
NOTES:||MUSIC:||OUTFIT: |
| | | Alec Belikov- Deceased
- Aantal berichten : 111
| Onderwerp: Re: Trainwrecked // Alec di dec 29, 2015 7:59 pm | |
| Wat was er toch mis met deze meid dat ze echt serieus in ging op zijn opmerkingen? Als hij ergens niet tegen kon dan was het wel dat zij nu lol er niet in zag van zijn opmerkingen. Het was immers haar schuld dat hij er ook de lol van in zag, dus wat er nu weer mis was met haar wist hij ook niet. En hij was nu ook niet bepaald een persoon om daar tegen in te gaan. Het was hij die zijn ogen moest laten rollen bij de opmerking dat ze zijn boner niet wilde voelen anders was hij dood. Nou, dat was dan wel haar probleem. Iedere jongen had s’ochtends wel last van een morning wood of hij nu met een meid in bed lag of niet. Niet dat hij dat haar zou vertellen, als ze echt met zoveel jongens naar bed is geweest dan wist ze daar ook wel van af. En dat was dan allemaal háár probleem en niet het zijne.
Alec kon het alleen niet laten om niet in te gaan op haar opmerking. De ondertoon die goed genoeg te horen was dat hij gehoord had dat ze een sloerie was en met verschillende mensen naar bed was geweest, bewees dan ook al te goed dat hij zijn punt ook wel heeft gemaakt. Hij wilde zijn boner niet in iemand stoppen die mensen gebruikte. En dat deed Frankie dan wel, ze gebruikte ze om plezier te hebben in de avond. En wie was hij om net zo laag te gaan als zij? Hij trok zijn wenkbrauwen op nadat hij zag dat de meid rechtop was gaan zitten en naar hem toe draaide. Haar blik stond net zo goed op onweer als de zijne ook had gestaan. Het enige wat hij deed was haar droog aan kijken met een opgetrokken wenkbrauw. Veel kon ze immers niet doen. Maar haar woorden, ja daar was hij wel even onder de indruk van. “So what you’re saying is that the amount of dicks – not that my hookups were with guys only, thank you very much – that all those one night stands define my worth? Hate to burst your bubble, but it’s 20-fucking-25 and women can have sex with whoever they want, whenever they want. Thanks for the slutshaming, asshole. Maybe you should get your head out of your fucking mysogynistic ass. Goodnight,” sprak de meid fel tegen hem. Zachtjes lachte hij haar even uit en keek haar vervolgens met dezelfde dode blik in de ogen aan zoals ze bij hem had gedaan. Alec was niet verbaasd over haar woorden zeker niet wat ze zei over dat het niet alleen jongens waren. Eerder over het feit dat ze het over haar lippen om hem een asshole te noemen terwijl ze zelf een sloerie was.
“If I’m the asshole here, what does that made you?” vroeg hij geïrriteerd, maar de toon die hij al in zijn stem legde was al genoeg om te weten dat hij haar weer een sloerie noemde. Alec ging er even bij zitten en keek zat nu net als haar rechtop in bed, waarbij hij haar even verbaasd aan keek. “But if you’re not a slut, than you’re like a… volunteer prostitute or something?” vroeg hij verbaasd, maar de woede was wel in zijn stem te horen. Oké, ja, hij was nu wel gemeen tegen haar; maar hij werd dan liever asshole genoemd dan een sloerie. Iemand moest deze meid toch duidelijk maken dat haar leven fucked up was en dat er nog een kans was om daar een verandering in te brengen. Niet dat hij daar nu een persoon voor was om dat haar duidelijk te maken. Hij voelde immers zijn demonen steeds dichter en dichter naar het oppervlak komen.
