It's just a little spider

Rustig lag Grace zich een beetje op haar bed te vervelen en hoewel er dan wel geen mensen haar gezelschap gaven op haar kamer, had ze genoeg gezelschap. Zachtjes kroop de dikke vrouwtjes spin over Grace blote buik heen - die ontbloot was doordat ze eerst normaal op het bed had gezeten en toen onderuitgezakt was waardoor haar shirt omhoog gekropen was. Ze voelde hoe de pootjes van de spin op haar buik kriebelde maar het was geen onaangenaam gekriebel, niet dat ze het vervelend vond. Het kietelde enkel een beetje en kort ging er dan ook een koude rilling door haar heen doordat het gevoel steeds heftiger werd. "Allright stop it now, you killing me." Zei Grace nu wat lachend hardop tegen de spin. Terug praten zou ze niet maar de boodschap kwam wel over via hun gedachten. Soms vond Grace het gewoon leuk om het ook hardop te zeggen, dan voelde namelijk meer aan als een echt gesprek. De spin ging nu verder over haar shirt heen lopen naar Grace toe en bleef even stoppen bij het randje van haar shirt bij haar nek. Ze keek Grace eventjes met haar acht ogen aan en vroeg zich af of er een manier was waarmee ze Grace kon opvrolijken, gezien ze nogal verveeld was. Ze stelde zelfs voor om een spelletje te spelen en eventjes kwam Grace een beetje overeind om de spin verward aan te kijken. "Een spelletje? Wat had je dan in gedachten?" Vroeg ze aan de spin met een vriendelijke glimlach. Ze vond het wel heel schattig hoe de spin moeite deed om Grace op te vrolijken door voor te stellen om een spelletje te doen. Wat verlegen maakte de spin Grace duidelijk dat ze geen spelletjes kende maar dat ze blij zou zijn met elk spelletje en dat het haar niet uit maakte zolang het Grace maar blij zou maken. Grace liet het diertje op haar hand kruipen en ging nu achterom liggen, op haar buik. Ze zette de spin voor haar neer. "Doen, durven of de waarheid." Zei Grace nu met een grijns op haar gezicht terwijl ze eventjes haar wenkbrauw uitdagend optrok. De spin vroeg haar eventjes kort wat het voor een spelletje was en of zij dat wel mee kon spelen. "Oh ja hoor, het is best simpel. Je moet kiezen tussen doen, durven of de waarheid. Bij doen krijg je een opdracht die je moet uitvoeren en durf krijg je de vraag of je iets durft en dan nog waarheid moet je de waarheid vertellen." Legde ze uit aan de spin met een lieve glimlach. Grace mocht beginnen. "Doen, durven of de waarheid?" Vroeg ze nu aan te spin. Het feit dat ze nu met een spin dit spel aan het spelen was was ergens best hilarisch, mensen zouden haar echt een freak vinden als ze haar nu zo zouden zien. Dit was gewoon niet normaal. Maar goed, Grace was niet normaal en dus vond ze het wel leuk om dit spelletje met de spin te spelen. De spin koos waarheid. "Okee... Hoe vaak is een vlieg al ontsnapt aan je web?" Vroeg Grace nu een beetje gemeen aan de spin, omdat ze wist dat spinnen deze vraag niet leuk zouden vinden. Ze lieten niet graag een vlieg ontsnappen aan hun web en zagen het als een regelrechte faal. Ze kon het alleen niet laten, bovendien wist de spin dat ze het plagend bedoelde. Ontelbare keren liet de spin eerlijk weten waardoor Grace even kort moest lachen. Dapper hoor, de meeste spinnen zouden liegen hierbij. Meteen vroeg de spin haar de vraag wat ze zou kiezen. "Waarheid.." Zei Grace om het nog maar een beetje safe te houden. De spin begin nu wat te grinniken - al was dit alleen hoorbaar in Grace haar gedachten, niet in het echt - en Grace werd al een beetje bang voor de vraag. Ze had het over de jongen in de kantine en over die zoen die Grace hem gaf, ze vroeg aan Grace om eerlijk te zijn en of ze hem misschien leuk vond. Ook puur om Grace te plagen. Ze liet zichzelf nu wat grommend achteruit vallen. "Oh mijn god, serieus? Hoe weet jij af daarvan?" Vroeg Grace nu lachend aan de spin. De spin haalde zijn schouders op. "Nee, iewl bah, zag je wat hij had gedaan met die mot, of met die spin? Ik zal voor me leven lang niet voor zo'n iemand vallen, hoe durfde je dat te vragen?" Vroeg Grace nu terug. Ze wilde nu net aan de spin gaat vragen of ze doen, durven of de waarheid wilde kiezen maar de spin smeekte haar zowat om een doen te doen. "Ze werkt het spelletje niet, maar oke, fine, doen." Zei Grace nu met een zuchtje terwijl ze wachtte op de doen. Ze had nu al wel door dat deze spin erg gemeen was en niet een al te leuke doen zou gaan geven. Ze gaf Grace de opdracht om een meisje - of een jongen - die bang voor spinnen zou zijn te laten overtuigen dat spinnen niet eng zijn. Grace keek haar verbaast aan, wat wilde ze dat Grace ging doen? Waarom? "Nee dat gaat dus echt niet gebeuren." Zei Grace waarnaar ze spin hier fel tegenin ging, want ze moest het doen, zo ging het spelletje. "Ja, jij loopt ook de regels te negeren dus ik zie niet in waarom ik dat niet zou mogen doen?" Zei Grace nu lachend. De spin liep nu boos weg over haar kussen heen. "Oke, wacht, laat maar, ik doe het wel." Zei Grace nu waarnaar ze de spin op haar hand liet lopen en op stond van haar bed. Ze trok de deur open van haar kamer en gooide deze ook weer achter haar dicht. Ze zocht naar iemand in de gang en al snel vond Grace een meisje. Ze zette de spin op haar schouder en liep op het meisje in de gang af. "Hee," Zei Grace wat koel tegen het meisje terwijl ze eventjes een reactie afwachtte van het meisje, hoe ze zou reageren op de spin op Grace haar schouder, om te zien of ze wel echt bang zou zijn...

