INDEX GUIDE RULES GROUPS MEMBERS

Deel
 

 ~I´m not the who is weird~ {Dante Rivera}

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Ga naar beneden 
Ga naar pagina : 1, 2  Volgende
AuteurBericht
Kelsey Pierce
Kelsey Pierce
Deceased
Aantal berichten : 284

Character Profile
Alias: Kelsey
Age: 17
Occupation:
~I´m not the who is weird~ {Dante Rivera} Empty
BerichtOnderwerp: ~I´m not the who is weird~ {Dante Rivera}   ~I´m not the who is weird~ {Dante Rivera} Emptyma sep 15, 2014 8:19 pm


Zuchtend liet Kelsey haar pen vallen op haar bureau. Ze was al de hele dag bezig met huiswerk maken, omdat ze bang was een achterstand te krijgen op de rest. Ze zat misschien wel in haar pyjama, maar ze maakte het. Ook al ging het met tegenzin. Met haar hoofd rustend op haar handen had ze door dat ze nog maar net een samenvatting had gemaakt voor biologie. Ze had een hekel aan het vak, en dat alleen maar omdat het zoveel tekst was! Oke ja, ze kon zich snel aanstellen als het over huiswerk ging. Maar dat heeft toch iedereen?
Toen ze haar maag hard hoorde knorren keek ze op de klok. Het was bijna half drie in de middag en ze had nog niet eens gegeten. Ze stond op van haar bureau en zuchtend liep ze naar haar koffer. Haar koffer was nog niet uitgepakt sinds ze hier was. En ze was nu ook nog niet van plan om haar koffer te legen. Ze moest zelf wel toe geven ze had er mooie kleren tussen zitten; waar ook nog steeds het prijskaartje aan hing. Ze pakte een simpele blauwe jeans en een paarse trui. Ze kleedde zich snel om in de kleren die ze had uitgezocht en pakte haar Vanz. Normaal trok ze altijd hakken aan, maar om nu even wat eten te halen trok ze maar even wat gemakkelijker aan. Ze nam haar tas mee en ging op weg naar de cafetaria. Ze wist dat haar was gezegd dat er een cafetaria bij deze school was, maar waar had ze geen idee. Ze liep een paar treden af naar de begane grond en kwam buiten te staan op het gazon. Ze keek om zich heen en zag een paar andere leerlingen van de school voorbij komen lopen. Ze wist dat ze verdwaald was, maar ze had geen zin om aan andere leerlingen te vragen waar ze heen moest lopen om bij de cafetaria te komen. Ze vond dan dat het er vreemd uit zou zien als je iets ging vragen. Maar vooral wat mensen van haar zullen denken als iets zou vragen. Ze keek nog een paar keer rond. Ze zag geen bordjes die haar de weg zouden kunnen wijzen. Zwijgend liep ze verder over het gazon, zonder enig idee te hebben waar ze heen moest. Ze hoorde de deur van het gebouw dicht gaan en ze hoorde een paar mensen over hoe lekker het eten was bij de cafetaria. Daardoor gaven ze Kelsey de hit dat de cafetaria in het school gebouw was en niet buiten. Wat eigenlijk ook best wel logisch was als ze beetje nadacht. Iets waar ze al de hele dag mee bezig was tijdens het huiswerk maken.
Ze liep weer terug naar de deur en keek weer eens in het rond. Ze liep naar een deur en opende hem om te kijken wat achter de deur was. De bibliotheek, niet de cafetaria. Zo probeerde ze nog een paar deuren. Nu ze de derde deur probeerde was, zag ze eindelijk dat ze de goeie deur had. Ze liep de cafetaria binnen, en snoof de heerlijke geur in van vers afgebakken broodjes en koffie. Ze zuchtend in het rond en zag dat er veel mensen waren. Maar dat maakte voor deze ene keer niet zo veel uit. Normaal vond ze het irritant als er veel mensen waren, want dan was de kans groot dat mensen tegen haar gingen praten. Iets wat ze niet graag deed tegen mensen die ze niet kent. Maar zo te zien waren deze mensen bezig met genieten van hun eten of praten tegen mensen die om hun heen zaten.
Nadat ze een vrij tafeltje achterin de hoek had gevonden liep ze daar direct heen. Ze legde haar tas er neer en ging op het krukje zitten dat bij de tafel stond. Ze had geen idee wat ze zou moeten eten, ookal had ze daar genoeg tijd voor gehad onderweg naar de cafetaria. Ze dacht even na welke geur ze als eerste rook toen ze binnen kwam en wist toen wel wat ze wilde nemen. Ze stond op om te bestellen en vroeg:“Zou ik misschien ook een croissantje mogen met thee?” ze probeerde het zo vriendelijk mogelijk over te laten, want ze had in de tijd dat ze hier was nog tegen niemand gepraat. Dus ze hoopte dat dit niet raar over zou komen. De vrouw legde een warm croissantje neer op het dienblad met de thee. Ze liep weg van de vrouw en ging weer terug naar haar plek. Ze wilde verder liever niet gestoord worden tijdens het eten. Rustig at haar croissantje op en nam ondertussen een paar slokjes thee. Haar thee was nog heet, maar daar had ze geen last van. Ze vond het wel fijn om de warmte door haar te voelen. Rustend genoot ze met haar ogen dicht van haar thee. Toen ze ze naar een paar minutjes weer open deed zag ze dat het al een stuk drukker werd in de cafetaria. En het werd alleen nog maar drukker. Tegen over haar was nog maar één plekje vrij, voor de rest was alles vol. Ze keek om zich heen en zag mensen haar raar aan kijken omdat ze nieuw was hier. Iets wat ze ook wel snapte, maar toch, zo raar zag ze er toch niet uit? Op een of andere manier voelde ze zich wel een beetje alleen, alle tafeltjes waren grote groepjes met mensen. En zij als nieuweling zat alleen achterin het hoekje. Ze heeft nog nooit het gevoel gehad dat ze zich alleen voelde, maar nu op dit moment wel een beetje. Ze had haar croissantje al op, maar haar thee nog niet. Dus negeerde ze de rare blikken die mensen op haar richten en dronk rustig verder.

kleding:

Terug naar boven Ga naar beneden
Dante Rivera
Dante Rivera
Class 3
Aantal berichten : 812

Character Profile
Alias: Morbid
Age: 17
Occupation: Drugdealer
~I´m not the who is weird~ {Dante Rivera} Empty
BerichtOnderwerp: Re: ~I´m not the who is weird~ {Dante Rivera}   ~I´m not the who is weird~ {Dante Rivera} Emptyma sep 15, 2014 10:01 pm


Met enige moeite trok de jongen zijn ogen open. De reden dat hij wakker was geworden, was honger. Anders had hij sowieso zijn hele dag verslapen. Goddammit. Waarom was hij ook altijd zo moe? Ok ja misschien omdat hij amper sliep sommige nachten. Dus het was wel logisch dat hij extra lang sliep eenmaal hij onder zeil ging. Zijn gsm vertelde hem dat het ondertussen al 14u30 in de middag was. F'ck.

