Double trouble &Faye

Grijnzend gooide de blondine haar gsm weg en liet ze zich achterover op haar rommelige bed vallen. Faye had net voorgesteld om samen in een kamer te verhuizen. Dan was Sam eindelijk verlost van Valentina. Niet dat ze niet goed overweg kon met het meisje, het was gewoon dat ze ongelofelijk saai was. Ze ging niet uit, dronk amper, hield niet van laat opblijven... Eigenlijk alles had haar kamergenoot een afkeur voor alles waar Samantha van hield. Het enigste wat de brunette graag deed was op haar computer tikken en tegen haar gsm praten. Oh en misschien af en toe eens gaan skaten, maar dat was heel erg zeldzaam. Je kon dus wel zeggen dat Sam ontzettend blij was om eindelijk van haar af te zijn en waarschijnlijk was dat ook wederzijds. Tina werd altijd wakker -en grumpy- als Sam weer eens om 6 uur 's ochtends de kamer binnensloot of helemaal niet thuis kwam. Valentina zat nu in haar les, iets wat Sam vaak genoeg skipte. Dus ze kon zonder op iemand te letten inpakken. Muziek knalde door haar boxen terwijl ze de koffers van onder haar bed en uit de kast haalde om haar spullen in te gooien, sommige met kapstok en al.

Na een goeie twee uur zat alles ongeveer in de koffers, zij het heel erg op gefrommeld. Met nog altijd een glimlach op haar gezicht schreef ze een kort briefje naar haar nu ex-roommate. Een kleine verontschuldiging en de belofte om te blijven afspreken -iets wat ze beide wisten dat nooit zou gebeuren. Het was even sleuren om alle koffers buiten de deur te krijgen, maar toen alles op de gang lag, bleef Sam nog even in de deuropening staan. Haar hand lag op de deurknop terwijl ze voor een laatste keer alles opnam in de kamer. De manier waarop het licht inviel op haar lege bed, de deuk in de muur waar ze ooit -dronken- tegen gevallen was en de houten, versleten kast. "Bye bye," Fluisterde ze zachtjes voor ze de deur achter zich dicht smeet. Met haar koffers slepend achter zich aan begaf ze zich naar de gemeenschappelijke gang.

Haar bagage belande op een grote hoop waar Sam op ging zitten als een Zweedse koningin van de rommel. Samantha de Grote van Rommelstania. Giechelend om haar eigen humor dwaalde haar ogen door de ruimte op zoek naar Faye. Enkel toen een groep erg aantrekkelijke mutanten voorbij liep, werd ze een beetje afgeleid. Maar voor de rest was ze erg flink, als je dat van Sam kon zeggen...

words: ### • notes: here.  • Clothes: x

Het idee was in haar hoofd gekomen en ze had er geen moment over getwijfeld om het aan haar Partner in Crime slash beste vriendin hier op het eiland voor te leggen … ze wilde verhuizen van kamer. Ze wilde weg van Rachelle die haar de helft van de tijd vreemde blikken wierp omdat ze met amper kleren aan door de kamer danste. En het was die laatste blik dat Faye zowat over de grens had geduwd. Dus ze had Samantha meteen uitgevraagd en zoals ze had gedacht was Sam hier natuurlijk helemaal voor te vinden. Ze sprong kort op en neer op haar bed en gaf Rachelle een veel betekende glimlach. ‘Jij bent in no time van me af.’ Wees ze haar kamergenoot aan. ‘Ik verhuis, dus jij en Adara hebben de kamer voor jezelf.’ Beantwoordde ze de vragende blik. Zag ze daar nou opluchting? Jupiter was een redelijk groot gemak om te hebben op de kamer, als je de muziek kon verdragen en het feit dat ze soms laat terug kwam … of helemaal niet. En oh ja, het raam, Faye nam veel vaker het raam naar buiten dan de deur waardoor het dus onnodig vaak bleef open staan. Nouja, Faye was Faye, Sam zou het alleszins allemaal niet erg vinden.

Ze sprong van haar bed terwijl ze verder meer zong met de muziek en ondertussen haar koffers begon te zoeken. Jupiter had hopen kleren dus ze had veel opbergwerk, plus dan nog eens alle dingen die ze hier had verkregen nadat ze was aangekomen. Maar ze wist wie nu waarschijnlijk hetzelfde zat te denken op haar kamer. Ze zouden eigenlijk iemand moeten vinden die hen kon helpen dragen … en daarna uiteindelijk ook mocht blijven voor een extra drankje. Haar mondhoek trok een beetje omhoog bij het idee terwijl ze al haar kleren in haar koffers propte en half de badkamer ontzag van haar spullen. Ze claimde veel plaats en was nu niet meteen de netste van de kamer dus dat was nog een reden waarom haar kamergenoten misschien blij zouden zijn. Ze mikte alles naar haar bed waardoor het daar een gigantische puinhoop begon te worden, but who cares.

Het koste haar wat tijd maar tijd was voor een onsterfelijke een lichte variabele geweest in de hele routine van het leven. Ze loodste twee grote koffers en een overvolle draagtas de gang op en zei niet eens Rachelle gedag in de weg naar buiten. Was er maar een vogel sterk genoeg om dit alles te dragen, dan zou ze op zen minst niet zo lopen zeulen met alles. Maar het was voor het goede doel, beter, het was voor de goede toekomst. Ze duwde één koffer voor zich uit terwijl de andere achter zich aan rolde. In de gemeenschappelijke gang voor ze Sam als een echte queen bovenop haar koffers. Maar ze zocht niet naar Faye, haar blik bleef op een groepje jongens rusten. ‘Vanaf nu ga je alles wat in je kamer komt moeten delen Holt.’ Greens ze uitdagend toen ze naast mevrouw de koningin tot stilstand kwam. Haar ogen keken de jongens na voor ze zich naar Sam draaide. ‘Waar is die kamer met dat uitstekend zicht, ik kan namelijk niet wachten om de hele boel te verkennen.’ Wiebelde ze kort haar wenkbrauwen. En met verkennen bedoelde ze nou echt niet wat je standaard zou denken van verkennen. Misschien was zegenen, inwijden, dopen, een betere woordkeuze. Op een kamer met Sam, dat kon maar één ding betekenen, double trouble …
Outfit

