This could be a real good night|&Adrian Harper

Dit was toch echt wel helemaal geweldig hoor. Hoe hij dit ging verklaren aan zichzelf was nog wel het minste van zijn zorgen. Zijn bro verdiende excuses, de dude had hem helemaal zo niet mogen zien. Aly trouwens ook niet. Hij ging weer enkele gezellige gesprekken te moet gaan. Maar dat waren dus echt wel zorgen voor later. Langzaam maar zeker voelde hij hoe ze kalmeerde, haar ademhaling werd rustiger en het zorgde ervoor dat zijn ademhaling gelijk ging lopen met de hare. Pff, damn hij was echt freaking moe geworden door wat er ook was gebeurd. Om nog maar over die barstende hoofdpijn te zwijgen. Wat een geweldig einde van de dag.. Opgelucht haalde hij adem wanneer ze teken deed dat hij haar niet had pijn gedaan. Adrian vertrouwde er niet echt volledig op, maar hij ging er niet verder op in. Wel, het zou zowiezo een avond worden voor haar die ze niet snel zou vergeten als hij zich echt zo gedragen had als ze had beschreven. Het was vrijwel een van de eerste keren dat zijn mutatie zich zo hard had geuit, en de kracht die door zijn lichaam had gestroomd had er op dat moment voor gezorgd dat hij zich oppermachtig was. Hoe ver zou hij nog kunnen gaan met zijn mutatie? I mean, dit was nog lang niet de ergst mogelijke vorm, daar was hij zeker van! ‘I’m sorry.’ Mompelde hij zachtjes. Kort geeuwde hij even. Heel sexy hoor. Ugh, hij was echt zo vermoeid. Misschien moest hij maar gewoon naar zijn kamer gaan om te gaan tukken of zo.

Zodra haar hand over zijn kaak ging sloot hij voor een moment zijn ogen. Het deed geen pijn, het voelde zelfs kalmerend alsof ze de pijn probeerde weg te nemen. Aly slaagde er misschien niet in, maar toch verscheen er een kleine glimlach op zijn gezicht. Nou ja, voor zo ver het mogelijk was om met een gebarsten lip te glimlachen. Een zachte kus werd op zijn lippen gedrukt, een kleine pijnscheut trok kort door zijn gezicht maar hij reageerde er niet op. Zachtjes had hij een van zijn handen op haar wang geplaatst en beantwoorde de kus volledig. Gauw genoeg volgde er een tweede kus terwijl hij haar hand naar zijn borst voelde afzakken. In zijn hoofd was het al duidelijk genoeg waar ze naar toe wilde gaan, Adrian snapte er totaal geen fuck van maar hij liet haar maar begaan. Oh, dus hij kon het goedmaken? Lachend schudde hij zijn hoofd. Hij snapte haar even niet hoor, als hij echt zo angstaanjagend was geweest als ze beweerde dan was het toch niet de moment? ‘Bae, I would love too. But my head is pounding so hard that it might explode. And I don’t know I’m so tired, I probably wouldn’t even make it to wherever you want to go.’ Goed, dat was echt wel heel eerlijk van hem. Met een lief gebaar streek hij een van de donkere haarlokken achter haar oor. ‘Next time, okay?’ Het was helemaal niets voor hem om een kans als deze te laten schieten, maar zodra hij zichzelf op een bed zou neerleggen zou hij in slaap vallen. Moest alles nu niet gebeurd zijn, zat de kans er wel degelijk in dat hij haar zou volgen in haar idee maar nu.. Het leek hem niet zo geweldig voor haar als ze met een totaal uitgeputte dude haar verdere avond wilde spenderen.