Dante rolde zich uit zijn bed en liep naar de kast. Hij nam een los shirt met lange mouwen en een standaard donkere broek, die wat lager dropte dan een gewone broek. Eigenlijk had hij totaal geen zin om zijn kamer uit te komen, niet meer sinds hij er eigenlijk best wel stom uit zag met dat irritante gips rond z'n pols en de littekens op z'n armen en z'n borst. Gelukkig begon het al wat koeler te worden buiten, dus zijn outfit verborg zijn littekens goed en het viel ook niet op dat hij persé iets probeerde te verbergen. Hij trok zijn witte Air Force 1's aan en verliet z'n kamer richting de cafetaria.

Eenmaal aangekomen ging hij in de rij staan. Als het zijn beurt was, vroeg hij een chocoladebroodje en een flesje appelsap. Met een korte blik op de ruimte zag hij nog een vrije plek ergens aan een tafeltje achterin de ruimte. Hij plofte zichzelf op de stoel en at het broodje in een recordtempo op. Daarna draaide hij het dopje van het flesje, en in alle lompheid liet hij het ding op de grond vallen. Dat meende je niet. Het dopje rolde ook alweer een paar meter weg, hoppagay een ander universum in.

Als een puppy begon hij tussen de banken te zoeken naar het dopje, tot hij uiteindelijk bij het laatste tafeltje achterin kwam. Geen dopje te bespeuren. Hij merkte wel een paar schoenen op, en een tikkeltje beschaamd kwam hij boven het tafeltje uit. "Hi.. Um.. Sorry. Ik zocht het dopje van mijn fles, heb jij het soms gezien? Ongeveer zo groot en groen van kleur..", Zei hij maar. Hij moest toch iets zeggen om zijn vreemde gedrag te verklaren. Niet dat het er minder awkward op werd. Dante lachte wat verontschuldigend naar het onbekende meisje. Way to go..
- VS. Kelsey


Laatst aangepast door Dante Rivera op do dec 03, 2015 3:13 am; in totaal 1 keer bewerkt
Terug naar boven Ga naar beneden
Kelsey Pierce
Kelsey Pierce
Deceased
Aantal berichten : 284

Character Profile
Alias: Kelsey
Age: 17
Occupation:
~I´m not the who is weird~ {Dante Rivera} Empty
BerichtOnderwerp: Re: ~I´m not the who is weird~ {Dante Rivera}   ~I´m not the who is weird~ {Dante Rivera} Emptydi sep 16, 2014 4:14 pm


Ze keek naar de lange rij mensen die te wachten stonden om eten te bestellen. Er kwamen steeds meer mensen bij en ze zat nog steeds alleen. Op het ene moment vond ze dat fijn en het andere moment wilde ze wel gezelschap. Ze pakte even haar telefoon om te kijken of er nog wat gebeurd was in de media wereld. Het was nu zins ze hier op school zat best een saaie boel geworden in de media wereld. Een paar mensen uit de Gaza strook zijn er weer op los gaan schieten en dat is het. Niet veel bijzonders dus.
Ze pakte haar thee en dronk er weer een paar slokjes uit. Met haar kopje thee in beide handen volgde ze met haar ogen het groene dopje dat over de grond heen rolde. Ze had geen idee waar hij vandaan kwam en bij wie. Het dopje stopte even met rollen, maar werd later weer weg schopt door andere mensen. Ze keek in de begin richting waar ze het dopje was begonnen te volgen. Ze zag een jongen op handen en knieën zoekend onder de tafel kijken. Het zag er best raar uit hoe hij dat deed, maar op een of andere manier leek het hem ook niet echt veel te boeien hoe hij daar op de grond aan het kruipen was. Maar daar kan ze zich ook in vergissen. Het was best vermakelijk om te zien hoe het groene dopje verder rolde onder de tafels door. Nadat ze naar de gezichten van één van de mensen keek kwam er een kleine glimlach op haar gezicht. Oké, ze vond het zelf ook niet leuk als mensen zou raar naar haar zouden kijken. Maar dit zag er gewoon leuk uit. Toen ze weer naar de jongen keek hoe hij onder de tafels keek en er als een puppy langs kroop; voelde ze wat tegen haar voet aan rollen. Ze zette haar thee neer en keek wat er tegen haar voet aan was gekomen. Ze zag het groene ronde dopje liggen en keek toen op waar de jongen ongeveer was. Hij was ongeveer een paar tafels van haar verwijderd, dus pakte ze het dopje op en legde het bij haar op tafel. Ze wilde niet naar de jongen roepen om te zeggen dat ze het dopje heeft gevonden, want ze wist niet zeker of het wel zijn dopje was. Nou ja, dat is eigenlijk gelogen. Ze wist wel degelijk zeker dat het zijn dopje was. Ze had gewoon niet echt zin om hem te roepen.
Rustig nam ze weer een paar slokjes van haar thee en keek even naar het dopje dat vlakbij haar Iphone lag. Met een niet zo´n heel verbaasd gezicht keek ze naar de jongens hoofd die boven de tafel vandaan kwam. “Hi.. Um.. Sorry. Ik zocht het dopje van mijn fles, heb jij het soms gezien? Ongeveer zo groot en groen van kleur..” , zei hij. Kelsey wist op een of andere manier niets meer te zeggen ook al was het niet zo moeilijk om te zeggen dat ze het dopje heeft gevonden. Ze was alleen niet gewend om zo even een gesprek te beginnen. Maar ja hoe moeilijk kan het zijn? Dacht ze. Hi... is dit misschien het dopje dat je zoekt? zei ze. Ze liet het dopje zien, en hoopte dat het er niet raar over kwam hoe ze het vroeg. Ook al werd het waarschijnlijk nooit raarder dan hoe de jongen over de grond heeft gekropen. Ze keek hem vragend aan, en zei maar een beetje snel:“Ik voelde hem tegen me voet aan rollen...” ze wist verder niet veel meer te zeggen tegen de jongen. Dit was immers de eerste keer dat ze tegen iemand heeft gepraat sinds ze hier op school was.
Ze keek even naar haar thee om niet raar over te laten komen dat ze hem de hele tijd aan keek. Om zichzelf nog even gerustestellen zei ze tegen zichzelf in haar hoofd: I´m not weird, I´m not weird. En dat zo een paar keek en keek de jongen weer aan, en hoopte dat hij nog wat terug ging zeggen.