Dit was het beste plan in tijden dat ze het uitgevoerd op Genosha, buiten misschien die instagramwedstrijd van een hele tijd terug. Zij en Faye op één kamer, wat zou dat geven? Feestjes waarschijnlijk, weinig slaap en geweldige sociale contacten hoogstwaarschijnlijk. Van studeren zou niet veel in huis komen, dat was zeker. Samantha's oog was gevallen op een vrij kamer met een prachtig uitzicht. De azuurblauwe zee die Genosha omringde was er te zien, maar dat was nog niet eens het beste. Vlak onder het raam strekte zich het sportveld van Genosha zich uit en laat daar natuurlijk ontzettend veel t-shirts verdwijnen tijdens het sporten als het zonnig is. Faye was er natuurlijk ook helemaal voor te vinden en zo kwam het dus dat twee troublemakers samen op de kamer kwamen te liggen.

Zittend op haar koffers waren haar ogen gericht op het jongensgroepje dat voorbij liep en haar lonkende blikken schonk. Vanachter haar lange wimpers wierp ze hen een niet al te onschuldige glimlach toe, waarna haar aandacht getrokken werd door Faye. "Of course, Jones." Uitdagend likte ze langs haar lippen, "De buit verdelen hoort nu eenmaal bij een samenwerking," Opgewekt wipte ze van haar stapel af en sloeg ze haar armen om de brunette. "Laat het feestje beginnen!" Riep ze uitgelaten, met haar vuist in de lucht waardoor ze een paar rare blikken kreeg van enkele meisjes die in de buurt rondhingen. Haters, gonna hate en met die gedachten duwde ze haar zonnebril -die compleet overbodig was maar wel deel uitmaakte van haar outfit- naar beneden en begon ze met haar koffers te sleuren. "Kunnen we nergens enkele gespierde jongens vinden die deze dames in nood willen helpen?" Erg onsubtiel zei ze de zin zo luid en overdreven mogelijk. Er zouden toch wel een paar kerels zijn die het totaal niet erg vonden om hun spierballen te tonen en hun koffers de kamer in te brengen. "We zullen eerst al wat gasten zoeken voor onze roomwarming," Knipoogde ze Faye zachtjes toe, met een grijns naar een groepje jongens, die op hun hulpkreten afkwamen.

words: ### • notes: here.  • Clothes: x

Had ze ooit in haar leven van kamer gewisseld om bij een betere vriendin in te trekken … nee. Ze had eigenlijk nooit meer op een school gezeten … of een kamer gedeeld met iemand. Ze had vriendinnen gehad maar die verdwenen met tijd uit haar gedachten, Samantha zou ze waarschijnlijk over honderden jaren ook vergeten, dat was de vloek die onsterfelijkheid met zich mee bracht. Enkel de die hards bleven in haar herinneringen en op dit eiland was dat nog maar één iemand gelukt, Dante. Maar dit was een best leuk idee, omdat ze weer moeilijk moesten doen. Als Jupiter ergens de regels kon ombuigen of het schoolpersoneel het lastiger kon maken dan deed ze dat met heel veel plezier. Daarnaast was het voor de goede, haar ex-kamergenoten zouden er blij om zijn, één althans, en Samantha zou blij zijn van de hare. Zie, win win situatie. Dat beide dames op één kamer zouden komen te liggen, wel … dat was waarschijnlijk net dat beetje minder. Iedereen die Faye en Samantha kenden wisten dat ze beide niet werelds flinksten waren en nu zouden ze samen liggen. Double trouble right?

Toen ze beneden kwam op de afgesproken plek zat Samantha naar jongens te kijken, je zou voor minder. Haar ogen volgde de groep ook kort, haar amberkleurige ogen snel en zorgvuldig over ieder van hen glijdend alvorens ze haar aandacht verlegde naar haar Genosha vriendin. Haar opmerking werd meteen beantwoord door een instemming van Sam haar kant. De samenwerking, Faye glimlachte beantwoordde de omhelzing van haar vriendin bijna meteen. En of, laat dat feestje maar beginnen. Haar ogen gleden naar de vreemde blikken naar hen. ‘Zoek het op in een woordenboek.’ Glimlachte ze nonchalant naar een tweetal dat Sam zat aan te gapen alsof ze een hele rare uitdrukking had gebruikt.

Sam liet haar bril op haar neus vallen en Jupiter greep met haar hand richting haar koffer. De woorden van Sam brachten een korte grinnik te weer bij haar. ‘Ik ben nooit echt in nood maar hey, het is geen slecht idee.’ Zei ze met een kort wenkbrauwgewiebel. Faye was altijd gewoon geweest de hogere macht te hebben, ze zou dan nooit oprecht hulp aanvaarden maar in dit geval, het kon helemaal geen kwaad … Haar ogen gleden naar dat groepje jongens, waarvan er twee aan het overleggen waren of ze wel zouden moeten helpen. ‘Zet het op instagram en ze vliegen erop af.’ Beloofde Faye haar. Als ze een roomwarming wilden houden dan hadden ze al volk genoeg om uit te nodigen, Istagram was een vrij netwerk voor iedereen. ‘Boys.’ Begroette ze de jongens met een haast eerbiedig knikje, alsof ze het grootste respect voor hen had …
Outfit