|
| | | Frankie Osborne- Class 3
- Aantal berichten : 82
| Onderwerp: Re: Trainwrecked // Alec di dec 29, 2015 8:45 pm | |
|
I don’t belong to anyone
Het was belachelijk gewoon. Zat ze met zo’n sexistische jerk opgescheept. Nog een reden om zo min mogelijk hier te slapen. Of van kamer te wisselen want hier kon ze dus niet tegen. Ze zat inmiddels recht op en hield een felle feminist rant. Alec lachte haar gewoon uit. Frankie beet op haar lip om zichzelf in te houden. Ze vertelde haarzelf dat hij er ook niks aan kon doen dat hij zo onwetend was. De maatschappij had hem niks anders geleerd dan meisjes veroodelen tot sletten als ze veel seks hadden. Hij was gewoon gebrainwashed. Het hielp maar een klein beetje. Want het was niet alsof hij echt naar haar luisterde. Het enige wat hij uit haar verhaal haalde was dat ze hem een asshole vond. “If I’m the asshole here, what does that make you?” antwoordde hij. Frankie kreunde geërgerd. “I tell you this whole thing about how having lots of sex does not mean you can just think I’m a slut and the only thing you hear is that I call you an asshole? Dear god…” Ze kon hier zo niet mee omgaan. Ze wilde hem wel op een goede manier wat bijleren over de sociale problematiek van deze wereld maar haar temperament was nou niet bepaald perfect daarvoor. “Also I’d rather be a slut than be sexist.” Ze had hem bijna weer asshole genoemd, maar ze hield zich in. Ze wist niet dat ze zo veel zelfbeheersing had. “But if you’re not a slut, than you’re like a… volunteer prostitute or something?” Hij klonk zowaar verbaasd. Maar ook nog steeds kwaad. Frankie zuchtte diep. “I need a cigarette.” Mompelde ze. Ze sloeg haar benen over de rant van het bed en pakte haar sigaretten van het nachtkastje. Ze stak er een aan, inhaleerde diep en draaide zich toen weer om. “Okay, I will try to actually educate you.” Begon ze, zo rustig mogelijk. De irritatie was nog steeds lichtelijk te horen, natuurlijk. Maar ze deed haar best. “There’s this huge double standard. When I have sex with a lot of people, I’m called a slut and whatnot. When guys have lots of sex it’s an achievement. It’s something you brag about to your friends. But the point is, sex does not make me, or anyone, less of a person. I am not a slut. I am not a “volunteer prostitute”. Am just a girl who has a lot of sex. That doesn’ mean I need help, or am fucked up. I mean I am fucked up, but the sex is not because of that.” Ze zuchtte en keek hem hoopvol aan. Snapte hij er iets van? Nam hij haar wel serieus? Want een van de dingen van slutshaming was dat meisjes die veel seks hadden niet serieus werden genomen. Alsof veel seks betekend dat je dom bent “I have a lot of sex because I like it. I mean, you have to agree with me on that sex feels good right?” vervolgde ze. Ze lachte droogjes. Seks was gewoon leuk. Was dat zo’n vreemd concept? “So please at least try to understand this. I am genuinly trying to explain, okay? Because you might think that I am stupid… because only stupid chicks would be such sluts right?” Natuurlijk was de laatste zin sarcastisch. “Believe it or not, I am actually pretty smart. How else would I not fail my classes when I barely make any homework. And before… before I became… this…” ze perste haar lippen op elkaar en ze knipperde zodat er geen tranen verschenen. Damn it, ze zou niet gaan huilen. Ze sprak nooit echt over haar verleden. Over haar ouders, en hoe ze haar behandelden toen haar mutatie zich begon te uiten. Ze sprak nooit over de mishandeling, over hoe ze haar familie had gedood in een wanhopige poging om zichzelf te verdedigen. Hoewel ze blij was dat ze geen last meer had van haar ouders had ze ze nooit dood gewild. Ze wilde ze hooguit bewusteloos maken. Ze had er voor getraint, haar mutatie geoefend. Maar in de paniek… Ze concentreerde zich weer op het hier en nu, voor ze zichzelf verloor in haar verleden. “Before I became this fucked up, I always had the best grades. I was the perfect student. But that’s not the point. I don’t have to prove myself to anyone. I know my worth. So think what you want. At least I tried to… teach you something.” Ze nam de laatste trek van haar sigaret, die ze ondertussen nogal snel had opgerookt. Ze hoopte dat ze toch een beetje tot Alec was doorgedrongen. Want een nieuwe kamergenoot zoeken was ook weer zo’n gedoe.
NOTES:||MUSIC:||OUTFIT: |
| | | Alec Belikov- Deceased
- Aantal berichten : 111
| Onderwerp: Re: Trainwrecked // Alec wo dec 30, 2015 1:18 am | |
| Frankie sprak over een maatschappij waarbij vrouwen met iedereen naar bed kunnen wanneer ze maar willen, maar dat hoefde ze Alec niet wijs te maken dat wist hij immers ook wel. Maar dat ze hem daarbij een klootzak had moeten noemen. Nee, zelfs dat ging wat te ver voor hem. Blijkbaar kon zij er net zo min tegen als hij, waarbij zij dacht dat hij alleen maar het woordje asshole had gehoord. Natuurlijk dacht ze dat, hij was echter niet een persoon die haar daarin gelijk in gaf. In tegendeel hij gaf niemand ooit gelijk, omdat hij door ging tot dat hij uiteindelijk zelf gelijk had. Al moest hij tegen deze pittige en felle feminist in. Hij moest en zal toch ooit een punt maken. Alec was immers wel verbaasd over de pit dat in de meid zat, waardoor zijn aandacht toch wel bij de meid bleef en niet zoals haar bij een sigaret. Hij had haar immers zover gekregen dat ze diep zuchtte en mompelde om een sigaret. Een scheve grijns sierde zijn lippen waarbij hij haar aan bleef kijken terwijl ze een sigaret op stook en zich omdraaide naar hem toe.