Terug naar boven Ga naar beneden
Dante Rivera
Dante Rivera
Class 3
Aantal berichten : 812

Character Profile
Alias: Morbid
Age: 17
Occupation: Drugdealer
~I´m not the who is weird~ {Dante Rivera} Empty
BerichtOnderwerp: Re: ~I´m not the who is weird~ {Dante Rivera}   ~I´m not the who is weird~ {Dante Rivera} Emptydi sep 16, 2014 9:25 pm


Het was gewoon ook echt niet fair hoor. Hier zat hij dan, op de grond. Normaal was de vloer altijd schoon, maar er waren veel mutanten van buiten naar binnen gelopen om te snacken, en de vloer lag vol met aarde en gras en wat nog meer. Dat zou allemaal aan zijn broek plakken, om maar te zwijgen over zijn schoenen. Die waren sneeuwwit, en hij kon er dan ook echt niet tegen als er ook maar een spatje vuil op kwam. Dan ging hij obsessief zijn hele schoen schoonmaken, en daar was hij wel een tijdje mee bezig.

Dante had wel door dat de meeste leerlingen het dopje een schop gaven, of het nu bewust of onbewust was. Zelf zou hij dat ook doen, als hij er een zag liggen. Dan had hij het nog grappig gevonden. Misschien zaten mensen nu ook met hem te lachen. Lekkere karma. Sowieso had iemand het ding al lang opgeraapt en ergens weggegooid. Dan kon hij nog lang blijven zoeken. Besides, hij zat nu toch wel echt op het einde van de cafetaria. Zijn kaken kleurden lichtjes rood toen hij boven het tafeltje uit kwam en recht in de ogen van een meisje keek, dat blijkbaar al had verwacht dat hij dat zou doen.

Gelukkig was hij wel goed in improvisatie, al was het niet zo'n geniale uitspraak ofzo. Ze reageerde niet direct op zijn vraag. "Hi... is dit misschien het dopje dat je zoekt?" Zei het meisje uiteindelijk. Ze hield het dopje voor hem omhoog, en jawel, dat was het. “Ik voelde hem tegen me voet aan rollen...” Verklaarde ze. Dante keek haar opgewekt aan. "Hell yeah, dat is het, great!" Zei hij opgelucht. Hij nam het dopje van haar over en draaide het op zijn flesje. "Thanks", Zei hij met een vriendelijk glimlachje.

De jongen stond nu helemaal op van de grond, en klopte de meeste vuiligheid van zijn broek af. "Ik had hier waarschijnlijk tot in de eeuwigheid rondgedwaald op zoek naar dat ding", Grijnsde hij. "Dus, hoe kan ik mijn redster bedanken?" Vroeg hij. At least kon hij toch wel iets doen voor haar, al was het maar kort met haar praten, zodat ze hier niet helemaal in haar eentje zat. Dat was ook maar stom, zeker met al die mensen rondom haar. Vreemd dat niemand eerder bij haar was gaan zitten. "You mind?" Vroeg hij, met een knikje naar de stoel tegenover haar.
- VS. Kelsey


Laatst aangepast door Dante Rivera op do dec 03, 2015 3:13 am; in totaal 1 keer bewerkt
Terug naar boven Ga naar beneden
Kelsey Pierce
Kelsey Pierce
Deceased
Aantal berichten : 284

Character Profile
Alias: Kelsey
Age: 17
Occupation:
~I´m not the who is weird~ {Dante Rivera} Empty
BerichtOnderwerp: Re: ~I´m not the who is weird~ {Dante Rivera}   ~I´m not the who is weird~ {Dante Rivera} Emptywo sep 17, 2014 7:58 pm

i can't help it, i love the broken ones.


Kelsey keek gedachteloos voor zich uit en toen weer naar de jongen. De jongen nam het groene dopje van haar aan en draaide het op zijn flesje. Hij zei heel opgelucht:“Hell yeah, dat is het, great! Ze knikte schouder ophalend als reactie wat hij zei. Ze durfde niet heel erg veel te praten tegen de jongen waarbij ze zijn dopje had gevonden. Ze keek weer van haar thee naar de jongen en zei met een vriendelijk glimlachje:[/i]“Thanks”[/i] Het duurde weer even tot ze reageerde, iets wat ze vaker deed. En dat waarschijnlijk ook altijd zou blijven houden, maar daar kon ze helemaal niets aan doen. Uiteindelijk zei ze, alsof het niet was:“Geen probleem.” het klonk best wel op een normale toon, maar toch ook met een vleugje arrogantie. Dat vleugje arrogantie was alleen bedoeld om te bedekken dat ze niet graag praatte of met vreemde mensen ging praten.

Ze keek naar de jongen die nu helemaal stond en het meeste vuiligheid van zijn broek afklopte. Hij grijnsde en zei:“Ik had hier waarschijnlijk tot in de eeuwigheid rondgedwaald op zoek naar dat ding.” Met een vriendelijk glimlachje keek ze naar de jongen. Ze had eerlijk gezegd niet verwacht dat hij nog verder zou gaan praten, maar dat hij weg zou gaan lopen omdat ze zo een loner was. Voordat ze een reactie wilde geven op de jongen zei hij al: “Dus, hoe kan ik mijn redster bedanken?” Ze wilde net zeggen dat er veel mensen zijn die het dopje hadden weggeschopt en dat ze het wel begreep dat hij een eeuwigheid naar zou gaan zoeken. Maar nu hij vroeg hoe hij zijn 'redster' kan bedanken, wist ze even helemaal niks meer te zeggen. Haar mond was nu letterlijk open gevallen van verbazing. Wat er nogal best wel awkward uit zag. Normaal zou ze nu wel hebben gereageerd, maar omdat ze nog steeds aan het nadenken was duurde het langer dan ze had gehoopt. Na een tijdje nadenken was ze tot de conclusie gekomen dat ze eigenlijk niks van hem wilde hebben ofzo. Dus zei ze vriendelijk:“Het was niks om een dopje op te pakken...” Meer wist ze eigenlijk niet echt te zeggen. Want ja, het was de waarheid. Het was inderdaad niks om het op te pakken, iedereen had het kunnen doen. Ze keek weer naar haar thee die nu wel een beetje heel erg koud was geworden, maar dat maakte nu niet zoveel uit. Ze wilde een goeie eerste indruk achter laten, en niet dat mensen dan gaan denken van: omg ze geeft meer om drinken dan om te praten met andere mensen. Ook al is dat eigenlijk wel zo. Maar ze wilde graag even met iemand praten ook al was het maar een kort gesprekje.
Ze keek weer terug naar de jongen die met een knikje naar stoel vroeg:“You mind?” Snel om het awkward moment van zonet even te wissen knikte ze nee en zei:“Ik vind het niet erg.” Ze het nogal snel gezegd, maar ze wilde wel vriendelijk overkomen en niet als een dompie die eerst een tijdje moet verwerken wat de jongen tegen haar had gezegd.
Ze haalde haar tas van de tafel af zodat ze de jongen aan kon kijken als hij nog wat ging vertellen of vragen. Ze pakte haar koude thee en dronk het snel op zodat ze er geen zorgen over hoefde te maken dat die nog kouder werd dan hij al was. Ze zette haar kopje neer en stak haar hand vooruit, iets wat onverwachts maar dat maakte nu even niet uit. Ze zei met een glimlachje:“Kelsey.” Het was nogal kort gezegd, maar ze had zich in ieder geval wel voorgesteld. Ook al was het nogal onverwachts en kort.

