Daar liep hij dan, alles was vreemd en nieuw. Vele nieuwe gezichten en dan die dingen die ze bij zich droegen. Rare lang werpige dingen waar sommige constant met hun vingers op zaten?! Goed het rebelsche groepje dat hem bevrijd had hadden ook zulke dingen bij zich gehad, hoe noemde ze die krengen ook al weer? Mobtiel, Mobele... Nee mobieltjes of telefoontjes... Ze hadden hem ook zo'n ding bezorgd, maar Drake had een bloed hekel aan dat stukje technologie. Het lag maar op zijn kamer en bij zich dragen ging hij het echt niet. Drake was constant op zijn hoede er liepen hier zo veel mutanten dat Drake soms als ze te dichtbij kwamen zich met een ruk om draaide. Het groepje mutanten dat Drake een spoed cursus opvoeding hadden gegeven waren er maar niet in geslaagd zijn wantrouwen in vreemde weg te nemen. Soms kon je ook een lichte maar dreigende grom horen als Drake gewoon ergens op een bankje zat en er andere mutanten voorbij kwamen lopen. Hij wilde niemand in zijn buurt hebben en wanneer het hem te druk werd riep Drake zijn vleugels op om eerst door die beweging de andere aan de kant te dwingen om zich daarna af te zetten en ergens te landen waar het rustig was. Zijn voorlopige plekje die hij nu uit gezocht had was binnen, maar Drake was verkeerd af geslagen en hoorde vreemde geluiden. Geluiden die hij niet kon plaatsten. Dit keer trok zijn nieuwsgierige aard naar boven in plaatst van zijn wantrouwen en Drake liep richting de kamer waar de deuren van open stonden. Het was een donkere ruimte dat vol stond met L-vormige kasten waar de vreemde geluiden uit voort kwamen. Er stonden mutanten voor die ergens op drukte of juist aan trokken. Het lag er maar net aan, maar Drake had zulke kasten nog nooit gezien. Voor even vergat hij dat Drake liever geen andere mutanten om zich heen wilde hebben en liep de speelruimte in zonder te aarzelen. Hij bleef half achter iemand staan die aardig druk bezig was met het spel dat in de kast zat. Drake snapte er geen hout van. Hoe kon je, je nu zo amuseren met zo'n raar ding???
(Open)