(&Lorise)

Waarom moest ze nu perse doen, durven of de waarheid met een spin gaan spelen, dit was niet goed voor haar reputatie, deze doe opdracht. Grace was namelijk het koude meisje met het grote 'I don't give a fuck' ego en niet van mensen hield, maar dan ook totaal niet. Het boeide haar ook echt geen ene flikker wat hun allemaal in hun vrije tijd deden, Grace deed er niet aan mee. Ze was liever met haar spinnen op haar kamer ook al kon het soms een beetje saai zijn en lag ze zich ook behoorlijk vaak hard te vervelen, maar alles was beter dan rondhangen met haar mede-mens. Tenzij ze natuurlijk allemaal mensen dwars kon gaan zitten en mensen helemaal gestoord kon maken met haar harde opmerkingen, dan was het wel oke. Dan kon Grace mensen lekker voor de gek houden met haar nogal vreemde persoonlijkheid en vooral, hele goede verassingen. Ze koos hier natuurlijk wel de juiste mensen voor uit, ze ging niet met simpele aardige trutjes in discussie waarbij ze eentje sowieso zou winnen, ze zocht wel haar concurrentie. Tot nu toe had ze al een flinke concurrent gehad, maar ze had wel gewonnen, de tafel was aan het eind wel van haar en hij was wat boos weggelopen. Ze liep was snel over de gang heen zoekend naar iemand waarmee ze haar doe opdracht kon uitvoeren en al snel had ze een meisje op het oog. Vanaf het eerste gezicht leek het precies op iemand die ze moest hebben, een klein roze barbie popje, die moest vast wel bang zijn voor spinnen, right? Ze liep heel langzaam op het meisje af en begroette haar even kil met een simpele hee, niet echt vriendelijk maar dat was Grace ook niet, en het was bovendien niet deel van de opdracht. Dus waarom zou ze? Ze zag hoe het meisje haar eventjes bekeek en uiteindelijk haar ogen op de spin richtte. Het was alleen geen klein beetje walging of afkeur die ze bij het meisje kon zien waar ze naar zocht, haar reactie was vele malen beter. Ze draaide zich meteen om en rende zelfs gewoon weg! Oke, als die niet bang voor spinnen was wist Grace het ook niet meer. Ze liet de spin op haar hand zodat die niet zou vallen en sprintte al snel achter het meisje aan, al duurde het niet zo heel lang gezien ze over haar eigen voeten struikelde. Och, arme toch. Grace kon het lachen niet onderdrukken en stopte met rennen zodra ze bij het meisje was gekomen. Lachend ging ze tegen de muur staan, echt wel, die reactie was zo veel beter dan ze had verwacht. Jep, Grace had hier te maken met een meisje die bang was met spinnen, dat was wel ZO duidelijk. Kreunend kwam het meisje overeind en Grace richtte nu ook lachend haar blik weer op het meisje. Het was hilarisch. "Is ie weg?" Vroeg het meisje nu terwijl ze over haar elleboog wreef omdat die waarschijnlijk pijn deed van de val. Grace ging nu op haar hurken zitten en schudde nog wat na lachend haar hoofd. "Nee hoor, hier zit ie nog." Zei Grace nu met een gemene grijns op haar gezicht terwijl ze haar hand naar het meisje toe richtte en deze opende zodat ze spin zichtbaar was. De spin was wel een tikje duizeling van het rennen van Grace maar daar kwam ze wel overheen, had ze Grace maar niet die stomme opdracht moeten geven. "Is ze niet prachtig?" Vroeg Grace nu terwijl ze de spin meer naar haar neus toe drukte om haar nog wat banger te maken. Niet helemaal de opdracht maar ze kon het niet laten. Ze ging nog niet vriendelijk aan het meisje uitleggen waarom ze niet bang hoefde te zijn. Het feit was trouwens dat ze dat best mocht zijn, spinnen en Grace, het was geen goede combinatie. Spinnen waren altijd wat gemener dan, Grace wist ook niet hoe het kwam...