cassie at atf.
Terug naar boven Ga naar beneden
Dante Rivera
Dante Rivera
Class 3
Aantal berichten : 812

Character Profile
Alias: Morbid
Age: 17
Occupation: Drugdealer
~I´m not the who is weird~ {Dante Rivera} Empty
BerichtOnderwerp: Re: ~I´m not the who is weird~ {Dante Rivera}   ~I´m not the who is weird~ {Dante Rivera} Emptydo sep 18, 2014 8:42 pm


Het leek wel alsof de brunette al in geen jaren meer gecommuniceerd had met iemand anders. De reacties op zijn woorden bleven meestal wel een tijdje uit. Dat gaf niet, Dante had toch een zee van tijd. Plus, hij was niet het soort d-bag dat haar zou beginnen uitlachen. Nee, hij hield af en toe wel van een geintje, maar mensen uitlachen om wie ze waren? Nee, zo ver ging het nog niet. Hij kende wel genoeg mensen die dat deden, iets waar hij meestal wel afkeurend tegenover stond. Maar ach, wie was hij om zich te moeien in het leven van andere mensen?

“Het was niks om een dopje op te pakken...” Zei het meisje vriendelijk. Dante grijnsde opgewekt. Hij had zijn dopje terug, plus hij hoefde er niets speciaals meer voor te doen. Hoe traag haar vorige reactie geweest was, zo snel volgde hij nu. Ze zei meteen dat hij mocht gaan zitten, iets wat de jongen met alle plezier deed. Hij zette zijn flesje op tafel, terwijl het meisje haar tas weg deed. Nu konden ze elkaar tenminste aankijken. Hij verwachtte geen al te uitgebreid gesprek van haar, omdat hij ook wel door had dat ze daar nu niet echt behoefte aan had. Hij wou alleen maar even vriendelijk doen.

Dante wou zich net voorstellen, maar zij was hem voor. Verbazend genoeg stak ze haar hand uit naar hem. “Kelsey.” Zei ze glimlachend. Aangenaam verrast nam hij kort haar hand vast en schudde die een enkele keer op en neer. Gelukkig zat zijn andere hand in het gips, en niet dit, anders was er alweer een awkward situatie. "Dante", Stelde hij zichzelf voor. Hij legde zijn handen gekruist op de tafel en leunde er lichtjes op. "Ik heb je hier nog niet eerder gezien.. Jij bent waarschijnlijk een nieuwe student?" Vroeg hij, met een vriendelijk grijnsje op zijn lippen.
- VS. Kelsey


Laatst aangepast door Dante Rivera op do dec 03, 2015 3:14 am; in totaal 1 keer bewerkt
Terug naar boven Ga naar beneden
Kelsey Pierce
Kelsey Pierce
Deceased
Aantal berichten : 284

Character Profile
Alias: Kelsey
Age: 17
Occupation:
~I´m not the who is weird~ {Dante Rivera} Empty
BerichtOnderwerp: Re: ~I´m not the who is weird~ {Dante Rivera}   ~I´m not the who is weird~ {Dante Rivera} Emptydo sep 18, 2014 9:22 pm

i can't help it, i love the broken ones.


Ze keek de jongen aan die haar met een grijns aan kijk. Ze had misschien dan niet zo´n zin in een gesprek, maar toch moest ze wel toegeven dit was beter dan alleen zitten. Ze kende de jongen niet, maar misschien na een gesprekje (ook al werd het waarschijnlijk niet zo´n heel lang gesprek) zou ze hem wel kennen.
Toen ze zich ging voor stellen keek hij aangenaam en nam haar hand aan. “Dante” zei hij. Ze had nog nooit van die naam gehoord, maar ze vond het wel een mooie naam dat moest ze toe geven. Ook al zou het er nogal raar zijn als ze dat nu tegen hem ging vertellen. En ze vond zich zelf op dit moment nogal raar en dat wilde ze het liefst graag verbergen. Ze keek even naar haar mobiel die trilde dat ze een nieuw appje had ontvangen. Maar het zou nogal dom zijn als ze nu op mobiel zou kijken terwijl ze nu Dante tegenover haar zat. Ze keek de jongen aan die zijn handen gekruist op de tafel legde en er lichtjes op leunde. Met een vriendelijk grijnsje op zijn lippen vroeg hij:“Ik heb je hier nog niet eerder gezien.. Jij bent waarschijnlijk een nieuwe student?” op een manier hoe hij dat vroeg dacht ze in haar hoofd of hij misschien een populair iemand was. Die na een gesprek in de cafetaria haar belachelijk zou gaan maken. Maar nader in zien kon ze beter nog geen vooroordelen maken over iemand die ze nog maar net kent. Ze was in ieder geval nu wel op haar hoede. En dat voelde ze ook wel aan haar mutatie, dat ze nu een beetje warmer werd. Het voelde net als de warmte die ontstaat bij een lucifer stokje tegen het doosje.
Maar daar kon ze nu niet te veel over nadenken, ze kon zich beter nadenken over het antwoord dat ze zou geven. Ook al hoefde ze daar niet al te lang over na te denken. “Ja, ik ben nieuw hier...” zei vriendelijk maar toch ook een beetje gespannen. Ze had haar zin nog niet afgemaakt, omdat ze echter nog niet wist wat ze verder nog moest zeggen. Ze vervolgde haar zin:“Zit je hier al lang op school?” ze kon nu zichzelf wel voor haar hoofd slaan, het was echt zo´n domme vraag! Natuurlijk zat hij hier al lang op school, anders zou hij tegen iedereen moeten zeggen: jij bent waarschijnlijk een nieuwe student?
Met een beschamend gezicht zei ze:“Sorry, ik ben niet echt heel slim.” Oké, erger kan gewoon niet meer. Ze voelde zich nu echt heel dom! Twee domme zinnen achter elkaar dat was nu gewoon echt het maximum. Dat hoopte ze tenminste. Ze keek van hem weg om haar rode wangentje van schaamte een beetje te bedekken. Ze hoopte dat Dante haar nu niet uit zou gaan lachen of vooroordelen gaat trekken van haar.