“Okay, I will try to actually educate you,” begon ze rustig verder te praten, maar zelfs hij hoorde nog steeds de lichte irritatie die in haar stem te horen was. Alec ging even wat rechter op zitten en luisterde naar de meid die per se de super feminist wilde uithangen hier. “There’s this huge double standard. When I have sex with a lot of people, I’m called a slut and whatnot. When guys have lots of sex it’s an achievement. It’s something you brag about to your friends. But the point is, sex does not make me, or anyone, less of a person. I am not a slut. I am not a “volunteer prostitute”. Am just a girl who has a lot of sex. That doesn’ mean I need help, or am fucked up. I mean I am fucked up, but the sex is not because of that,” Frankie zuchtte met een hoopvol gezicht iets wat hem deed grijnzen. Niet op de manier dat hij het niet snapte, want dat deed hij namelijk wel. Hij vond het allemaal wel mooi om te zien dat Frankie toch iets goeds probeerde te doen en toch wel iets positiefs zag van alle hookups die ze heeft gehad. “You’re very fucked up, because I think that you’re using people because you feel bad and you think sex is just for fun,” Sprak hij serieus tegen haar, maar in zijn stem was nog steeds een lichte irritatie te horen. Iemand moest deze meid ook even duidelijk maken dat sex was om ook liefde te maken. En die liefde te laten uitbloeien tot een kind dat je met liefde moet verzorgen. Maar dat was allemaal iets waar Frankie blijkbaar niet bij stil stond. “I have a lot of sex because I like it. I mean, you have to agree with me on that sex feels good right?” vervolgde ze er nog even achteraan. Hij lachte even, niet alleen door haar opmerking maar ook door haar lach. Oké, hij kon nu niks anders dan haar gelijk hebben op dit punt. “Okay, okay. You are right. Sex feels good,” sprak hij met een scheve grijns. “But does sex feel good with you? A lot of people say you’re good, but I don’t know yet,” vervolgde hij ook even. Hij ging met zijn hand door zijn zwarte krulletjes en keek haar onderzoekend aan. “But you’ve also need to agree with me that sex is also for making love with someone you love,” sprak hij alsof alles wist over de wereld van de liefde. Nee, hij was eerlijk gezegd niet zo’n persoon die verliefd zou worden. Of echt liefde zou maken met iemand door middel van sex. Toch kon je zeggen wat je wil, Alec had ook wel een punt.
“So please at least try to understand this. I am genuinly trying to explain, okay? Because you might think that I am stupid… because only stupid chicks would be such sluts right?” Sprak ze, waarbij het laatste wat sarcastisch over haar lippen kwam. Alec haalde hierbij zijn schouders op, hij wist niet wat hij hierop zou moeten antwoorden. Had ze gelijk? Zouden alleen domme meiden dit doen? Hij had namelijk echt geen idee. Misschien was het wel zo dat ook slimme meiden dat deden, maar dan beperkt? Nee, hij wist het even niet meer, dus hij focuste even op de sterren die buiten aan het schijnen waren. De maan die rond was en de kamer wat verlichting gaf. Hij deed even zijn ogen dicht en keek toen weer naar Frankie. De meid stond precies in het maanlicht dat naar binnen scheen, dus de details van haar gezicht en kleine plukjes haren die uit haar knot staken waren allemaal goed te zien. “Believe it or not, I am actually pretty smart. How else would I not fail my classes when I barely make any homework. And before… before I became… this…” begon ze weer verder te spreken, waarbij Alec al snel recht in haar ogen keek en de glinstering al zag. Wijselijk hield Alec zijn mond, want hij wist precies wat die glinstering in haar ogen betekende. Maar hij was net zo’n min een persoon die iemand zou troosten als een persoon die af wist van de liefde. “Before I became this fucked up, I always had the best grades. I was the perfect student. But that’s not the point. I don’t have to prove myself to anyone. I know my worth. So think what you want. At least I tried to… teach you something.” sprak ze als laatste, waarbij ze ook de laatste trek van haar sigaret nam. Alec knikte en ging met een kleermakers zit op het bed zitten met de dekens van zich af. “I understand the point you’re making, but I still don’t get it with the sex you have with all those people? Why aren’t just having sex with just one?” vroeg hij serieus aan haar, maar aan zijn stem was te horen dat dit niet de vraag was die hij echt aan haar wilde vragen. Beter nog, zijn vraag had zelfs helemaal niet te maken met sex. Hij zuchtte even en keek weer naar maan en vervolgens weer naar Frankie. “How did you became this fucked up?” vroeg hij zacht, maar nog net hoorbaar voor haar. Met de bezorgde blik die in zijn ogen school, wachtte hij rustig af op een antwoord.