Och, wat kon Grace soms toch in een deuk liggen om dit soort reacties ondanks dat het vaak nog heel verschillend was hoe ze het vond, gezien ze het soms ook heel irritant kon vinden, maar dan had ze het puur over het door en door gillen van sommige meisjes. Dit meisje was echt een klein barbie popje en die reageerde gewoon geniaal door zo hard weg te rennen dat ze wel over haar eigen voeten moest struikelen, het was gewoon te verwachten. Voorzichtig vroeg het meisje aan Grace of de spin weg was en ze kon de angst in de ogen van het meisje zien. Dit was ook geen meisje die bang was om aandacht te trekken, ze was echt doodsbang, je kon het zien. Dan vond Grace het ook heel grappig, niet wanneer je meisjes had die er helemaal een act van maakten om aandacht te trekken van jongens, gezien dat vaak het geval was. Het meisje gilde eventjes kort en kroop weg van Grace. Oke, dat was wel even genoeg, gillen hoefde niet van haar hoor. Daar kon ze zo slecht tegen, ze werd er bijna doof van en daar had ze heen zin in. Ze drukte de spin iets meer in de neus van het meisje en vroeg haar of ze niet mooi was, om haar toch nog eventjes te plagen. Daarnaar ging ze wel serieus doen, ging ze het meisje wel proberen te laten zien dat ze niet bang hoefde te zijn. Al ze dit überhaupt kon, aardig doen was namelijk niet een van haar sterkste kanten. "Hou op! het is niet leuk als je dat soms denkt" Stamelde ze nu boos naar Grace waardoor ze alleen maar harder moest lachen. Al probeerde ze zich daarnaar wel weer in te houden, zo ging het meisje echt niet meer geloven dat Grace 'aardig' kon doen en haar vriendelijk kon uitleggen dat een spin niets was om bang voor te zijn. "En ze is helemaal niet prachtig!" Snauwde het meisje fel naar haar toe en Grace moest zich echt hard inhouden. "Not even close to nice" Zei ze waarbij ze Grace aankeek met een blik alsof ze nu meteen al haar grootste vijand was geworden. Mooi zo, dacht ze alleen maar, ze wilde ook helemaal niet aardig gevonden worden dan het meisje, ook al moest dit wel van de spin. Ze stond op en liep stampvoetend bij haar vandaan maar natuurlijk volgde Grace haar gewoon, ze moest haar doe opdracht nog afmaken. Ze liet het meisje wel eerst even bijkomen van de schrik in haar kamer voordat ze meteen ook achter haar aan de kamer binnen liep, anders zou ze nog steeds in die schrik blijven hangen. Super lang gaf ze haar ook niet en liep ze gewoon haar kamer binnen zonder ook maar een fuck te geven. Ze liep nu naar het meisje toe en probeerde vriendelijk te glimlachen, en oh dat ging haar zo goed af, kuch kuch. Ze ging bij het meisje op haar bed zitten en haalde een stukje voorzichtiger de spin tevoorschijn. "Rustig maar, ik wil je geen pijn doen en zij zal je ook niets doen." Zei ze nu in een poging aardig te doen. Ze keek het meisje aan en trok haar wenkbrauwen eventjes op. Nee, nee, ze meende geen woord van wat ze zij want tuurlijk wilde ze het meisje wel pijn doen. Ze ging het wel niet doen, niet zonder dat ze haar een reden gaf en ergens dacht Grace niet dat dit misschien een meisje was die insecten dood maakte, meer gewoon zoals ze net deed, gillend wegrennen. "Je hoeft je echt geen zorgen te maken, ik heb een mutatie waarmee ik soort van met ze kan praten, dus het is waar als ik zeg dat ze je niets zal doen." Zei ze nu als uitleg, om duidelijk te maken dat ze wel gelijk had, dat de spin haar ook werkelijk niets zou doen. "Hier, het bewijs." Zei ze nu terwijl ze de spin naar het meisje reikte om op hand te krijgen, het was wel de keuze aan haar of ze dit zou doen of niet...