{Beetje kort, sorry silent }

cassie at atf.
Terug naar boven Ga naar beneden
Dante Rivera
Dante Rivera
Class 3
Aantal berichten : 812

Character Profile
Alias: Morbid
Age: 17
Occupation: Drugdealer
~I´m not the who is weird~ {Dante Rivera} Empty
BerichtOnderwerp: Re: ~I´m not the who is weird~ {Dante Rivera}   ~I´m not the who is weird~ {Dante Rivera} Emptydo sep 18, 2014 10:00 pm


Nu hij hier zo op zijn dooie gemakje zat, kon hij er niets aan doen of zijn gedachten gingen terug naar zijn tijd in Italia. Daar zou hij nooit zo vriendschappelijk doen tegen een onbekende, maar dat kwam gewoon omdat er een heel andere sfeer in de scholen hing dan hier. Veel competitiever. De jongens moesten hoe dan ook allemaal de beste zijn, de meisjes waren ook veel meer bitchy. Vaak ging het om reputatie en machtsvertoon. Hoe meer mensen je onder je had, hoe belangrijker je vanzelf werd. In zo'n school ging je niet zomaar met de nieuwelingen vriendjes zitten worden..

Dante merkte dat zijn vraag haar wat gespannen maakte. Hij voelde die verandering in haar emoties heel makkelijk aan, vooral omdat hij zich nu op haar concentreerde. Hij vroeg zich af waarom, zijn vraag was toch niet zo persoonlijk? “Ja, ik ben nieuw hier... Zit je hier al lang op school?” Reageerde Kelsey, waarna ze de vraag terug richting hem kaatste. Voor hij er echter antwoord op kon geven, keek ze hem beschaamd aan. “Sorry, ik ben niet echt heel slim.” Zei ze, waarna ze zich wat verstopte omdat ze duidelijk rood werd van de schaamte.

"Ey, zeg dat niet over jezelf?" Zei hij wat geschrokken van haar reactie. "Ik zit hier al een maand, of wat langer, zo nauw hou ik het niet bij", Antwoordde hij op haar vraag. Hij keek even de cafetaria rond. "Je raakt het wel snel gewend hier. De meeste mutanten hier zijn heel aardig, dus je hoeft je niet zoveel zorgen te maken hoor", Zei hij behulpzaam. Kelsey zou hier wel snel haar draai vinden en even veel lol maken als hij.
- VS. Kelsey


Laatst aangepast door Dante Rivera op do dec 03, 2015 3:14 am; in totaal 1 keer bewerkt
Terug naar boven Ga naar beneden
Kelsey Pierce
Kelsey Pierce
Deceased
Aantal berichten : 284

Character Profile
Alias: Kelsey
Age: 17
Occupation:
~I´m not the who is weird~ {Dante Rivera} Empty
BerichtOnderwerp: Re: ~I´m not the who is weird~ {Dante Rivera}   ~I´m not the who is weird~ {Dante Rivera} Emptyvr sep 19, 2014 8:06 pm

i can't help it, i love the broken ones.


Terwijl ze met haar hand haar gezicht wat op zei hield, luisterde ze naar de geschrokken reactie van Dante:“Ey, zeg dat niet over jezelf?” Voor een deel luchtte het haar wel op, maar voor ander deel van haar maakte het haar nogal ongemakkelijk. Ze wilde niet dat hij zou gaan denken dat ze heel erg onzeker is van zichzelf, want ze zit wel vol zelfvertrouwen. Maar als ze dat zou gaan zeggen zou het er waarschijnlijk heel arrogant en egoïstisch uit komen of overkomen.
Dat deed haar denken aan toen ze net in de inrichting zat, toen zeiden mensen ook dat ze arrogant was. Maar toen vroeg ze erom om zo genoemd te worden, want ze was alleen maar arrogant om het onzekere van haar omdat ze toen nieuw was te verbergen. Nu ze hier zat, wilde ze graag dat mensen over haar gingen zeggen dat ze heel vrijgevend is. Want dat was wie ze werkelijk was. En ook probeerde te zijn.
Ze keek weer naar Dante en zei:“Ik bedoelde eigenlijk dat het gewoon een rare vraag was die ik had gesteld.” Ze zei het een beetje met een glimlach om er voor te zorgen dat hij niet geschrokken hoefde te reageren. Ze wilde er eigenlijk ook wel achteraan zeggen dat ze wel slim is, maar dan zou hij haar waarschijnlijk uit lachen omdat het dan sarcastisch over zou komen. Maar ondanks dat het een rare domme vraag was gaf hij er toch antwoord op:“Ik zit hier al een maand of wat langer, zo nauw hou ik het niet bij.” Ze knikte, om duidelijk te maken dat ze het begreep. Want ja, wie zou er nou wel heel nauw bij houden hoelang hij/zij hier op school zou zitten?
Ze volgde Dante´s blik rond de cafetaria en behulpzaam zei hij:“Je raakt het wel snel gewend hier. De meeste mutanten hier zijn heel aardig, dus je hoeft niet zoveel zorgen te maken hoor.” Ze vond het aardig dat hij dat zei. Ook al was niet echt een praat mens, er zijn waarschijnlijk wel genoeg andere dingen die ze met andere mensen kan delen. Bijvoorbeeld een feest ofzo. “Ik hoop het, ik ben namelijk niet zo´n iemand die snel tegen iemand gaat praten.” zei ze oprecht. Ze hoopte niet dat hij zich nu schuldig ging voelen over wat ze zei dus snel zei ze erachter aan:“Maar om zo even een praatje te maken, vind ik niet erg.” Dat maakte haar zelf ook wel beter om zo even tegen iemand te zeggen. Het was namelijk ook de waarheid. Liegen deed ze niet, ze wist hoe erg het gevoel was als iemand tegen je loog. En ze had sindsdien nooit meer gelogen, alleen maar om andere mensen een beter gevoel te geven.
Ze keek even weg van Dante doordat haar mobiel heel erg begon te trillen. Ze keek naar de naam die haar belde ´mam&pap´. Daar had ze nu echt geen behoefte aan. Na 10 jaar geen contact gezocht wilde ze haar nu even op bellen?! Met vinger negeerde ze het gesprek en zei deels tegen haar zelf en deels tegen Dante:“Nooit gedaan, nooit opnemen.” haar stem klonk een beetje pissig. En dat was ze nu ook wel. Ze deed haar ogen dicht en probeerde haar mutatie onder controle te houden. Ze opende haar ogen en keek Dante recht aan. Ze probeerde weer een normaal relaxed glimlachje op te zetten, maar vanbinnen was ze nog lang niet relaxed.