{ik hoop dat je er iets mee kunt, het zijn maar ook maar 1114 woorden xD }
|
| | | Frankie Osborne- Class 3
- Aantal berichten : 82
| Onderwerp: Re: Trainwrecked // Alec wo dec 30, 2015 1:23 pm | |
|
I don’t belong to anyone
Tot Frankie’s verbazing leek Alec te luisteren. Dat maakte dat ze gelijk minder geïrriteerd was, maar haar temperament was niet zo snel klein te krijgen. En als er iets was waar ze goed in was naast hookups en drinken dan was het ranten. En zo goed als ze kon probeerde ze hem haar punt uit te leggen. “That doesn’ mean I need help, or am fucked up. I mean I am fucked up, but the sex is not because of that,” sloot ze af. “You’re very fucked up, because I think that you’re using people because you feel bad and you think sex is just for fun,” antwoordde Alec. Frankie trok haar wenkbrauwen op, maar dit keer niet uit verontwaardiging maar meer verbazing en begrip. Opeens begreep ze Alec’s probleem met haar… gewoontes wat meer. Hij dacht dat ze mensen gebruikte. Dat was niet het punt. Haar partners stemden altijd toe, ze zou nooit seks hebben met iemand tegen hun wil in. Daar was ze nou juist erg tegen. Maar er zat toch blijkbaar meer in Alec’s hoofd dan ze had gedacht. Alec had wel een punt met dat zij alleen seks had omdat het leuk was. Maar daar was toch niks mis mee? “I have a lot of sex because I like it. I mean, you have to agree with me on that sex feels good right?” sprak ze verder. Misschien was het niet helemaal zijn stijl, maar iedereen heeft het recht om zijn eigen seksleven te bepalen right? Gelukkig was Alec het met haar eens.“Okay, okay. You are right. Sex feels good,” Er verscheen zelfs een grijns op zijn gezicht. “But does sex feel good with you? A lot of people say you’re good, but I don’t know yet,” was zijn volgende opmerking. Frankie rolde haar ogen maar grinnikte ook kort. Blijkbaar had ze toch een redelijke reputatie opgebouwd. “Can you not be a fuckboy for a minute? Untill I’m done trying to have a serious conversation? Please?” zei ze met een plagerige lach. Blijkbaar was dit gewoon Alec. Dit soort opmerkingen hoorden er blijkbaar gewoon bij. Nou ja daar kon ze wel tegen af en toe. “Also, yes I believe I am quite good. I’ve had a lot of… practice.” Ze grijnsde en knipoogde pesterig naar Alec. Hij haalde zijn hand door zijn haar. En ging verder, nu een stuk serieuser. “But you’ve also need to agree with me that sex is also for making love with someone you love,” Frankie haalde haar schouders op en keek een beetje vies. Alec sprak alsof hij wist waar hij het over had, en voor hem mocht dit dan zo zijn, voor Frankie totaal niet. “Not for all people. Not for me. It depends on what meaning you give to it. And also how open you are to relationships I guess. I, for example, do no do love.” Ze legde de nadruk op love alsof het iets vies was. Nee, relaties waren niks voor haar. Dan moest ze veel te open zijn. Veel te dichtbij. “So please at least try to understand this. I am genuinly trying to explain, okay? Because you might think that I am stupid… because only stupid chicks would be such sluts right?” Het was een mindset van veel jongens. En als ze iets haatte was het dat ze niet serieus werd genomen. Zeker als het om dat soort stomme redenen ging. Voor dat ze het wist zat ze te ratelen over haar kindertijd. “Believe it or not, I am actually pretty smart. How else would I not fail my classes when I barely make any homework. And before… before I became… this…” Ze kwam even niet zo goed uit haar woorden, iets wat zeldzaam was, en ze had er een hekel aan. Net zoals de tranen die opwelden. Het kwam door de brok in haar keel, die een gevolg was aan een hoop herinneringen die ze meestal ze diep mogelijk weg stopte. Hier wilde ze niet aan denken. Ze haalde diep adem en slikte voor ze haar verhaal weer oppakte. Gelukkig bleef Alec stil, want ze had eigenlijk verwacht dat hij al weer door zou praten. Maar dit gaf haar mooi even een paar seconden om zichzelf weer op te pakken, om weer door te praten op haar normale zelfverzekerde manier. “Before I became this fucked up, I always had the best grades. I was the perfect student. But