Het was duidelijk aan het gezicht van het meisje af te lezen dat ze er totaal niet blij mee was dat Grace achter haar aan was gekomen, maar dan ook echt totaal niet. Wel grappig eigenlijk, Grace namelijk ook niet, het liefst was ze nu gewoon terug gelopen naar haar eigen kamer, daar was het zelfs nog boeiender dan hier met dit meisje die bang was voor spinnen. De afschuw die ze liet zien vond Grace helemaal geweldig en het liefst zou ze het gewoon zo houden, dat ze Grace gewoon verder zou verafschuwen. Maar dit mocht niet zo zijn, de moest in die doe opdracht iemand uitleggen dat spinnen niet eng waren en dat kon je moeilijk koud en gemeen doen bij zo'n meisje. "Heb je..?" Zei ze er nog kort tussendoor maar ze schonk hier heen aandacht aan, dat zou ze zo wel zien hoor. Natuurlijk had Grace haar spinnetje meegenomen, die liet ze niet gewoon achter en ze wilde het meisje laten zien dat ze niet eng was, correctie; moest. Ze pakte al snel een kussentje en hield die tussen haar en Grace in waardoor ze het nog net niet kon laten om eventjes kort te grijnzen, dit was echt wel grappig hoor. Het meisje keek haar ook echt aan alsof ze een ziekte had, een ziekte die haar ook kon besmetten en ze wilde gewoon weg bij Grace, dat was duidelijk. Misschien was dit dan toch nog moeilijker dan ze dacht, kon ze gewoon niet aardig zijn tegen mensen, ze bleven haar hoe dan ook gruwelijk vies vinden. Dat had ze ergens ook wel verwacht maar goed, het kon ook anders zijn. Tot zo ver Grace haar pogingen om aardig te zijn, dat zou ze dus nooit meer doen, het maakte nu eenmaal niets uit was ze deed, mensen bleven haar maar een vies mens vinden. Waarom zou ze dan ook moeite doen om aardig gevonden te worden? Wanneer ze de spin liet zien aan het meisje en maakte ze een enorme schrikbeweging die Grace nog niet had gezien en hiermee klapte ze zo op de grond. Oh god, dat zag er wel zo grappig uit, dit was gewoon een marteling voor Grace om niet te mogen lachen, want het ging bijna niet meer. "Ik zei dat je er mee op moest houden" Zei hij meisje terwijl ze snel naar een ander bed toe rende en eventjes rolde Grace met haar ogen. Serieus, het was nog moeilijker dan ze had gedacht, misschien wel een onmogelijke opgave. Het meisje stond te trillen op haar benen van angst en het was aan Grace haar gezicht te lezen dat ze moeite had haar lach in te houden. "Kun je de spin misschien even weg doen" Vroeg het meisje nu nog beleeft aan haar. "Ik denk dat we beetje een verkeerde start hebben gehad" Zei het meisje nu met een glimlach en de verbazing was zichtbaar aan haar gezicht af te lezen, echt hoor. Wat was dit? Ging ze nu ineens aardig doen? Grace deed wat stappen in haar richting met misschien een iets minder dreigende houding dan ze daarnet had gehad. "Sorry dat ik je spin beledigde, het spijt me spin" Zei het meisje en Grace voelde de blijheid van de spin bij deze woorden, aawhh lief. Ze moest nu ook moeite doen om niet lief te gaan lopen glimlachen om de plotselinge cuteness van de spin die dit ergens wel leuk vond, ondanks dat ze net uit werd gemaakt voor lelijk enzo. "Ze accepteert je excuses, ze vind het erg lief." Zei Grace nu nog steeds met een redelijk koele stem en een klein grijnsje, maar ze was wel eventjes eerlijk. Ze zette nu de spin op de tafel neer en benaderde opnieuw het meisje maar dan zonder de spin. Ze was nog wel wat verbaast over de plotselinge aardigheid van het meisje. "Nee, ik denk dat we ook niet zo'n goede start hadden gemaakt." Zei ze nu tegen het meisje, maar een verontschuldiging kon ze niet over haar lippen krijgen. "Grace," Zei ze nu met een koel grijnsje terwijl ze haar hand uitstak. Ze zweerde, dit was enkel voor de doe opdracht om haar vertrouwen te winnen, anders niet gewoon...