cassie at atf.
Terug naar boven Ga naar beneden
Dante Rivera
Dante Rivera
Class 3
Aantal berichten : 812

Character Profile
Alias: Morbid
Age: 17
Occupation: Drugdealer
~I´m not the who is weird~ {Dante Rivera} Empty
BerichtOnderwerp: Re: ~I´m not the who is weird~ {Dante Rivera}   ~I´m not the who is weird~ {Dante Rivera} Emptyza sep 20, 2014 3:08 pm


Kelsey leek even in gedachten te zijn nadat hij klaar was met praten. Hij liet haar maar doen, hij wilde haar niet onder druk zetten of wat dan ook. Met de grootste voorzichtigheid ooit draaide hij het dopje terug van zijn flesje, in de hoop dat het niet nog een keer zou wegrollen. Dan gaf hij het op hoor. Hij dronk wat van het appelsap, terwijl hij de cafetaria even rondkeek, op zoek naar bekende gezichten. Misschien kon hij straks nog wat gaan rondhangen, eventueel proberen nog eens wat basketbal te spelen. Het zou vervelend zijn met zijn gips, maar eenhandig spelen moest ook wel lukken.

“Ik bedoelde eigenlijk dat het gewoon een rare vraag was die ik had gesteld.” Reageerde ze uiteindelijk. Hij glimlachte even. "Ooh, mooi dan", Zei hij tevreden. Nadat hij haar antwoord had gegeven op haar vraag, zag ze er wat opgeluchter uit dan daarnet. “Ik hoop het, ik ben namelijk niet zo´n iemand die snel tegen iemand gaat praten.” Zei ze, en het klonk wel eerlijk. “Maar om zo even een praatje te maken, vind ik niet erg.” Vervolgde ze. Gelukkig maar, anders zat hij hier ook mooi in haar weg ofzo.

Ineens begon haar mobiel heel luid en dringend te trillen. Op het scherm was te lezen 'mam&pap', die waren haar blijkbaar aan het opbellen. Ze wees echter het gesprek af, en mompelde: “Nooit gedaan, nooit opnemen.” Hij voelde hoe haar mood helemaal om zeep was nu. Ze probeerde het voor hem te verbergen, maar dat was onmogelijk gezien zijn mutatie. "Als je wil, kan ik je wel van die rot emoties afhelpen?" Stelde hij voorzichtig voor. Als ze het niet wou, zou hij het ook nooit opdringen. Mutaties waren een delicaat iets, vond hij.
- VS. Kelsey


Laatst aangepast door Dante Rivera op do dec 03, 2015 3:14 am; in totaal 1 keer bewerkt
Terug naar boven Ga naar beneden
Kelsey Pierce
Kelsey Pierce
Deceased
Aantal berichten : 284

Character Profile
Alias: Kelsey
Age: 17
Occupation:
~I´m not the who is weird~ {Dante Rivera} Empty
BerichtOnderwerp: Re: ~I´m not the who is weird~ {Dante Rivera}   ~I´m not the who is weird~ {Dante Rivera} Emptyzo sep 21, 2014 8:21 pm

i can't help it, i love the broken ones.


Ze keek naar Dante die tevreden had gereageerd toen ze zei dat ze gewoon een rare vraag had gesteld. Ze vond het zo wel een leuk gesprek, ook al werd er nog niet zo heel veel verteld. Maar dit was gezelliger dan alleen zitten.

Toen ze merkte dat haar ouders haar wilde spreken en ze het gesprek af wees werd ze wat bozig in zich zelf. Ze had wat gemompeld wat Dante had gehoord. Ze probeerde zo goed mogelijk als ze kon had haar humeur te verbergen. Ze probeerde te blijven glimlachen toen hij voorzichtig voorstelde:“Als je wil, kan ik je wel van die rot emoties afhelpen?” in haar hoofd dacht ze: Shit! Hoe wist hij dat ze een slecht humeur had?! Was het omdat ze het gesprek af wees of doordat ze in zichzelf had zitten mompelen. Ook al had ze er normaal nooit geen probleem mee als mensen dat mee kregen. En hoe zou hij dat kunnen doen? Een beetje verbazend vroeg ze hem een tikkeltje bitchy maar ook nieuwsgierig:“Hoe wil je dat doen dan?” oké, nu had ze zichzelf verraden. Dus vervolgde ze er achter aan:“Niet dat ik dat wil of zo, maar gewoon uit nieuwsgierigheid.” Dat was voor de helft een leugen, want natuurlijk wilde ze van die rot emoties af. Wie wil dat nou niet? Maar op een of andere manier was ze bang dat het niet zo gaan werken. Ze was immers altijd al snel 'aangebrand' vanwege haar mutatie.

Ze keek in het rond en probeerde de vragen die in haar hoofd rond stormde weg te halen, want haar nu meer geïrriteerde maakte. Op dit soort momenten had ze echt een hekel aan haar mutatie. Ze wilde geen rot emoties hebben of snel boos worden. Ze wilde gewoon normaal zijn net als al andere mutanten. Die zagen er tenminste wel normale uit dan haar. Ze keek Dante weer aan, en ze gaf zich over. “Als het je het niet erg vind om die rot emoties weg te halen, zou ik dat graag willen.” zei ze. Ze klonk vastberaden en ook met wat blijdschap. Ze wachtte rustig af, want hij er op zou gaan zeggen.

cassie at atf.
Terug naar boven Ga naar beneden
Dante Rivera
Dante Rivera
Class 3
Aantal berichten : 812

Character Profile
Alias: Morbid
Age: 17
Occupation: Drugdealer
~I´m not the who is weird~ {Dante Rivera} Empty
BerichtOnderwerp: Re: ~I´m not the who is weird~ {Dante Rivera}   ~I´m not the who is weird~ {Dante Rivera} Emptywo sep 24, 2014 11:23 pm


Sinds wanneer bood hij zichzelf aan als een of andere homeopatische therapeut? Ach ja, het was echt wel balen om zo in je eerste week al met stomme emoties te lopen. Het koste hem geen moeite om hier en daar eens een handje te helpen met iemand, al was het maar omdat hij eigenlijk gewoon niks beters te doen had. Normaal zou hij weer recht naar zijn bed gegaan zijn, om dan weer de hele nacht wakker te liggen. Yay slaapritmes. Nu had hij tenminste iets te doen, en kon hij misschien een nachtje doorslapen, zodat hij morgen wat minder vermoeid was. Dus het was wel een win-win situatie dat hij Kelsey had ontmoet en haar misschien zou helpen.