that’s not the point. I don’t have to prove myself to anyone. I know my worth. So think what you want. At least I tried to… teach you something.” Ze nam de laatste trek van haar sigaret en wachtte op Alec zijn antwoord. Ze hoopte dat hij niet zou in gaan op haar… zwakke moment. Dat was niet wie ze wilde laten zien aan andere mensen. Gevoelens waren zwakte, en zwakte duwde je weg. Dus gevoelens ook. Nog een reden om geen relatie te beginnen. Dat kon ze niet aan. Ze kon niet weer haar vertrouwen in een anders persoon stoppen. Alec ging nu in kleermakerszit op het bed zitten en Frankie keek hem afwachtend aan. “I understand the point you’re making, but I still don’t get it with the sex you have with all those people? Why aren’t just having sex with just one?” vroeg hij. Frankie perste haar lippen op elkaar en schudde haar hoofd. “I don’t even want to go there… Goddamn.” Ze vloekte gefrustreerd. “All you need to know is that I can’t trust people with my happiness. Because they will drop it. Every single fucking time. I don’t to lovey-dovey shit. Boyfriends or girlfriends… I can’t do it, and I won’t.” sprak ze somber. Ze wilde een hand door haar haren halen, zoals ze normaal deed als ze zenuwachtig was, maar nu het opgestoken was kon dat niet. Alec zuchtte, en Frankie kreeg het gevoel dat er een vraag kwam die ze totaal niet wilde beantwoorden. En jawel. “How did you became this fucked up?” kwam er over zijn lippen. Frankie richtte haar ogen op iets anders, ontweek zijn blik. Vanuit haar ooghoek zag ze hem bezorgd kijken. Oh god. Poor boy. Hij begon zich al zorgen om haar te maken. Frankie kreeg het benauwd. Ze had dit hele gesprek nooit moeten voeren. Ze had gewoon uit de kamer moeten stormen, crashen bij iemand anders. Dan had ze slaap gekregen en had ze dit niet hoeven doen. Maar natuurlijk had ze tegen hem in willen gaan, zo was ze. En zeker met al die alcohol in haar systeem… Ze dronk om te vergeten, maar op dit moment was ze het tegenover gestelde aan het doen. “Don’t go there.” Mompelde ze, haast onhoorbaar. “Please don’t. I can’t talk about it. I’ve done some things that I can’t speak of… Those things are still haunting me…” Ze haalde trillerig adem. Fuckfuckfuck ze was veel te diep. “This was a mistake.” Zei ze nu een stuk harder, en ze klonk haast kwaad. Maar dan kwaad op haarzelf. “I’m sorry.” Haastig stapte ze uit bed. Te dichtbij, ze kon niemand zo dichtbij laten komen. Trillerig schoot ze weer in haar skinnyjeans, greep haar spijkerjack. Haar sigaretten, mobiel en sleutel verdwenen in haar zakken. Waarschijnlijk was ze veel te emotioneel (en dronken) om nu nog weg te gaan maar ze kon dit echt niet.
NOTES:Waddup halsey reference||MUSIC:Haunting – Halsey||OUTFIT: |
| | | Alec Belikov- Deceased
- Aantal berichten : 111
| Onderwerp: Re: Trainwrecked // Alec wo dec 30, 2015 6:10 pm | |
| Alec had geluisterd naar elk woord wat Frankie had gezegd. Elk feminist woord, elk woord met diezelfde pit, elke nadruk zo duidelijk en ook zo begrijpend. Hij begreep haar punt, waardoor hij was blijven luisteren naar haar. Hij was niet zo’n klootzak dat hij niet zou luisteren. Hij had respect voor het vrouwelijk geslacht, want je kon zeggen wat je wilde over vrouwen. Maar vrouwen waar overlevers. Zelfs in een tijd dat ze sloerie werden genoemd, ze bleven altijd rechtop staan. Ze bleven door gaan met hun leven. Ondanks die gedachten die door zijn hoofd heen ging kon hij het niet hebben dat ze toch met meerdere mensen naar bed ging. Hij vond echter toch dat zij die mensen gebruikte alleen maar voor een avondje plezier. Frankie had bij zijn woorden haar wenkbrauwen op getrokken wat hem deed knikken. Ja meid, dat heb je goed gehoord. Maar haar woorden dat ze sex had met mensen omdat ze het leuk vond, daar moest hij zich bij neer leggen. Sex was inderdaad lekker en geweldig. Maar hij kon het niet laten om te zeggen dat hij zich afvroeg of sex met haar ook goed en lekker was. Hij had genoeg roddels gehoord dat het wel zo was, maar toch twijfelde hij. “Can you not be a fuckboy for a minute? Untill I’m done trying to have a serious conversation? Please?” zei ze met een plagerige grijns op haar gezicht. Nonchalant haalde hij zijn schouders op. Dat kon hij wel, maar dat deed hij nu niet. “Also, yes I believe I am quite good. I’ve had a lot of… practice.” vervolgde ze nog met dezelfde grijns op haar gezicht, waarbij ze een knipoog aan toe had gevoegd. Alec haalde een hand door zijn haar en lachte even kort. “Well well, I don’t think you’ve got enough practice yet. Because I’m better than every men or women you’ve hooked up with,” sprak hij met dezelfde plagerige toon. Toch was er in zijn stem te horen dat hij het niet echt meende, want het zou immers wel erg ongemakkelijk worden als hij met haar naar bed zou gaan. Alec vervolgde nog wel even serieus verder dat sex er ook was om liefde te maken met iemand van wie je hield. Zo was het immers wel, maar hij was niet zo’n persoon die ook echt in de liefde geloofde. Maar ja, misschien was Frankie nog wel zo’n persoon die zich later in haar leven nog dacht aan de liefde die er gemaakt kon worden tussen twee mensen. “Not for all people. Not for me. It depends on what meaning you give to it. And also how open you are to relationships I guess. I, for example, do no do love,” sprak ze waarbij ze de nadruk op de liefde legde alsof het een walgelijk iets was. Alec begreep haar punt, zo was hij zelf ook; maar toch hoopte hij wel dat hij wel zijn punt had gemaakt bij haar. “Same for me, but yeah… I was just thinking stupid,” verontschuldigde hij zich voordat Frankie ging denken dat hij “the master of love” was of zo iets. Frankie vervolgde dat ze dacht dat hij dacht dat ze een domme meid was, maar toen ze verder begon over het feit dat ze eigenlijk best wel slim is… Ja, toen zag hij door de reflectie van het maanlicht buiten dat ze beginnende tranen probeerde weg te knipperen. Iets wat hem best zorgen maakte, maar doordat hij nog steeds wat irritatie en wat demonen voelde in zijn lichaam; hield hij wijselijk zijn mond dicht. Hij had al zo’n vermoedde dat Frankie niet zo’n persoon was die daar over verder wilde gaan praten. Toch hield hij de vraag die in zijn hoofd rond zweefde wel vlakbij. Ze nam rustig de tijd om vervolgens weer zelfverzekerd verder te praten, maar Alec gaf hem zelf ook de tijd om voor de zekerheid ook nog wel een nieuwe vraag te verzinnen voordat hij alles over zijn lippen liet rollen. Hij ging in de kleermakerszit zitten en keek haar even onderzoekend aan. Hij was tijdens dit gesprek nieuwsgieriger geworden naar wat er nog meer achter het gezicht van een ware feminst zat. De vraag die vervolgens over zijn lippen heen rolde en niet met haar zwakke moment te maken had was zo simpel; maar het was een vraag waarop er een heel lang antwoord op kon zijn. Maar ook weer iets heel kort. Het kan een moment verbreken van een serieus gesprek, waarbij ze zou kunnen weg lopen. Maar ook een moment dat er weer wat plagerigs tussen komt en de lol er van kan in zien. Het waren allemaal dingen die zouden kunnen gebeuren bij een simpele vraag. Maar hoe Frankie er op antwoordde, was iets wat hij niet had verwacht. Ze had haar lippen op elkaar geperst en haar hoofd geschud. “I don’t even want to go there… Goddamn” vloekte ze gefrustreerd. Iets wat Alec ook weer gefrustreerd maakte nu hij net weer rustig was geworden. Hij keek met een wat strenge blik in ogen aan, toen ze weer verder begon te praten. “All you need to know is that I can’t trust people with my happiness. Because they will drop it. Every single fucking time. I don’t to lovey-dovey shit. Boyfriends or girlfriends… I can’t do it, and I won’t.” Ze sprak somber iets waardoor de strenge blik die in Alec’s ogen rustte weer weg liet gaan. Hij voelde zich kinda schuldig dat hij er over begonnen was, maar hij dat zal hij niet tegen haar zeggen. Misschien was het wel beter dat ze nu even voor ogen zag dat haar leven meer fucked up was dan dat ze had verwacht. Alec zuchtte even vroeg vervolgens: “So you think all people will drop you happiness?” De strenge ondertoon in zijn stem klonk een beetje bezorgd, maar ook wel een beetje gefrustreerd. Dacht zij serieus dat elk persoon waarmee ze een relatie zou kunnen hebben haar geluk zou laten vallen