Het meisje probeerde zichzelf te ontspannen en bood haar excuses aan aan de spin die ze op haar hand had. Grace voelde hoe dit de spin gewoon helemaal blij maakte, net zoals het eigenlijk altijd een spin wel blij maakte wanneer iemand haar of hem met respect behandelde. Je zou het niet geloven maar ze vonden het soms echt fijn om wel gewaardeerd te worden, als was dit eigenlijk ook alleen maar zo met Grace in de buurt. Normaal gesproken zouden spinnen zich hier niet zoveel mee bezig houden, ze hadden het veel te druk met hun eigen kleine drukke leventje. Bovendien begrepen ze gevoelens en eigenlijks sowieso mensen niet dus hoe moesten zij dat weten? Grace haar aanwezigheid maakte alleen dat spinnen en alle andere insecten deze gevoelens wel leerden begrijpen, ze begonnen zelf ook dingen te voelen als liefde, vriendschap en haat. Daar waar ze anders nooit die dingen voelen of nadachten over dit soort dingen deden ze dat wel wanneer ze eenmaal een keertje in het bijzijn van Grace waren geweest. Meteen ontvlamde er iets in de beestje en kregen ze te maken met die menselijke gevoelens. "Dankje, mooie spin" Zei het meisje met een glimlachje naar de spin toe die Grace nu gewoon op de tafel had gezet, om soort van toch wat respect te tonen voor het meisje haar angst. Niet dat Grace haar dit respect graag wilde geven, het liefst bleef ze gewoon met de spin in haar handen naar haar toe lopen, maar goed dat hielp haar niet verder in de opdracht. Ze was naar het meisje toegelopen en had zichzelf nu voorgesteld. Wow, oke, dat deed ze niet vaak, zichzelf voorstellen. Ze liet meestal mensen zelf maar uitzoeken hoe ze heette, bovendien hechtte Grace ook niet zoveel waarde aan namen. Ze had geen interesse in het weten van andere mensen hun naam en ze had ook nooit het idee dan andere mensen wel geïnteresseerd waren in haar naam. Sowieso niet geïnteresseerd waren in haar, ze was bovendien altijd al het creepy meisje geweest die de aanwezigheid van insecten meer leek te waarderen. Het was tenslotte ook nog een zo dat haar naam niet bepaalt goed bij haar paste, ze was ten eerste nog niet zo gracieus en ten tweede niet genadig. "Lorise" Stelde dit meisje zichzelf voor terwijl ze lief knikte. Ze schudde kort haar hand waarnaar het meisje opstond en naar haar eigen bed toe liep. Grace volgde haar beweging en ging naast het meisje zitten wanneer ze haar hiervoor uitnodigde. "Kom laten we even een girltalk hebben" Zei het meisje en zette zichzelf tegen haar kussen neer. Grace keek haar eventjes verward aan en trok een wenkbrauw op. Oh please? Really? Girltalk? Grace? Nee, dat werd nu echt te gek hoor. Ze wilde eigenlijk gewoon weglopen nu en de opdracht maar laten voor dat het was, de spin moest zich maar te goed doen met een excuses. Echt niet hoor, meisjes dingen, daar deed ze niet aan mee. Grace zuchtte eventjes vermoeid en licht geïrriteerd waarbij ze bijna al wilde opstaan, hier had ze gewoon geen zin in. "Ik weet wel waar we het over kunnen hebben" Zei het meisje waarbij ze haar wenkbrauw optrok en waardoor Grace toch nog even bleef zitten. Was ze hier nu ook echt serieus over? Ging ze serieus proberen een 'girltalk' te maken met dit meisje. Oke, oke, misschien moest ze dan toch maar een proberen ofzo? Wie weet kon het wel leuk zijn? Hoe kon zij dit weten? De spin was er wel enthousiast over op de tafel, die vond dat Grace eens vrienden moest maken. Ze keek de spin eventjes aan en zuchtte diep. Fine. "Jongens! Geef maar toe dat er hier knappe jongens zitten, maar jammer genoeg ook hele irritante." Zei het meisje en rolde met haar ogen. Ze keek het meisje nog steeds een beetje twijfelachtig aan, want ze wist echt niet hoe dit moest. Het was niets voor Grace. Ze zette haar handen nu achter haar neer op het bed en leunde hier met haar lichaam op. "Jongens? Jij wil het hebben over jongens?" Vroeg ze nu nog een keer met een verwarde blik in haar ogen. Waarom nu net dat onderwerp? De spin begon ook meteen weer tegen haar aan te praten. Jaa, toe nou, daar kan jij ook wel over mee praten Grace, toe nou! Zei de spin plagend en Grace draaide zich nog een keertje naar het beestje toe. "Echt, waarom had jij dat nu net moeten zien?" Vroeg ze nu aan de spin terwijl ze een wenkbrauw optrok. Hiernaar draaide ze zich terug naar het meisje en liet ze een glimlachje zien, niet al te gemeend maar ze deed haar best. "Oke, ja, ik geef toe. Er zitten zeker wat irritante jongens tussen, so what?" Vroeg ze nu aan het meisje. Misschien nog steeds een beetje een mislukte poging in het aardig doen maar ze moest al lang blij zijn dat Grace niet gewoon weer die spin in haar neus drukte. Ze mocht ook best weten dat Grace gewoon niet het meisje was waarmee je een vrolijke 'girltalk' kon hebben, dat was gewoon niets voor haar...