Ze leek er echter niet zo happig op te zijn, iets wat Dante wel begreep. Ze zou nu toch al moeten beseffen dat het iets met mutaties te maken had, en dat was en bleef toch wel iets waar iedereen wat voorzichtig mee moest zijn. “Hoe wil je dat doen dan?” Vroeg ze een tikkeltje overdonderd. “Niet dat ik dat wil of zo, maar gewoon uit nieuwsgierigheid.” Vervolgde ze nog. Dante grinnikte kort. Ze vertrouwde 'm voor geen cent en ergens was dat wel een goede houding. "Well, ik kan basically twee dingen proberen; of ik probeer je negatieve emoties weg te halen, zodat je weer leeg bent zeg maar, of ik kan je vol positieve emoties proppen zodat die de negatieve overstemmen", Legde hij uit. "Want juah dat is wat ik kan en waarom ik hiero dus zit, op dit eiland dan", Grinnikte hij nog. Dat was gedeeltelijk niet waar, aangezien hij nog een veel sterkere mutatie had dan alleen maar die emotiedingen, maar die kwamen nu gewoon van pas.

Vanbinnen was Kelsey nog steeds een soort van storm, kwaadheid wisselde zich af met irritatie en wel nog meer van die vervelende dingen. Hij vroeg zich af waarom ze zich zo voelde nu, maar hij besloot om het niet te vragen. Straks irriteerde hij haar nog meer, en hij had geen zin om nog eens naar de ziekenboeg te huppelen. Uiteindelijk keek ze hem weer aan, nadat ze haar blik door de cafetaria had laten gaan. “Als het je het niet erg vind om die rot emoties weg te halen, zou ik dat graag willen.” Zei ze. Dante keek haar opgewekt aan. "Tuurlijk vind ik 't niet erg, anders zou ik het niet voorstellen", Reageerde hij. "Maar op welke manier wil je dat ik 't doe dan?" Vroeg hij nog even voor de zekerheid.
- Sorry voor de laatheid D;


Laatst aangepast door Dante Rivera op do dec 03, 2015 3:14 am; in totaal 1 keer bewerkt
Terug naar boven Ga naar beneden
Kelsey Pierce
Kelsey Pierce
Deceased
Aantal berichten : 284

Character Profile
Alias: Kelsey
Age: 17
Occupation:
~I´m not the who is weird~ {Dante Rivera} Empty
BerichtOnderwerp: Re: ~I´m not the who is weird~ {Dante Rivera}   ~I´m not the who is weird~ {Dante Rivera} Emptyzo sep 28, 2014 12:41 pm

i can't help it, i love the broken ones.


Kelsey zat nog steeds een beetje te twijfelen of ze het aanbod van Dante aan moest nemen. Ze was bang dat ze straks zomaar uit het niets vuur begon te manipuleren. Terwijl Dante haar wilde helpen. Dante antwoordde op haar vraag toen ze vroeg hoe hij dat wilde doen, en zei:“Well, ik kan basically twee dingen proberen; of ik probeer je negatieve emoties weg te halen, zodat je weer helemaal leeg bent zeg maar, of ik kan je vol positieve emoties proppen zodat die de negatieve overstemmen” Dat bracht Kelsey aan het denken. En wist nou eerlijk gezegt niet wat ze moest doe. Negatieve weg of positieve er bij... terwijl ze even keek naar de tafel om goed na te denken grinnikte Dante en zei:“Want juah dat is wat ik kan en waarom ik hiero dus zit, op dit eiland dan.” Dat snapte ze nu. Zij was hier voor een hele andere reden, iets waar ze niet graag over praatte. Om te voorkomen dat ze die negatieve gedachtes er ook nog bij ging halen begon ze maar snel weer na te denken over zijn aan bod en wat hij er mee kon.
Er was alleen wel één probleempje bij alle twee de dingen; bij de negatieve weg halen zouden er waarschijnlijk wel weer snel negatieve bij komen en zat ze weer met het zelfde probleempje, en bij de positieve erbij zodat die de negatieve overstemmen zou ze waarschijnlijk hyperactief worden. En dan maakte van de cafetaria één grote feestruimte. Iets wat de mutanten hier waarschijnlijk nu geen zin in hadden.
Uiteindelijk was al snel bij de conclussie gekomen dat ze toch wel wilde dat die rot emoties weg gingen en vroeg aan Dante of hij het erg vond om ze weg te halen. Hij keek haar opgewekt aan. “Tuurlijk vind ik ´t niet erg, anders zou ik het niet voorstellen.” reageerde hij. “Maar op welke manier wil je dat ik ´t doe dan?” vroeg hij voor de zekerheid. Omdat ze bij allebij een ´probleempje had´ vroeg ze met een glimlachje:“nou, ik heb bij de eerste die je noemde het probleem dat de negatieve er weer bij komen en bij de tweede dat ik dan waarschijnlijk hyperactief word en hier een feesttent van ga maken...” Ze wist eerlijk gezegd nog steeds welke manier ze zou willlen. Ze keek even de cafetaria rond en keek toen Dante weer aan en vervolgde:“Als je wil mag jij ook wel kiezen, want ik zou het echt niet weten.” Eerlijker kon ze hierop niet zijn, alle twee de manieren zouden waarschijnlijk bij werkingen op haar hebben dus veel maakte het voor haar niet meer uit. En als hij er ook niet uit kwam zou ze gewoon random één kiezen of ze zou zeggen welke manier voor hem het makkelijkste was. Dan hoefde hij er ook niet zoveel moeite voor doen.

