Onderwerp: Re: We're all kings and queens tonight. wo nov 16, 2016 7:25 pm
Dennimae Elscot
TAG:: Taylor | Devon | Storm Prince Charming and his knight in shining armor
De avond begon eigenlijk vrijwel meteen perfect. Het viertal zag er prachtig uit, ieder op zijn eigen manier. Taylor met haar prinsessen jurk, Denni in de hare, Storm oogverblindend in pak en zelfs Devon wist de show te stelen met zijn harnas. Het bos was geweldig versierd en samen met de muziek gaf het een heus sprookjes gevoel. Bijna iedereen was aan het dansen, hadden de tijd van hun leven en de zoete geur van de dranken vulde al snel Dennimae haar neusgaten zodra Storm het drankje kwam brengen. En dit begin beloofde alleen maar een goed midden met een nog beter einde. Taylor bevestigde dit met een speech over hun vriendschap, het harsnas van Devon en de relatie tussen Storm en Denni. Bij die woorden richtte de blonde meid haar ogen op Storm. Voor een kort moment kruiste hun blikken en weer voelde ze hoe de kriebels in haar buik een klein dansje maakte. Echter ontging de blik, die hij kreeg bij Tay haar waarschuwing, Denni ook niet. Ze wist meteen waar hij aan dacht en ongezien draaide ze haar bovenlichaam iets, waardoor haar arm een beetje achter die van Taylor verdween. Het was niet zozeer dat ze het verband voor Storm wilde verbergen, maar ze wilde niet dat hij op dit moment met dat in zijn hoofd rondliep. Evenals de rest gooide ook zij het drankje door haar keelgat en zou dit de laatste keer zijn dat ze aan haar verwondingen dacht. En met een glimlach rond haar lippen liet ze haar blik weer voorzichting op Storm vallen.
Taylor zou Taylor niet zijn als ze niet meteen besloot om te dansen. Denni had haar aanbod afgeslagen en moest grijnzen bij het zien van de blik die haar vriendin haar wierp voordat ze de dansvloer op wiegelde. En dat waren die dingen die Dennimae zo gelukkig maakte, de kleine seintjes die ze van haar vriendin kreeg op zulke momenten. Toen Taylor en Devon het zichzelf helemaal eigen hadden gemaakt op de dansvloer, schonk ze haar volledige aandacht aan Storm. Zodra hij zijn bekertje weg zette, strengelde ze haar handen in de zijne om vervolgens meteen met een vraag te komen. Het lag haar duidelijk wat zwaar, waardoor ze het hem ook meteen had moeten vragen. Ze wilde niet dat de andere mensen haar te onzeker maakte om optiemaal van deze avond te kunnen genieten. En dat gebeurde nu helaas wel. Ze zocht dan ook meteen de geruststelling bij Storm op, wetend dat hij haar er doorheen zou slepen. ‘Als jij allemaal van die subtiele en vage hints op Instagram blijf gooien is het nogal moeilijk voor hen.’ Plaagde Storm haar en Denni grinnikte zachtjes. Ze voelde hoe hij haar kim omsloot met zijn vingers en liet gemakkelijk haar hoofd iets omhoog halen. En daar kwam het geen zij nodig had, zijn gerustellende woorden en die liefde die haar zo deed stralen. En toen hij haar kort kuste, voelde ze zich even een jong meisje dat voor de aller eerste keer gekust werd. ‘Is de onzekerheid weg?’ Vroeg Storm liefdevol. Dennimae glimlachte breed, legde haar hand om zijn wang en knikte langzaam. Het was nog niet helemaal weg, de avond zou dat moeten brengen. Maar het was voor nu genoeg, meer dan genoeg. "Zullen we nog even een drankje halen en dan," Ze draaide haar hoofd om om het tweetal op de dansvloer te bekijken. "Devon redden van Taylor?" Grinnikte ze bij het zien van Tay haar dansmoves. Ze vond het zo heerlijk om te zien hoe de meid zonder enkele schaamte helemaal los kon gaan.
Onderwerp: Re: We're all kings and queens tonight. zo nov 20, 2016 12:17 pm
.Fairytales do come true.