Het meisje grinnikte eventjes nadat Grace haar nog een keer vroeg of ze serieus het wou hebben over jongens? Waarom? Waren meisjes echt zo obsessed met dit soort dingen? Met het praten over jongens dat ze zelfs erover begonnen met iemand zoals Grace? Dat was toch wel behoorlijk wanhopig, of niet soms? Wat dat betrof was Grace blij dat ze geen 'meisje' meisje was, niet geobsedeerd was met dingen als jongens, make-up en wie wist wat voor andere dingen. Uhhg, dingen waar Grace niet eens aan wilde denken, ze zou ervan moeten kotsen. Dat wilde trouwens niet zeggen dat Grace er helemaal nooit mee bezig was geweest, zij had ook een tijd gehad waarin ze toch wel dingen wilde uitproberen, op het gebied van jongens dan. Het was wel maar een klein tijdje geweest want ze had er al vrij snel genoeg niets meer mee maar goed, ze was niet volledig onbekend met het gebied. "Ja, dat is niet gek hoor. Dat is waar normale meisjes over praten" Zei het meisje om het wat duidelijker te maken. Grace haalde enkel eventjes haar schouders op om te laten weten dat ze er geen idee van had. Nee, Grace behoorde duidelijk niet tot het soort meisje als dit meisje, die graag met meisjes in een kamer gezellig ging lopen praten over jongens. Nooit geweest, want meisjes verafschuwde Grace nogal vaak, erger dan jongens eigenlijk. In Sidney had je ook nog wel jongens gehad die het juist erg sexy vonden hoe Grace in het leven stond, ze vonden haar juist super stoer. Gezien zij het meisje was waarmee je niet ging lopen knoeien, dat wist iedereen. Zij was het meisje met de grote enge vogelspinnen en die hiermee een band leek te hebben zoals niemand een band had met spinnen. "Oeh ik hoor dat je wel iemand specifiek niet leuk vind of niet soms? Wie is het?" Maakte het meisje op uit Grace haar woorden en kort keek Grace haar nogal verschrokken aan. Wow, oke? Waar ging dit heen? Onzeker keek Grace haar aan en trok ze opnieuw haar schouders op. Ze snapte echt niets van deze meisjes, misschien omdat ze nooit de moeite wilde doen het te begrijpen maar echt, waarom? Hier wist Grace echt niet mee om te gaan. Ze wist wel iemand op te noemen die ze nogal vervelend vond, de jongen waar de spin ook al over begonnen was. Maar serieus, het zou zo raar klinken en overkomen ook. Ze wilde niet dat iemand ook maar een klein beetje kon denken dat Grace hem wel zag zitten want dat was echt niet zo! Urh, ze verafschuwde de jongen, alleen al om het feit dat hij een mes door een mot had gestoken. "Ik bedoel dat, ik laatst iemand heel irritant ontmoette en misschien hebben we het over dezelfde persoon?" Zei het meisje nu ineens en maar Grace bleek haar nogal verward aankijken. Niet wetend hoe ze hier mee om moest gaan. Djezes, hoe was ze hier in verzeild geraakt? "Charlie?" Zei ze ineens en ze was er zelf verbaast over waarom ze het zei, want dat wist ze eerlijk gezegd niet echt. "Ik had laatst een gevecht met hem in de kantine." Zei ze nu zachtjes er achteraan waarbij ze wat walging liet zien in haar gezicht. Hiernaar grijnsde ze toch eventjes. "Beetje een zielig ventje hoor, als je het mij vraagt" Zei Grace er nu droogjes achteraan..

Grace was licht verbaast over het feit dat het meisje de naam leek te herkennen, lekker dan, ze kende hem ook nog eens. "Charlie?" Vroeg ze met haar mond half open en ze keek Grace vol verbazing aan. Grace trok enkel een wenkbrauw op om te laten weten dat ze het niet helemaal snapte waarom ze zo reageerde. Ze geloofde echt niet dat ik meisje een vriend ofzo van Charlie zou zijn, daarvoor zag ze er te veel uit als een zuurstokje, een echt modepopje. Ach ja, verrassend was het wel maar goed, Grace zou er niet wakker van liggen, het boeide haar helemaal niets met wie de jongen of dit meisje bevriend waren. De hele mensheid boeide haar niets. "Ben jij het vorkmeisje? Was jij degene die hem met een vork bedreigde?" Vroeg het meisje daarnaar aan Grace nadat ze vertelde dat ze een gevecht met hem had gehad in de kantine. Vorkmeisje? Really? Kon ze niets beters bedenken? Ze klonk ook boos, waarom was ze boos? Maar goed, het meisje wist hier blijkbaar vanaf en leek boos te zijn dus was ze misschien toch wel een vriend van Charlie, vreemd hoor. Grace knikte kalm om te laten weten dat zij dat meisje was die hem met de vork had bedreigd, en hem ook had gezoend. "Well, hij bedreigde me met een mes dus helemaal oneerlijk was het nu ook niet." Zei Grace nu omdat het meisje boos leek te zijn op het feit dat ze Charlie met een vork had bedreigd. "Hij was bovendien ook nog een begonnen." Vervolgde ze, dat dat even duidelijk was. Het was zijn idee geweest om te gaan vechten