~geeft niet, de mijne duurde dit keer ook wel langer doordat ik het druk heb...~

cassie at atf.
Terug naar boven Ga naar beneden
Dante Rivera
Dante Rivera
Class 3
Aantal berichten : 812

Character Profile
Alias: Morbid
Age: 17
Occupation: Drugdealer
~I´m not the who is weird~ {Dante Rivera} Empty
BerichtOnderwerp: Re: ~I´m not the who is weird~ {Dante Rivera}   ~I´m not the who is weird~ {Dante Rivera} Emptyzo sep 28, 2014 7:02 pm


Dante wist dat hij haar al bijna overtuigd had. Wie zou nu trouwens ook niet willen dat al zijn problemen en zorgen en rotte emoties in enkele minuten verdwenen waren? Het was dan wel verder in de handen van de persoon zelf of die meteen alweer die emoties de bovenhand liet krijgen, maar hij kon er ook voor zorgen dat die gevoelens wel een tijdje mee gingen. Het ging allemaal om balans. Hij kon de balans herstellen en ervoor zorgen dat die persoon de balans ook hield, of iemand helemaal uit balans brengen. Soms werkte dat ook in zijn nadeel, omdat sommige mutanten hier heel gevaarlijk werden als ze uit balans waren en bijvoorbeeld extreem veel woede voelden. Dan kon het zich ook wel tegen hem keren.. Dat had hij aan den lijve ondervonden niet zo lang geleden.

Uiteindelijk had hij haar wel over het lijntje getrokken. Toch zat ze nog met een vraag, al vond hij dat niet zo vreemd. Het was dan ook wel een vreemd voorstel, in the end. “Nou, ik heb bij de eerste die je noemde het probleem dat de negatieve er weer bij komen en bij de tweede dat ik dan waarschijnlijk hyperactief word en hier een feesttent van ga maken...” Dante grinnikte kort. Yeah, de boel op stelten zetten was niet zo slim, zeker niet met Céline in de keuken. “Als je wil mag jij ook wel kiezen, want ik zou het echt niet weten.” Vervolgde ze. Dante keek haar even kort aan terwijl hij nadacht over de beste optie.

"Ik heb wel een idee", Zei hij, ineens veel zekerder van zichzelf. Hij stak zijn hand uitnodigend uit, wachtend tot ze de hare er in zou leggen. Toen hij haar huid op de zijne voelde, gleed zijn blik naar de tafel en staarde afwezig voor zich uit. Eerst ging hij dieper in haar emoties, al zou ze daar niks van merken. Wat hij vond was vooral woede en irritatie. Dante probeerde die gevoelens wat af te zwakken, terwijl hij kalmte en wat vrolijkheid in haar overbracht. Zelf zat hij met een klein glimlachje op zijn gezicht. Hoe vrolijker hij was, hoe beter de overgang zou gaan. Uiteindelijk was de woede in balans met de vrolijkheid. "Zeuw, nu is er balans in jezelf", Zei hij zachtjes. "De rest is aan jou.. Je kan nu zelf die vrolijkheid doen groeien, zodat je tenminste weet van waar het komt. Dat zou moeten werken voor zover ik weet", Glimlachte hij, terwijl hij haar hand weer los liet.
- VS. KELSEY


Laatst aangepast door Dante Rivera op do dec 03, 2015 3:15 am; in totaal 2 keer bewerkt
Terug naar boven Ga naar beneden
Kelsey Pierce
Kelsey Pierce
Deceased
Aantal berichten : 284

Character Profile
Alias: Kelsey
Age: 17
Occupation:
~I´m not the who is weird~ {Dante Rivera} Empty
BerichtOnderwerp: Re: ~I´m not the who is weird~ {Dante Rivera}   ~I´m not the who is weird~ {Dante Rivera} Emptyzo sep 28, 2014 8:49 pm

i can't help it, i love the broken ones.


Ze keek Dante aan die zelfverzekerd zei dat hij een idee had. Ze had geen idee welke van de twee manieren het zou worden. Dus een beetje twijfelachtig legde ze haar hand in de zijne. Haar huid voelde nu iets warmer aan; maar ze hoopte dat, wat hij ook ging doen, hem niet ging verbranden. Wat soms nog wel eens voor kan komen. Ze merkte dat de woede en irritatie wat af zakte wat eigenlijk best fijn was. Als ze nu nog een klein beetje rot emoties hield vond ze dat niet erg dat zou ze wel onder controle hebben samen met haar mutatie. Ze hoopte alleen dat ze niet veel zou merken van de rot emoties.

Ze voelde hoe ze rustiger werd in zichzelf. Ze sloot haar ogen en genoot er wat van. Ze had niet vaak dat ze kan genieten van rust en kalmte. Meestal als ze vrolijk was had ze zin in een energy shotje en dan een groot feest geven in de cafetaria. Maar nu had ze eerlijk gezegd niet echt zin in een feestje met alcohol; maar gewoon even rust. Ze wist eigenlijk niet eens of ze hier wel alcohol op school hadden...

Ze werd van haar gedachte gehaald door Dante die zachtjes tegen haar zei:“Zeuw, nu is er balans in je zelf.” Ze knikte, dat merkte ze ook wel. “De rest is aan jou.. Je kan nu zelf die vrolijkheid doen groeien, zodat je tenminste weet van waar het komt. Dat zou moeten werken voor zover ik weer.” zei hij met een glimlachje, terwijl hij haar hand weer los liet. Het duurde iets langer tot ze reageerde omdat ze nog steeds aan het genieten was met de kalmte en vrolijkheid. Ze had geen last meer van dat ze boos was. Met een glimlachje zei ze:“Dank je, het voelt zoveel fijner..” Dat laatste kwam een beetje stoned over, maar dat boeide nu niet. Hij wist namelijk wel dat ze niet stoned was, dus ze maakte zich er ook niet zoveel zorgen over. Ze keek hem aan zei met een grijns:“Hoe kan ik mijn redder bedanken?” Het was een beetje als grapje bedoeld, maar als er nu echt wat was dan zou ze dat doen.  

cassie at atf.
Terug naar boven Ga naar beneden
Gesponsorde inhoud
~I´m not the who is weird~ {Dante Rivera} Empty
BerichtOnderwerp: Re: ~I´m not the who is weird~ {Dante Rivera}   ~I´m not the who is weird~ {Dante Rivera} Empty

Terug naar boven Ga naar beneden
 
~I´m not the who is weird~ {Dante Rivera}
Vorige onderwerp Volgende onderwerp Terug naar boven 
Pagina 1 van 2Ga naar pagina : 1, 2  Volgende
 Soortgelijke onderwerpen
-
» Dante Rivera
» Gotcha {{DANTE}}
» Who's this Dante guy?
» It's a me again [+Dante]
» Die hard [&Dante]

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
Prophecy Of Fate :: Ruins of Genosha :: School - Ground :: Cafeteria-
Ga naar: