[AC]My discothèque, Juliet teenage dream

Een luid gesnurk kwam uit het bed. Af en toe werd het gesnurk gestoord met een hoest of een kuch, maar werd weer hervat. Totdat een luide beltoon uit een telefoon aangaf dat het elf uur was. PIEP. PIEP. PIEP. Dat was het geluid dat door de kamer klonk. Een luide kreun klonk uit het bed en de dekens werden opzij geslagen. In het bed lag Lauren, veel en veel te laat voor haar lesuren. Het was niet dat ze niet naar de les had willen gaan, alleen was ze veel en veel te laat. Lauren pakte haar telefoon deed en drukte het gepiep weg. Toen ze het had weggedrukt, kwam ze op het gesprek dat ze met Caleb had gehad en ze grijnsde. Gisteravond had ze best lang met hem zitten praten en uiteindelijk was ze in slaap gevallen. “Sorry babe, fell asleep, but really, u should come after classes <3” Met een brede grijns kwam ze wat overeind. Ja ja, het was tijd om haar ideetje in werking te zetten. Met een luide kreun kwam ze overeind uit haar bed en begon ze aan haar ochtendritueel: uit een zak met snoepjes viste ze een handje en propte ze in haar mond, terwijl ze op haar kont krabbelde liep ze naar de badkamer en begon zich op te frissen.

Goed, nu ze helemaal opgefrist was, was het tijd om zich aan te kleden. Aangezien Caleb ongelooflijk grappig, en sexy, maar toch ook grappig (vooral sexy) voor haar deur was verschenen voor het bal, was het haar beurt om te laten zien dat zij ook grappig kon zijn. Met een plof ging ze achter haar kaptafel zitten en begon ze wat donkere foundation op haar foundation op haar gezicht te smeren. Het was niet om oneffenheden op haar gezicht te verhullen, maar om een iets donkere huidskleur te krijgen. Met een grijns keek ze in de spiegel, waarna ze haar make-up begon aan te brengen. Deze was veel zwaarder dan normaal. En toen ze haar haren in een strakke pony had gedaan en het helemaal glad was, begon ze steeds meer op haar eindresultaat te lijken: Nicki Minaj.

Ja ja, Lauren ging Caleb verrassen door zich aan te kleden als hun grapje. In haar kast vond ze een shirtje met een diep uitgesneden decolleté. In haar bh propte ze sokken, zodat haar borsten ook wat groter werden. Ook vond ze een ontzettend kort rokje. Lauren dacht na. Waarmee zou ze haar kont een enorme upgrade mee kunnen geven? Haar blik viel op een klein kussen. Deze pakte ze en duwde deze onder het rokje. Gauw pakte ze wat plakband en plakte het kussen vast aan haar billen, zodat het er niet zomaar vanaf zou pakken. In de badkamer legde ze een lange high waist rok neer, zwarte All Stars en een crop top met lange mouwen, waar Parental Advisory Explecit Content op stond. Natuurlijk zou ze hem ook gewoon te woord staan, als zijn eigen gemaskerd bal prinsesje. Maar voor nu trok ze enorme hoge hakken aan, wat wel een beetje bij Nicki Minaj paste. Deze schoenen moest ze sowieso eventjes inlopen, aangezien het er wel allemaal een beetje echt uit moest zien.

Onder haar bed viste ze een plastic tasje vandaan. In die plastic tas zaten Barbies. Lauren had ze gevonden in een speelhoekje voor jonge mutanten. Uiteraard was ze die van plan om terug te geven. Beneden had ze al iemand gehoord over de plotseling verdwenen Barbiepoppen. Jammer dan, Lauren zou ze heus wel teruggeven. Als ze Caleb had verleid, ghehehe. De poppen zette ze op de rand van het bed, met hun armen omhoog, alsof de poppen aan het juichen waren. En dat was ook zo, want zodra Caleb zou komen, zou ze geen Lauren meer zijn, maar Nicki Minaj. Nu was er nog één ding dat ze moest doen, en dat was te controleren of haar muziek werkte. En dat was simpel, Lauren sloot haar telefoon aan op boxjes en zette haar muziek aan. Al gauw klonk de snelle, hypere stem van Nicki Minaj door haar kamer. Nice. Ze had een goeie remix gevonden, waarin een paar minuten best veel nummers van haar voorbij kwamen.