Als er één iemand gemotiveerd was voor deze avond dan was het Taylor wel, ze kon het niet weg steken, zelf als ze haar best zou doen zou je het nog steeds merken aan die glimlach … die sprankeling in haar ogen, de blikken die ze wierp … haar woorden. Taylor was één van de meest extraverte personen die hij kende, de flapuit, het vrolijke persoontje in de kamer. En dat zette je dan samen bij een andere extraverte persoonlijkheid, Devon. En dan kreeg je dit, de grapjes, de opmerkingen, de blikken die ze wisselden met elkaar. Storm leefde nu al maanden samen met Devon, ondanks dat zijn kamergenoot ook heel veel had waar hij liever niet over wilde praten was hij één van de gemakkelijkste om mee om te gaan. Storm zou nooit luidop zeggen dat hij jaloers was, maar naar Devon kijken en hoe die met Taylor omging maakte dat hij zijn oude zelf meer en meer zou gaan missen. Het was zo één van die momenten immers waarin hij niet verlangde naar thuis, waarin hij voor één keer meer thuis was hier dan in Londen. Dus het bracht een glimlach op zijn lippen, om te zien hoe Devon Taylor begeleidde naar de dansvloer, zij in rood, hij in harnas. Hoe kon dat beeld niet meer sprookjesachtig zijn?
Als je naar duo’s kijken waren Devon en Taylor het extreem uitgaande type dat meteen de dansvloer op trok terwijl Storm hele andere dingen moest voor elkaar kregen voor hij aan deze avond kon beginnen, en dat was Denni. Ondanks dat Lupos, gemakkelijk gezegd, een hekel aan haar had kon hij haar onzekerheid gemakkelijk voel, kon hij haar hartslag voelen onder de aanraking van haar vingers door de zijne. Hij wist dat ze iets van twijfel zou tonen, dat ze iets zou vragen aan hem waar hij al zijn geruststelling voor in de plaats moest geven. Maar ondanks alles wat ze voelde bleef die glimlach van haar één van de dingen waar hij uren en dagen zou naar kunnen kijken. En het was bijna voldoende, voor hem was het al perfect dat ze hier zo dichtbij was, dat hij naar haar zonder kijken zonder de angst te hebben dat ze zou weg lopen, dat ze nu bij hem hoorde en hij bij haar.
Het waren de woorden die het deden, maar het was de kus die het bevestigde. En de reactie van Denni, die verliefde blik, haar hand tegen zijn wang waren iedere keer weer die duwtjes waarmee ze het duister in zijn hart wisselde voor die liefde. Hij hield zijn blik enkele seconden lang gefixeerd op die lichte ogen van haar alvorens hij aandacht schonk aan haar woorden en zijn omgeving. Hij volgde haar blik naar Devon en Taylor, die beide wel wisten hoe je een dansvloer moest inpalmen. Het drankje klonk als een goed plan, Devon redden misschien ook. Hij nam haar hand, draaide haar kort onder zijn arm door terwijl zijn ogen nog eens langs haar prachtige jurk gleden alvorens hij haar richting de drankjes begeleidde. Hij vulde twee bekertjes en gaf er eentje aan Denni. ‘Als ik Devon red zal je wel zijn plaats moeten innemen.’ Taylor zou haar niet zomaar laten gaan bij een reddingspoging. ‘Is het achteraf de bedoeling dat ik jou ook kom redden?’ Vroeg hij met een zachte glimlach. Zijn blik ging weer naar de dansvloer, benieuwd of ze daar zou willen staan terwijl hij hier stond. Hij bracht zijn bekertje naar zijn lippen en dronk van de vloeistof, hij en Devon moesten straks maar eens op zoek gaan naar de sterkere spullen. Niet dat hij dronken wilde zijn, het zou nog nooit lukken, hij wilde enkel iets beter hebben dan wat in dit bekertje. En hij zou niet de enige zijn die daarover zou denken. Dus hij had het zijn taak gemaakt om iedereen een onvergetelijke nacht te bezorgen en ze veilig en wel weer in hun kamer te krijgen. Daar hoorde ook wat betere drank bij …
