Onderwerp: Room 1 // Skylar & Asher ma aug 15, 2016 12:31 am
All I ever wanted Was sunlight And honesty
De eerste paar dagen van zijn verblijf op het eiland had hij alleen op een kamer gezeten, maar vandaag had hij te horen gekregen dat hij een kamergenoot kreeg. Er stond niet op het papiertje wie zijn kamergenoot zou worden, alleen maar dat hij naar kamer 1 zou moeten verhuizen, en hij met een persoon zijn kamer moest delen. Hij had nog nooit eerder met iemand samen gewoond, wat hij altijd best jammer vond, omdat je er goede vriendschappen aan over kon houden. Dat was aan de andere kant ook de reden wat hem er altijd van had weerhouden om daadwerkelijk met vrienden samen te wonen. Asher wisselde altijd om de zoveel jaar van stad, dus als hij een echte vriendschap op zou bouwen, zou hij uiteindelijk toch afscheid van die mensen moeten nemen. Asher ritste zijn koffer dicht en pakte het papiertje met de info over zijn kamer van zijn bed af, om vervolgens zijn kamer te verlaten. De gang met de rij slaapkamers was behoorlijk lang, dus hij had er geen probleem mee dat zijn nieuwe kamer niet compleet aan de andere kant van de gang was, maar juist de eerste kamer die je tegenkwam. Al redelijk vlug stond hij met z’n koffer voor de juiste deur. Hij bleef even stil staan, niet wetend of hij zou moeten kloppen of niet, hij hield zijn vuist bij de deur, maar klopte nog niet. Hij hield diep adem besloot dat het nergens voor nodig zou zijn om zo te twijfelen over iets simpels als kloppen op de deur, dus hij besloot uiteindelijk toch om naar meteen binnen te stappen. Waarom hij zo zenuwachtig was wist hij niet, Asher zag zichzelf altijd als best wel een sociaal persoon, dus er was geen reden voor paniek. Tenzij zijn nieuwe kamergenoot een irritant persoon was waar Asher zich aan zou ergeren. Gelukkig had hij best veel geduld met mensen, dus hij ging er niet van uit dat hij echt een verschrikkelijke kamergenoot zou hebben. Hij opende de deur en opende zijn mond om gedag te zeggen, maar de kamer was nog leeg. Hij sloot de deur achter zich en liep verder de kamer in. Dit betekende dat Asher degene was die de beddenindeling kon bepalen, tenzij de jongen waarbij hij op de kamer zou zijn een hele sterke voorkeur had natuurlijk, maar dat zou ongebruikelijk zijn want beide kanten van de kamer zagen er precies hetzelfde uit, maar dan in spiegelbeeld van elkaar. Asher besloot om het linker bed te kiezen, dus zette zijn koffer aan het einde van het bed. Hij bukte om daarna het voeteneinde van het bed op te tillen. Het frame van het bed was niet heel zwaar, wat betekende dat er een grote kans was dat hij soms in zijn slaap het bed zou doen zweven. Gelukkig werkte het floortilting gedeelte van zijn mutatie niet volop in zijn slaap, anders zou hij de complete kamer met gemak op zijn kop zetten. Vaak als hij nachtmerries had hij er last van, gelukkig werden die de laatste tijd steeds minder erg. Hij ging op zijn bed zitten en trok zijn koffer naar zich toe om zijn koffer uit te pakken. Hij ritste de koffer open toen hij iemand binnen hoorde komen. In de halve seconde dat hij nog niet kon zien wie de persoon was, gingen er een honderd suggesties door zijn hoofd met de vraag hoe hij er uit zou zien. Hij was dan ook vrij verbaast dat 'hij' helemaal geen hij was, maar een zij bleek te zijn. “Hey” zei hij terwijl hij vlug zijn blik over haar heen liet vallen, terwijl hij opstond om haar een hand te schudden. Het eerste wat hem opviel waren de vele tatoeages die ze had. “Asher, leuk je te ontmoeten.” Zei hij terwijl hij haar hand schudde.
Onderwerp: Re: Room 1 // Skylar & Asher do aug 18, 2016 12:27 am
Skylar was tevreden met haar eigen aparte kamer. Geen kamergenoten... Dit wou niet zeggen dat ze er geen moest hebben. Het zou het alleen maar moeilijker maken om s'nachts uit de kamer te sluipen. Haar nachtelijke bezoeken aan het bos, hield ze het liefst voor zich zelf. Daarnaast wil ze ook geen excuses verzinnen waarom ze iedere keer midden in de nacht weg moest. In het begin zou ze er wel een paar goeie kunnen verzinnen, maar uiteindelijk zouden haar excuses ook op geraken. Het moest dan ook weer typisch zijn, dat ze een letter kreeg. Een letter met als inhoud dat ze moest verhuizen van kamer. Met een lichtte irritatie door borstelde ze haar haren. Het beviel haar niet. Men wist dat ze niet van veranderingen hield. Ze had zich zojuist weten aan te passen aan deze kamer. Deze nieuwe omgeving. En wat doen ze? Haar meteen een nieuwe geven. Het zorgde ervoor dat haar mood naar beneden zakte. Het zorgde ervoor dat ze wat onrustig en onwennig werd. Gevoelens dat door elkaar leken te kruisen waardoor ze dan ook nog eens in de war begon te geraken erdoor. Lichtjes balde ze haar vuisten om diep in te ademen en weer uit. Dat deed ze een goeie tien keer voor ze stilaan begon te kalmeren.
Met gefrustreerde handelingen smeet ze haar kleren in haar grote zak. Alles dat ze had werd daar in gesmeten. Haar skateboard haalde ze als laatste van onder bed. De grote - en ondertussen al volle zak- werd over haar schouder gesmeten. In de hang zette ze haar skateboard op de grond. Ging er met een voet opstaan, om zich dan vooruit te duwen met de andere voet. Bij kleine afdalingen of lange stukken stond ze er met beide voeten op om zo weer wat te rusten. Af en toe moest ze scherpe bochten gebruiken wanneer er onverwacht studenten in haar weg liepen. Zo kreeg ze ook af en toe enkele beledigingen richting haar hoofd gesmeten. De enige reactie dat er men op kreeg was een draai met haar ogen. En dat zagen ze dan niet omdat die studenten ondertussen al weer weg liepen. Het kon haar niet echt veel schelen wat anderen van haar dachten. Ze hield alleen rekening met degene waar ze zich op haar gemak voelde, of bij degene dat ze al iets langer begon te kennen. Met hen hield ze rekening. Misschien soms wel eens te veel. Wanneer ze iemand als vriend had, zal ze de persoon altijd voor haar eigen of anderen nemen. Iets dat zo zijn voor en nadelen had voor haarzelf.
Met een kleine stap stopte ze haar skateboard, om die dan schuin tegen de muur naast een deur te plaatsen. De deur die vanaf nu naar haar nieuwe kamer en kamergenoot zou leiden. Snel sloot ze haar ogen en focuste ze zich weer op haar ademhaling. Ze had nochtans zo'n ruw en hard karakter. Maar vanaf dat ze op een nieuwe plaats was is volledig nerveus en onwennig. Dat zorgde ervoor dat iedereen altijd dacht dat ze een verlegen persoon was. Tot ze uit haar schelp kruipt... Achter zichzelf voor de tweede keer te hebben gekalmeerd, stak ze haar board tussen haar oksel om zo dan de deurknop open te kunnen draaien. Door de deur gestapt werd ze begroet door een jongen.... Een jongen... Haar ogen waren iets wat groter geworden door de verrassing. Dit had ze niet zien aankomen. al kwam dat doordat ze niet had geweten dat de studenten ook gemengd zaten.
“Asher, leuk je te ontmoeten.” In stilte keek ze naar zijn uitgestoken hand. Haar ogen werden samen geknepen tot spleetjes. Het leek zelf bijna alsof ze zijn hand helemaal niet ging aanvaarden, tot dat ze bewoog. Langzaam liet ze haar board langs haar been naar beneden glijden, om zo haar hand volledig vrij te hebben en schudde zijn hand, met een volledig afstandelijke houding. "ehm..Skylar" stelde ze zich dan maar voor. Haar ogen gleden dan naar de omgeving, zijn tas lag aan de linker kant wat dus wou zeggen dat zij de rechterkant moest nemen. Haar tas zette ze op haar bed en haar board er juist onder. "Sorry.... ik wist niet dat mijn kamergenoot een gast ging zijn' sprak ze verontschuldigend met een frons op haar voorhoofd. Haar vingers gingen nerveus door haar zware lokken. Opnieuw keek ze de kamer rond. "Het is groter dan mijn vorige...." Langzaam richtte ze zich weer op de gast waarmee ze de kamer vanaf nu mee moest gaan delen. "Dus....Laten we het er beste van maken i guess" Heel lichtjes kwam er een glimlach.
Onderwerp: Re: Room 1 // Skylar & Asher di aug 23, 2016 11:38 pm
All I ever wanted Was sunlight And honesty
Van alles wat Asher van zijn kamergenoot verwachtte was vrouwelijk wel het laatste wat er op zijn lijstje stond. Een kamergenoot krijgen was al heel wat, laat staan een kamer delen samen met een meisje. Gelukkig kon Asher met de meeste mensen wel vrij goed opschieten, dat was zijn sprankeltje hoop waar hij dan maar al vast hield. Toen hij zich begon voor te stellen verdwenen alle sprankeltjes hoop die hij eerder had gehad, de ongemakkelijkheid sloeg toe en Asher wilde zijn hand al bijna terugtrekken toen ze hem uiteindelijk toch schudde en zich daarna als Skyar voorstelde. Ze liep al vrij wel meteen richting het andere bed. “We kunnen ook ruilen als je wil, het maakt mij niet echt uit namelijk.” Zei hij nog, terwijl hij nerveus zijn hand langs zijn nek liet glijden. Gosh dit was ongemakkelijk. "Sorry.... ik wist niet dat mijn kamergenoot een gast ging zijn.” Ze ze vervolgens. Pas toen realiseerde hij zich dat dit voor Skylar waarschijnlijk nog veel erger zou zijn. Wat zou als ze dacht dat hij een of andere creep zou zijn?! Asher wist van zichzelf dat ze zich nergens zorgen voor moest maken maar dat wist zij natuurlijk niet.. “Nee, ik wist ook niet dat ik een gemixte kamer zou krijgen.” Zij hij nog vlug toen hij door kreeg dat hij nog niet had geantwoord. Asher liep naar het raam en keek naar buiten. “Ben je hier al lang dan?” Vroeg hij haar na haar opmerking over haar vorige kamer. Het feit dat ze al eerder bij iemand op een kamer had gelegen betekende waarschijnlijk dat ze of al best lang op Genoscha rondliep, of juist niet, en ze net als bij Asher nog moest wachten op een kamergenoot. “Dit uitzicht is gelukkig ook wat beter dan op mijn vorige.” Bij zijn vorige kamer zag hij alleen maar blad omdat er een boom recht voor zijn raam stond. Nu kon hij tenminste nog een beetje uitkijken over het eiland. Hij keek nog eens terug naar Skylar. "Dus....Laten we het er beste van maken I guess" zei ze vervolgens. Asher knikte instemmend, en glimlachte terug. Hij liep terug naar zijn bed en trok zijn koffer naar zich toe. “Hoe vind jij het hier tot nu toe, als ik vragen mag?” Asher was nu een klein weekje op het eiland maar wist eigenlijk nog steeds niet of hij het wel zo leuk vond. Hij had geen probleem met de school zelf, de leraren en studenten. Eigenlijk had hij nergens een probleem mee, maar het zat hem allemaal op een of andere manier nog niet zo lekker. De laatste keer dat hij verhuisde was richting LA, en dat was ongeveer een jaar geleden. Hij ging toen rond met de naam Thomas, kreeg al bijna direct een baan aangeboden in een Bar, en leerde zo heel veel mensen kennen.. En was na een week al helemaal gewend aan zijn nieuwe woonsituatie. Het feit dat LA zo’n 4 miljoen inwoners heeft, en Genoscha heel wat nulletjes minder aan inwoners telt, gaf dat hem het gevoel dat hij eigenlijk verschrikkelijk alleen was hier. Vaak als andere mensen in dezelfde situatie een soortgelijk ‘probleem’ hadden, betekende dat dat het uiteindelijk allemaal wel goed kwam, vandaar zijn vraag.
Hij ritste zijn koffer open en het eerste wat tevoorschijn kwam was een boek, Asher liep al een tijdje op deze aarde rond, en zal ook nog wel een tijdje op de wereld rond blijven lopen. Af en toe schreef hij wat dingen op zodat hij bepaalde plekken en mensen niet zou vergeten, voor het geval hij ze nog een keer wilde bezoeken. Het ding was al zo’n 40 jaar oud, en zo zag het er ook uit. Meestal schreef hij er alleen in als er wat bijzonders gebeurd was, soms omdat hij er te lang niet naar gekeken had. Het was niet zo dat de hij de inhoud van het boek geheim wilde houden, maar hij stond er natuurlijk ook niet mee te koop, er bestaat dit dingetje genaamd privacy en dat koesterde Asher maar al te graag. Hij liet het dan ook al vrijwel meteen onder zijn kussen verdwijnen. De rest van zijn koffer bevatte bijna alleen maar kleding, dus die begon hij al snel naar zijn kledingkast te verplaatsen.
Nadat hij de eerste stapel had neergelegd draaide hij zich weer om naar Skylar. “wat brengt jou hier dan?” vroeg hij vervolgens, nieuwschierig naar haar mutatie. Als ze er het beste van wilden maken betekende dat ook dat ze elkaar een beetje moesten leren kennen, en aangezien ze het feit dat ze beide mutanten zijn gemeen hebben, was het misschien goed om daar mee te beginnen.
All I ever wanted