wanneer hij het mes bij haar keel hield, hij daagde haar uit en nu was het ineens haar schuld? Het meisje ging staan nadat ze vertelde dat ze de jongen maar een zielig ventje vond en zette haar handen in haar heupen neer. Grace volgde haar beweging en keek haar met opgetrokken wenkbrauwen aan. "Oke Grace, laat ik je eens iets vertellen over mijn mutatie" Zei het meisje nu ineens bloedserieus, wow oke, waar ging dat heen? "Ik word niet voor niks Cupid genoemd. Ik kan twee mensen aan elkaar koppelen, stapel verliefd laten worden op elkaar. Of ze het nu willen of niet." Zei het meisje nu en onderzoekend keek Grace nu het meisje aan. Oh, vandaag die roze kleuren en vrolijkheid, dit meisje was een soort cupido. Zachtjes moest Grace even lachen, Charlie was hiermee bevriend? Serieus? Dat vond ze ergens wel heel erg hilarisch. "Als jij niet snel verdwijnt uit mijn kamer dan kan ik je wel 'kusje kusje' laten doen met je geliefde Charlie" Zei het meisje vervolgens en Grace liet haar mond eventjes een beetje openvallen. Al snel ging ze staan en nogal dicht bij het meisje, lekker intimiderend. "Don't you dare, I would kill you.." Zei Grace nu wat hard en een tikje dreigend tegen het meisje terwijl ze fronste. Ze moest dat echt maar uit haar hoofd halen of Grace wist nog wel wat kunstjes om haar ze stuipen op het lijf te jagen. Ze kon er makkelijk voor zorgen dat wanneer het meisje bijvoorbeeld onder de douche zou staan ze door spinnen omringd zou worden, makkelijk. Dat deed ze ook nog met al het plezier ook nog, en misschien was het nog niet zo'n slecht idee? Hmm.. Eens kijken of ze dat eens een keer ging doen, nu niet want dan had het meisje het door, een andere keer. Het meisje liep naar de vensterbank toe en leunde daar tegen aan. "Yes.. Charlie." Zei het meisje met een zucht en keek dromerig het raam uit. Opnieuw trok Grace een wenkbrauw op, was ze verliefd op hem ofzo? Het moest echt niet gekker worden hoor, verliefd op hem? Iewl jak, ze moest er niet aan denken. Daarom ook maar beter dat ze haar mutatie niet op Grace ging gebruiken, ze zou helemaal dood gaan als ze wakker zou worden naar hem ofzo, als dat zou gebeuren. "He's such a great kisser, I know it. And wait a second... You know that too" Zei ze uiteindelijk met een grijns. Grace wilde eigenlijk weg gaan maar eigenlijk was dit ook wel een hele leuke uitdaging om het meisje nu dwars te gaan zitten. Bovendien, zo snel zou Grace zichzelf niet laten wegjagen, dat was absurd. Nee, dit zou nog wel even doorgaan. Grace ging nu uitgebreid op het meisje haar bed liggen en keek haar nu op de kop aan. "Nja, ik weet niet zo.." Zei ze nu met een verveelde toon. "Ik heb wel betere gehad." Zei ze er op dezelfde toon achteraan. Verveeld keek Grace het meisje aan terwijl ze haar aandacht richtte op een hooiwagen spin in het hoekje van de vensterbank. Ze zocht gelijk contact met het diertje op en al snel liep het heel onopvallend naar het meisje haar hand toe om hier vervolgens overheen te gaan lopen. Gewoon om haar eventjes te pesten. "Even serieus he.. Je bent toch niet echt verliefd op hem?" Vroeg Grace haar nu ongelovig, niet kunnen geloven dat iemand überhaupt verliefd kon worden op de jongen. Ze schudde eventjes haar hoofd terwijl ze zichtbaar rilde. "Dat is gewoon walgelijk." Zei ze er met afschuw achteraan...

Het meisje rolde even met haar ogen wanneer Grace vertelde dat hij wel begonnen was, zij was hier totaal onschuldig in geweest want het was nooit haar intentie geweest om te vechten. Ze had net zo goed kunnen blijven praten, daar was ze ook veel beter in dan in vechten dus ja. Ze moest zelf maar weten of ze het geloofde of niet, het maakte voor Grace niet zoveel uit eigenlijk, ze gaf haar gewoon de informatie en wat ze ermee deed was aan haar. Daar ging Grace zich niet mee bemoeien, ten eerste ook omdat het haar niet boeide wat dit ermee deed. Wanneer het meisje Grace begon te bedreigen met het gebruiken van haar mutatie was Grace een beetje fel opgestaan, niet helemaal de bedoeling maar goed, het was een snelle reactie. Ze liet andere mensen haar niet bedreigen, dat kon ze zelf wel veel beter by the way. Zij kon dit meisje ook heel goed bedreigen, door haar te vertellen dan ze ervoor kon zorgen dat spinnen haar niet met rust zouden laten en haar overal zouden volgen en op haar zitten enzo, wedden dat dit meisje dan haar bedreigingen wel los liet? Maar nee, Grace bedreigde haar met de dood, iets wat ze ook goed kon. Of ze het zou doen was nog de vraag, dat lag eraan of het meisje het nog aantrekkelijk zou maken voor haar om haar te willen vermoorden. Waarschijnlijk niet, want hoewel het meisje bang was voor spinnen, leek ze zo bang te zijn dat ze ze niet eens durfde te vermoorden, en dan had Grace geen enkele reden tot wraak. Well, mocht ze besluiten om toch haar mutatie te gaan gebruiken, dan lag het wel een beetje anders natuurlijk. Ze grinnikte even en Grace liet haar gewoon gaan naar de vensterbank. Zelf ging ze dan ook gewoon weer liggen op haar bed, wetend dat ze dat niet leuk zou vinden. Ze deed wel geen moeite om dit te laten weten aan Grace, iets dat ze eigenlijk heel grappig vond. Was het meisje dat toch een beetje bang voor haar? "Dat begrijp ik, als je iemand kop liever in slaat dan dat je diegene kust, dan is dat goede gevoel er niet. Maar dat veranderd wel als ik Cupid ga spelen hoor" Zei het meisje en wat ongeïnteresseerd keek Grace Lorise aan. Ugh, ze moest er niet aan denken dat ze het ook nog leuk zou vinden om hem te zoenen, als het niet een geweldige afleiding was zou ze het ook niet gedaan hebben. Oh shit, ze ging het nu voor zich zien, snel weer die beelden wegwerken voordat ze nog ging overgeven. "Dan zul je geen genoeg krijgen" Zei het meisje waarbij ze haar lippen even tuitte. Grace schudde zichtbaar rillend haar hoofd, nee echt, ze kreeg er de kriebels van. "Het zou dan wel niet echt zijn en na die tijd zal ik hem gewoon weer haten.." Zei ze nu kalm tegen het meisje om te laten zien dat het haar toch niets deed, dat het haar niet boeide. Ze kreeg er echt de rillingen van maar goed, Grace zou toch niet bang zijn voor iemand die mensen verliefd op elkaar kon maken. Al was het eigenlijk voor altijd? Of voor een korte tijd? "Hoe moet ik dat weten? Ik kus namelijk geen spinnen." Zei het meisje vervolgens waarbij ze verveeld haar wenkbrauw optrok. Dus ze dacht dat Grace het over spinnen had? Haha, nee, spinnen kon je niet zoenen, die hadden geen eens lippen. Ze waren ook wel een beetje klein, dus dat ging niet. Grace had ook geen liefde nodig in haar leven, niet dat soort liefde of aandacht in ieder geval. Ze was blij met de vriendschappelijke liefde tussen haar en haar insecten en meer hoefde het meisje niet te hebben. "Ik had het niet over spinnen, lieve schat." Zei Grace nu met een knipoogje waarnaar ze vroeg aan Lorise of ze serieus verliefd was op Charlie, want ze kon het moeilijk geloven. Sowieso kon Grace moeilijk verliefdheid begrijpen, ze had het nog nooit gevoeld, echt nog nooit. Het meisje blies snel de spin van haar hand af en sprong snel weg naar het andere bed in de kamer, een van de twee andere bedden. Grace ging nu uitgebreider op het bed van het meisje liggen, gewoon omdat ze wist dat het meisje het niet leuk vond en er van walgde, dat maakte het juist zo verleidelijk voor Grace. "Verliefd is een groot woord maar ja, ik moet toegeven dat ik wel een crush had." Zei Lorise en grinnikte eventjes. Grace trok even haar schouders op en mompelde wat bedenkelijk. "Tis toch hetzelfde voor mij.." Zei ze nu wat koud alsof het haar niets kon schelen, wat ook nog echt zo was ook, dat loog ze niet. "Het is beide ontzettend nutteloos." Zei ze er nog achteraan, om eventjes duidelijk te maken dat Grace niet het persoon was die lief had en dus geen interesse had in jongens, en ook niet in meisjes by the way. Nergens in, liefde was echt doelloos, je had er niets aan. "Als je hem echt zo walgelijk had gevonden had je hem nooit gekust." Zei ze nu waarnaar Grace eventjes een beetje overeind kwam en haar grijnzend aankeek. Ze zette haar ellebogen in het matras neer en leunde hierop. "Of je bent gewoon niet bang om datgene te doen waar je van walgt." Zei ze vervolgens met een grijns van hier tot Tokio. "Ik heb gewoon geen smetvrees." Zei ze er nog achteraan waarbij ze weer ging liggen. Hiermee doelde ze ook een beetje op haar insecten, het waren dieren die ieder ander vies zou vinden maar Grace niet, Grace vond ze geweldig. "En even om te voorkomen dat je een blauwtje loopt in zijn bijzijn: Hij vind je niet leuk." Zei ze uiteindelijk en kort begon Grace te lachen. Ze stak haar beide handen vrolijk in de lucht en deed haar duimen omhoog, om te laten zien dat ze het helemaal prima vond, geweldig zelfs. Ze hoefde het er niet bij te hebben dat hij haar leuk zou vinden, dat was niet nodig, het hoefde echt niet. "Maar maak je daar geen zorgen over hoor. Ik zorg er wel voor dat hij van je houd." Zei ze uiteindelijk met een knipoog, al zou Grace die niet kunnen zien terwijl ze plat op haar bed lag. "Doe je best.." Zei ze nu kalm terwijl ze gewoon bleef liggen, niet van plan om weg te gaan. Hoe lang zou het duren voordat ze het meisje helemaal gek zou krijgen? Even kijken hoor...