alsof het niets was? Wist ze dan echt niet dat er ook mensen waren die dat niet zouden gaan doen? Hij wilde dan niet zeggen dat hij zich aanbood om te bewijzen dat hij niet zo’n persoon zou zijn. Maar hij was wel een persoon die dat niet zou gaan doen, en als er één was dan waren er sowieso meer. En hij zal er voor zorgen dat Frankie dat ook zou inzien. Vervolgens moest Alec het even allemaal laten bezinken om toch weer terug te komen op de vraag die hem eigenlijk best wel dwars zat. Het was een vraag waarbij hij aan Frankie merkte dat ze liever wilde dat hij die niet had gesteld. Dat was te begrijpen, maar hij wilde weten wat er nog meer achter zat aan iets wat ze heeft weg gepropt. Het was erg persoonlijk en hij wist dat er gevolgen zouden kunnen komen van dit, waarbij zelfs hij bezorgd werd om haar. Iets wat ook goed genoeg in zijn stem te horen was. “Don’t go there,” begon ze haast onhoorbaar te mompelen. Alec focuste zich geheel op Frankie, maar hoe verder ze door praatte; hoe schuldiger hij begon te voelen over de vraag die hij had gesteld. “Please don’t. I can’t talk about it. I’ve done some things that I can’t speak of… Those things are still haunting me…” Sprak ze met een trillerige stem. Alec maakte een beweging alsof hij van plan was uit bed te komen en haar een knuffel wilde geven. Maar hij hield zich in. Hij wilde haar niet het gevoel geven dat hij net zo’n idioot was als andere jongens om te zeggen dat hij het begreep. Vooral met dingen die hem ook nog steeds achterna zaten. “This was a mistake,” zei ze nu een stuk harder. De ondertoon in haar stem wist dat hij het maar beter op een zwijgen kon houden. Wie weet wat ze zou gaan als hij nu tegen haar in zou gaan of als een idioot iemand bezorgd om haar ging worden. “I’m sorry,” sprak ze haastig, waarbij ze haar kleren aan deed en haar sigaretten, mobiel en sleutels in haar zak deed. Alec stapte zelf ook uit bed en trok alleen een zwarte broek aan die hij die dag had aangehad, en liep met grote passen naar haar toe. “No, I’m sorry,” sprak hij haast boos. “I was the one who was that stupid to ask you that question. I shouldn’t have done that,” sprak hij streng, maar het strenge was niet voor haar bedoeld. Het was hem zelf, als hij niet zo dom was geweest om die vraag weer naar boven te halen dan was dit ook nooit gebeurd. Het was zijn schuld en zij moest dan niet de schuld op haar zelf schuiven. Alec ging voor haar staan en legde zijn handen op haar schouders. “I don’t know what you’ve done, and you can say that I’m asshole by saying this: I understand and I don’t care,” sprak hij bloed serieus. Oké ja, ze kon echt zeggen wat ze nu wil over hem, dat hij een klootzak en een fuckboy is; maar hij begreep haar. Hij heeft zelf ook dingen gedaan waar hij eigenlijk heel veel spijt van heeft, maar er gebeuren van die dingen het leven waar verdriet en haat van komt. Maar na dat alles is dat ook het enige wat de mensheid overeind houd. En daar zouden we eigenlijk allemaal mee moeten leven. “Please, you said that you are haunted. Than running isn’t the solution,” sprak hij wijs alsof hij wist waar hij het over had. En eigenlijk was dat ook zo. Hij wist waar hij het over had, maar of dat Frankie iets zou boeien; hij had echt geen idee... [1653 woorden ] |
| | | Frankie Osborne- Class 3
- Aantal berichten : 82
| Onderwerp: Re: Trainwrecked // Alec do dec 31, 2015 12:44 am | |
|
At night, everything seems more intense
Frankie had te laat door waar de conversatie heen ging. Hoe dichtbij ze Alec had laten komen. Afstand, ze moest afstand houden. Ze vloekte, uit haar gezicht sprak paniek en frustratie. “I don’t even want to go there… Goddamn” Ze voelde een gevoel opkomen wat haar haast onbekend voor kwam. Ze had haar paniekaanvallen leren onderdrukken, misschien niet de gezondste manier om er mee te dealen. Maar wanneer ging ze ergens wel gezond mee om? Yeah, right, never. Een van haar zenutrekjes, door haar haren heen woelen, kwam al opzetten. Maar ze kon zichzelf nog in de hand houden. Ze had dit onder controle… “All you need to know is that I can’t trust people with my happiness. Because they will drop it. Every single fucking time. I don’t to lovey-dovey shit. Boyfriends or girlfriends… I can’t do it, and I won’t.” sprak ze somber. Het was de harder waarheid. Alec probeerde haar blik te vangen, maar ze ontweek hem. Ze wilde dit niet. Ze kreeg het benauwd, kreeg de neiging om naar adem te happen. Ergens in haar achterhoofd hoorde ze de instructies die ze ooit had gekregen van een psycholoog, van toen ze tijdelijk werd vastgehouden voor haar rechtzaak. Voor het geval van een paniek aanval: ”Concentrate on your breathing, put your hands on something flat like a wall, repeat the street you grew up on, and the next street, and the next…” maar de woorden waren maar een echo in haar achterhoofd, nauwelijks hoorbaar. Sowieso wilde ze dit niet aan haar kamergenoot laten merken. Aan niemand. Alec leek nog niks door te hebben, wat ook niet echt kon want van buiten was er niet veel te zien. Dat was een van de tricky dingen aan paniek. “So you think all people will drop you happiness?” vroeg hij. Hij klonk bezorgd en gefrustreerd. Oh god, hij wilde haar helpen. Frankie knikte, nog steeds zijn blik ontwijkend. Ze kon het risico niet nemen. Liever een detached leven dan het risico nemen om zich aan iemand te hechten. Ze hoopte dat hij nu niet verder zo vragen. Haar met rust laten. Als iedereen haar gewoon met rust zou laten… Maar natuurlijk hield hij zijn mond niet. Fuck. “Don’t go there,” ze was nu nauwelijks hoorbaar. Haar stem trilde, en onbewust was ze toch sneller gaan ademhalen. “Please don’t. I can’t talk about it. I’ve done some things that I can’t speak of… Those things are still haunting me…” ze stopte met praten. Waarom had ze het tot dit laten komen. Adem in… adem uit… het hielp allemaal niets. Ze moest weg, naar buiten, een eind weg van deze kamer waar te weinig zuurstof leek te zijn. Ze voelde zich gevangen, op dit eiland, in deze kamer, in haar eigen lichaam. “This was a mistake.” Zei ze haastig, haar stem was nu luid, rauw, kwaad. Controle, waar the fuck was haar controle. “I’m sorry.” Met die woorden stapte ze uit bed, schoot in haar skinny jeans en haar vertouwde paar dr. Martens. Het oversized shirt liet ze aan. Als laatste greep ze een van haar denim jackets en natuurlijk de andere nodige spullen. Ondertussen was Alec ook uit bed gestapt en had zich half aangekleed. Hij kwam op haar af. “No, I’m sorry,” ging hij tegen haar in. Frankie schudde fanatiek haar hoofd. “No no no you don’t… you don’t get it.” mompelde ze. “I was the one who was that stupid to ask you that question. I shouldn’t have done that,” zei hij, maar Frankie bleef haar hoofd schudden terwijl ze naar de deur liep. Ze moest weg. Voordat dit uit de hand liep… zoals de vorige keer. Ze was niet te vertrouwen als ze in deze staat was. Dat was toen ook zo… geen controle… Ze wilde de deur openen maar Alec stond al voor haar. “I don’t know what you’ve done, and you can say that I’m asshole by saying this: I understand and I don’t care,” begon hij. Hij legde zijn handen op haar schouders, waardoor Frankie achteruit deinsde. Iemand had haar ooit verteld dat hoe slechter het met haar ging, hoe kouder haar huid werd. Als dat zo was dan was haar huid nu wel echt op een dieptepunt. “Please let me go… Get away from me…” En dan te bedenken dat ze een uur geleden nog voor de deur had gestaan, smekend of ze naar binnen mocht. Hij mocht dan denken dat hij haar begreep… ze betwijfelde het. “Please, you said that you are haunted. Than running isn’t the solution,” antwoordde hij. “No but it is!” hoewel ze de afgelopen paar halve zinnen zacht had gepraat, meer voor zichzelf dan voor hem klonk haar stem nu krachtig en luid. Ze kneep haar ogen dicht en concentreerde zich op de grond onder haar voeten. Adem in… Adem uit… “You need to get away from me, before I hurt you.” Haar stem trilde nog steeds maar klonk ook zelfverzekerd. Meer zoals ze normaal klonk. Vastberaden.
NOTES: Oh the feeeeeeeels||MUSIC:||OUTFIT: |
| | | Gesponsorde inhoud
| Onderwerp: Re: Trainwrecked // Alec | |
| |
| | | |
Soortgelijke onderwerpen | |
|
| Permissies van dit forum: | Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
| |
| |
| |
|