En toen, nadat ze nog even op haar bed gechillt had, klonk zijn vuisten op haar deur. Daar was Caleb! Eventjes stuiterde ze achter haar deur en zwaaide toen haar deur open. “Your hero has arrived.” Dat was zijn reactie en een brede grijns stond op haar gezicht. “I’m glad he did, ‘cause all my albums and Barbz have been waiting patiently for you, even I, Nicki Minaj, did!” zei Lauren met de hysterische stem van Nicki Minaj. Ze pakte Calebs hand en zette hem op het bed neer, tussen de barbies die de ‘Barbz’ voor moesten stellen, de fans van Nicki Minaj. “What you can mean for me, is listening to my songs without your ears bleeding out!” zei ze hysterisch en drukte op de play knop van de telefoon. “This one is for the Barbz, who look beautiful tonight, and for Caleb, who is flawless too!” Lauren begon met het playbacken van Super Bass, nadat ze daarmee klaar was deed ze uiteraard Anaconda (waarbij ze ook nog twerkte!) en eindigde ze uiteindelijk met Starships. Met een buiging liep ze naar de deur van haar badkamer. “So, wait till my encore, babe, you are gonna love it!” zei ze hysterisch en ging de badkamer binnen.

Lauren stuiterde naar haar wastafel en begon met een nat watje haar make up eraf te vegen. Haar haren bond ze weer bij elkaar in een staart en deed de kleding aan die ze had neergelegd voor hem. Lauren wilde extra nadruk leggen op haar All Stars, waarvan hij had gezegd dat ze hem onder haar jurkje mocht aantrekken. Lauren streek nog zachtjes even met een borsteltje mascara over haar wimpers en dat was het enige nog dat ze aan haar uiterlijk deed. Ze was gek op een beetje naturel en hoopte dat Caleb het ook goed vond.

Met een glimlachje kwam ze de badkamer uit. Daar was ze weer haar normale zij. Lauren liep naar hem toe en ging tussen zijn benen staan. Zachtjes lede ze haar hand op zijn blote schouder, het maakte niet uit wat die jongen aantrok, hij zag er altijd sexy uit. “Haay” zei ze met een scheve grijns.

Blij was Lauren weer de kamer ingekomen. Toch was ze wel een beetje nerveus. Vond hij haar kleine optreden leuk? Maar niets was minder waar, want hij bedankte haar voor het optreden. Breed grijnsde ze, ja ja, Lauren had haar best erop gedaan. Ze had maar geplaybackt, want echt zingen wilde ze hem niet aandoen. Bovendien rapte Nicki Minaj zo verschrikkelijk snel, zelfs Speedy Gonzalez zou dat niet bij kunnen houden. “Geen dank hoor, ik wilde je graag verrassen, omdat jij mij ook verrast had op het bal en toen dacht ik; ‘Mmm, dat kan ik ook.’” Ze sloeg haar armen om zijn nek toen hij haar bijna plette. Caleb dwong haar bijna op zijn schoot te gaan zitten, dus zwichtte ze daar maar voor. Eigenlijk wilde ze het helemaal niet. Ghehehe. Dat was een leugen, natuurlijk wilde ze graag bij Caleb op schoot zitten. Daarom ging ze op zijn schoot zitten en sloeg haar armen om zijn nek. “You sure know how to make my day.” N’awh, wasn’t he the cutest? Een blije glimlach verscheen op haar gezicht.

“Dat heb jij ook gedaan, door hier te komen. Ik had het niet verwacht na dat meisje van gisteren…” Een grijns verscheen op haar gezicht. Oeps, ze had zich weer een beetje laten gaan. Ja, Lauren kon soms best wel jaloers doen. Natuurlijk waren Caleb en zij nog niet echt samen, maar als Caleb nu met een ander zo close zou worden als met haar, zou ze dat toch wel erg vinden. Bovendien zag Caleb er gewoon geweldig uit en meisjes konden dat wel waarderen, Lauren zelf ook. Maar die meisjes keken alleen naar zijn uiterlijk, Lauren had ook de kans gehad om zijn innerlijk te leren kennen en ze vond hem van zowel buiten als binnen heel erg mooi. En Lauren was gewoon te snel jaloers, terwijl dat waarschijnlijk nergens voor nodig was. Ze vond het gewoon jammer dat ze andere meiden als concurrenten moest zien, en voor wat? De aandacht van mannen? Maar ze zou veranderen. Lauren was pas zestien, dan mocht je nog fouten maken.

En toen begon ze haar nieuwste uitvinding uit te voeren: ze gaf Caleb een knuffel. Sinds ze op het bal hadden geknuffeld, was Lauren er best wel een fan van geworden. Hij was ook zo lekker warm en dat was heerlijk in de winter. Toen ze hem weer losliet keek ze hem weer aan en glimlachte ze weer. “Welkom in the Minaj Mansion. No worries, die Barbiepoppen staan hier normaal gesproken niet hoor, dat zou een beetje awkward zijn. Ik heb ze geleend bij de kleinere mutantjes. Nou ja ,eigenlijk weten ze niet dat ik ze heb geleend, maar uiteraard breng ik ze terug.”

Het moment dat ze hem weer zag, was het beste moment ever geweest. Like, ze had daar kunnen neervallen en kunnen sterven van geluk. Caleb was een gentleman. Hij zag er altijd geweldig uit, hij was ontzettend lief en hij gaf haar non stop complimentjes. Lauren was zo blij dat haar privé concertje zo goed bij hem in de smaak gevallen was. Met een brede grijns drukte ze heel even haar voorhoofd tegen zijn slaap. “Je hoeft niets te doen voor mijn privé concertjes hoor, verwacht ze gewoon op momenten dat je ze niet verwacht en dan zijn ze er.” Als ze hem met haar privé concertjes blij kon maken, dan zou ze dat zeker doen. In haar hoofd begon ze aan een nieuwe verrassing te denken. Lauren vond Beyoncé wel leuk, die vond ze ook oprecht leuk, en die had ook een mooie booty. Misschien kon ze hem wel eens verrassen met een Beyoncé look-a-like? Want zeg nou zelf, wie werd er nou niet blij van Queen Bey?

Maar hup, even terug naar het heden, Lauren. Op dit moment zat ze bij Mister Dream Guy op schoot en ze moest hem aandacht geven, want dat vond ze leuk. “Maar even tussen ons, je hebt geen reden om jaloers te zijn, hoor. Want trust me, het hart van deze Batman is al volledig gestolen.” Met een lichte blos veegde ze even een plukje haar weg uit haar hoofd. “Eh…”Meer kon Lauren eventjes niet uitbrengen. Was het een van zijn grapjes geweest, of meende hij het serieus? Was het heel erg wanhopig van haar om te hopen dat het serieus was? Want stiekem hoopte ze wel dat het serieus was, want in de afgelopen dagen begon ze Caleb wel leuk te vinden. Ze had al een paar dagen met hem doorgebracht, zonder dat ze helemaal gestoord van hem werd. En dat zei een hoop, want Lauren had een spanningsboog van twintig minuten. Maar misschien had ze dat juist wel nodig? Iemand als Caleb? Die ook een beetje op haar leek enzo, en die gewoon…chill was. Caleb maakte niet van alles een probleem en dat vond ze prettig, want het laatste waar ze behoefte aan had was een zeikerd. Maar op dat moment schrok ze op uit haar gedachten. Damn, hij bracht haar in een hele andere wereld. “Ik wilde iets cheesy’s zeggen als ‘mijn hart is ook gestolen’, en hoe cliché dat zou klinken, maar ik zou liegen als ik zou zeggen dat het niet zo was…”Een grijns op haar gezicht. Zou hij het wel door hebben?

“Ik breng de poppen asap terug, okay?”zei ze met een grijnsje “Geloof me, als ze hier nog de rest van de dag moeten staan, dan slaap ik vannacht niet hoor. De reden dat ik niet met Barbies speelde is dus ook stiekem niet omdat ik geen meisjes meisje ben, maar gewoon omdat ik er bang voor ben.” Lauren pakte er eentje beet en keek naar de hersenloze ogen van het ding. Ze liet het aan Caleb zien en rolde met haar ogen. “Hoe kunnen kinderen hier mee spelen?” Ze liet de pop uit haar handen vallen en draaide zich weer een beetje richting hem. Mhihihi, hi babe. Een brede grijns stond op haar gezicht. “Oké, dan word dit mijn sexy outfit voor jou, en jij mag in principe elke outfit aantrekken die je in je kast hebt, Zorro, want volgens mij staat alles jou goed, damn.” En dat was ook zo. Want oef, he looked so good today. And yesterday.

“Vertel eens, wat heb je vandaag gedaan, buiten popjes spelen van kindjes?” Lauren lachte en sloeg haar hand even voor haar gezicht. O God, dat klonk zo ziek, alsof ze een of andere psychopaat was die in een poppenhoek popjes ging stelen. “Nou…uhm…” Alsof ze een beetje beschaamd was, krabde ze achter op haar hoofd. Eigenlijk kon het haar geen reet schelen, fuck the rules! “Eigenlijk werd ik pas rond een uur of elf wakker en toen heb ik me klaargemaakt voor jouw privé concertje en toen gewacht tot Zorro me eindelijk kwam redden van de rails.” Een grijns verscheen op haar gezicht. “En jij, hoe waren de lessen? Did you fall asleep, or were they interesting for once?”

Toen hij geantwoord had, veranderde de grijns die ze op haar gezicht had gehad in een ondeugende glimlach. Ze drukte Caleb achterover in haar bed en klop op hem, waarna ze haar armen over zijn borst vouwde en haar kin erop liet rusten. Gosh, nu kwam het moment waarop ze het ging vragen. Eventjes sloeg ze haar ogen neer, want ze haatte het om het toe te geven, maar ze was een beetje onzeker. “Was je uhm…” begon ze een beetje awkward en zocht naar woorden “…serieus toen je zei dat je hart gestolen was? Want…” Lauren slikte. Come on babe, you can do this! Maar Caleb wist hoe moeilijk het af en toe voor haar was om haar emoties te tonen, om haar gevoelens uit te spreken. Ze vond zijn ogen en glimlachte toen. “…you stole mine.”

Door de complimentjes die hij haar gaf, en door het flirten (was het flirten?), had Caleb haar een hoop zelfvertrouwen gegeven. Lauren had een hoop zelfvertrouwen, dat was één ding dat zeker is, maar op het gebied van jongens en relaties had ze een deuk opgelopen. Misschien was Caleb dan wel de persoon die haar zelfvertrouwen een beetje kon opkrikken? Om de opmerking over zijn prom outfit moest ze lachen. “Nou lieverd” zei ze toen “Ik zie je het liefste gewoon altijd, wat mij betreft in een onesie, maar je prom outfit maakte zelfs mij wel een beetje verlegen…” Net alsof ze een verlegen tienermeisje was glimlachte ze en toen volgde er nog een normale glimlach, gewoon als Lauren. Oeps, hij had uitbranders gehad over zijn huiswerk. “N’awh baby…” zei ze met een pruillipje “Dat verdien je niet, je had gewoon naar ze moeten glimlachen met je allerliefste lach. Je had inderdaad moeten komen, voor mij hoef je geen huiswerk te maken hoor.” Een grijns op haar gezicht. “Dat is waarom ik niet zo heel erg veel ga, ik kan geen huiswerk maken…” Lauren haalde haar schouders op, dat was Lauren gewoon. Ze wist al wat ze wilde worden, waarom zou ze dan nog naar school gaan? En dat was zij, gewoon Lauren.

Gewoon de Lauren die hij kende, die niet goed met woorden was, die soms een beetje té jaloers was, maar die schijt had aan alle regels, haar eigen ding deed en die, nog veel belangrijker, haar hart bijna op een dienblaadje aan hem gegeven. En nu was het aan hem om te bepalen wat hij ermee zou doen. Daarom kon ze het toch niet houden om een beetje zenuwachtig te worden toen ze afwachtte wat hij zou doen. Toen Caleb zijn hand op haar wang had gelegd, keek ze hem nog een keer aan. O God, o God, o God. Wat zou hij gaan doen? Zou hij haar gaan uitlachen? En zeggen: “Helaas Lauren, het was heel gezellig, maar meer niet”? Als dat zou gebeuren, zou ze dat echt niet zo chill vinden en dat zou ze hem dan laten merken ook.

Maar geen van allen was waar, want hij draaide haar om in het bed, waardoor hij nu boven op haar lag. Een ondeugende glimlach verscheen op haar gezicht, ja, dit vond ze leuk. Hij steunde op zijn ellebogen, zodat hij een beetje boven haar hing en Lauren staarde hem nieuwsgierig aan. De drang om hem nu een kus te geven, werd enorm groot bij haar. Ze zag een lichte aarzeling in zijn ogen, maar Lauren moedigde hem in haar hoofd aan. Door een glimlachje te geven, gaf ze hem toestemming. Zou hij bang zijn voor haar reactie? N’awh babe, dat zou nergens voor nodig zijn. Als Lauren het niet prettig had gevonden, dan had ze hem allang van zich afgegooid. Maar eigenlijk vond ze het wel eens leuk dat ze nu niet de leiding had.

Maar daar kwam het dan uiteindelijk. Heel zacht, lief en kort voelde hoe hij zijn lippen op de hare drukte. In haar hoofd ging ze heel even naar een andere wereld, in haar hoofd werd er een raket afgeschoten die barste in duizend lichtjes en de letters vormden; ‘YAAAAAAAASS’. Lauren kon bijna niet in woorden uitdrukken hoe blij ze was. Blij staarde ze in zijn glinsterende ogen. Awgh, lief! “Niet stoppen nu” fluisterde ze met een grijns en kwam iets omhoog, waardoor ze ook makkelijk bij hem kwam. Zachtjes drukte ze haar lippen op de zijne, kuste hem zachtjes, net iets langer dan dat hij haar had gekust. Maar doordat ze hem had gekust, zat zijn muts nu op het randje van zijn hoofd en voordat ze het aan zag komen, lag hij al op haar hoofd. Lauren lachte zachtjes en pakte zijn muts. Ze zette hem weer op zijn hoofd en liet haar handen langs zijn wangen glijden, waardoor ze zijn hoofd nu even vast had en blij in zijn ogen kon staren. Ze wilde zoveel zeggen nu, maar ze kon de woorden niet vinden, zoals altijd. Dat hoe blij ze was dat hij haar verklaring beantwoord wat. Hoe gelukkig ze was dat hij haar had gekozen, omdat er op deze school zoveel knappere, meer volwassen meisjes rondliepen. Dat ze nu…een gelukkig gevoel had. Maar het enige wat ze kon uitbrengen was: “Nu was mijn Nicki Minaj show gelukkig niet voor niets.” Een lach ontsnapte uit haar mond.

Lauren lachte. Het feit dat hij het leuk vond om haar verlegen te maken, vond ze stiekem wel heel erg leuk. Hij was tot nu toe ook de enige jongen die dat gelukt was. Maar de manier waarop hij haar complimentjes gaf, waarop hij met haar flirtte…het was allemaal op zo’n prettige manier. In New York was ze heus wel benaderd door jongens, maar ze konden allemaal haar aandacht niet langer dan een kwartier vasthouden. Hoe lang was ze nu in deze kamer met Caleb? Geen flauw idee, maar het was nog steeds prettig en aangenaam en hij bleef haar aandacht maar vasthouden. Dat kwam gewoon omdat hij anders was, op een positieve manier natuurlijk. De manier waarop hij haar een beetje kippenvel gaf, toen zijn twee vingers over haar huid gleden, was heerlijk. Een speelse glimlach verscheen op haar gezicht. “Huiswerk maken? Als we samen zijn, weet je dan zeker dat het huiswerk maken wordt?” Haar glimlach werd groter. “Nee hoor, ik zal heel lief zijn en je niet afleiden.” Bevestigend knikte ze, maar ze wist nu al dat ze zich niet aan die belofte zou houden.

Caleb deed schattig en haar hartje had flink te voorduren. “Silly girl” zei hij op haar geniale opmerking over de show. Lauren gaf hem een knipoog, ze zou hem vast en zeker nog meer showtjes geven. Hij kwam van haar af en ging naast haar liggen. Meteen draaide Lauren zich naar hem toe en voelde ze hoe hij zijn armen om haar heen sloeg. “Well miss Montgomery, you ready to be the future miss Batman?” Een lach ontsnapte uit haar mond. “Yeah, I was born ready, mr. Batman! Klinkt dat niet verkeerd, Nicki Batman?” Nogmaals een grijns op haar gezicht, toen ze zachtjes haar voorhoofd tegen het zijne legde. Mmmm. “Zouden ze ons missen als we hier voor altijd zouden blijven liggen? You better prepare and stay, Howlett, want ik blijf hier nog even…” Lauren lag zo lekker en fijn en mmm. Wie zou weten dat dit zo goed voelde? Ze had absoluut geen spijt van de plotselinge wending.

Toch wilde Lauren nog wat weten. Ze keek hem diep aan. “Waarom twijfelde je, sweety?” vroeg ze toen nieuwsgierig “Het was heel erg cute tho, maar het was echt nergens voor nodig hoor. Als jij het niet had gedaan, dan had ik het gedaan.” Nog een keer een zachte knipoog. Dat bedoelde ze overigens niet om hem te vernederen ofzo, nee joh, absoluut niet. Ze was gewoon nieuwsgierig. Lauren sloot haar ogen en gaf hem een kusje. Het voelde zo goed om hem eindelijk eens een kusje te kunnen geven zonder dat hun verhouding niet duidelijk was. Hiervoor had ze namelijk zo erg getwijfeld.

Lauren was zo blij. Deze dag was misschien een beetje chaotisch begonnen, doordat ze de hele ochtend in bed had gelegen, maar toen Caleb was gekomen was dat het allemaal waard. Hoewel Lauren pas net had verteld wat ze voor hem voelde, voelde het al zo vertrouwd. “Lauren Batman klinkt veel beter hoor. Maar het liefst van al hoor ik Lauren Howlett. Kijk, dat klinkt gewoon perfect! Alsof het voorbestemd was.” Lauren lachte. “Het klinkt inderdaad echt perfect! Caleb en Lauren Howlett, het klinkt zo leuk!” Een lieve glimlach verscheen op haar gezicht. “Omg, het lot heeft ons samen gebracht. Eigenlijk moeten we dit eiland super dankbaar zijn anders hadden we elkaar nooit leren kennen. Dat had ik echt niet overleefd hoor…” Ze kroop dicht tegen Caleb aan en sloot haar ogen. Lauren genoot van de warmte en zijn sterke armen om haar heen. Ondanks dat Lauren best een dominant en soms een best hard persoon kon zijn, genoot ze hier zo verschrikkelijk veel van. Nu had ze het gevoel dat ze heel erg sterk was en dat ze samen de hele wereld aankonden. “Zonder jou had ik nooit de liefste, knapste, charmantste jongen leren kennen…” fluisterde ze toen. Zie je wel, Lauren werd er al beter in.

Zijn voorstel om hier gewoon te blijven liggen was heel erg verleidelijk. Wat wel zeker was, was dat Lauren echt niet zomaar weg zou gaan. En toen hij begon over het verhaal waarom hij twijfelde, opende Lauren haar ogen en keek hem aan. “N’awh…n’awh, baby” zei ze met een pruillipje toen Caleb klaar was met zijn verhaal. Zachtjes streek ze met haar vinger over zijn wang en drukte er een kusje op. “Don’t worry, ik zou je nooit zomaar afwijzen. Als ik je niet leuk had gevonden, was ik nooit zo close met je geworden. Dan had ik echt geen privéshowtjes voor je gegeven, of je me zomaar laten meenemen naar de kelder, dus don’t worry.” Lauren gaf hem nog een kusje en straalde naar hem. Toch moest Lauren dit wel even bekennen. “Ik geef toe dat ik ook een beetje zenuwachtig was hoor” zei ze en grinnikte even “Je kent me, ik ben niet zo snel onzeker maar…I don’t know, jij bent echt de eerste die deze gevoelens bij mij opwekt en je interesseert me echt gewoon de hele tijd, en dan zie ik alle mooie meisjes hier en dan denk ik ja…snap je?” Lauren haar wangen kleurde even een beetje rood. Vond hij het niet te kinderachtig?

Voorzichtig, omdat ze zo lekker lagen, sloeg Lauren haar armen om zijn nek, legde zachtjes haar voorhoofd weer tegen het zijne en staarde hem even aan. Ze had een bepaald gevoel in haar maag. Ja, ze was best wel verliefd op Caleb. Best wel erg. Maar toch was het een ander gevoel, een gevoel dat ze niet helemaal kon plaatsen. En voor dat ze het door had, was het daar. Haar maag maakte een blubberachtig geluid, die nog net niet schreeuwde; ‘ETEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEN!’ Lauren beet eventjes op haar onderlip, om niet te lachen, want misschien had hij het wel niet gehoord? Dat kon ze zich echter niet voorstellen, want ze lag zo dicht bij hem. Ghehehehehe. Maar toen ontsnapte er een lach uit haar mond. “Sorry” zei ze met een grijns.

“Dan hoop ik dat je dacht, ik ben veel mooier en specialer dan iedereen” hoorde ze hem prevelen en Lauren keek hem aan “Want dat was wel hetgene wat ik dacht hoor. En ik mag maar al te blij zijn dat ik bovenaan je lijstje sta hoor als het om interesse gaat.” OEIJWIEGOIWJEOIMAOFIJEWG. Caleb was zo lief. Blij trok ze hem wat dichter tegen zich aan en gaf ze hem een kusje. “Er is geen lijstje, er is slechts een papiertje waarin koeienletters ‘CALEB!’ op geschreven staat” zei Lauren toen lachend. En dat was ook zo. Voor de rest boeide het allemaal vrij weinig hier op het eiland. O nee, natuurlijk had ze nog een plekje op het papiertje overgelaten voor Sierra. Ja, Sierra, omg, die mocht ze echt never nooit vergeten. Lauren miste haar zusje, ze moest haar zoveel vertellen. Vooral hierover, want Caleb was echt het fijnste wat er in haar leven was gebeurd. Ze waren gewoon een badass duo, Caleb en Lauren. Ze moest ook een naampje hebben. Lauleb. Cauren. Het kon allemaal en het klonk allemaal leuk.

Lauren haar maag was flink gaan rammelen en Caleb had het uiteraard ook gehoord. “Dat lijkt me een strak plan hoor, want hoe lekker je er ook uit ziet, ik vind het echt niet leuk als je opeens er niet meer bent hoor…” zei ze met een pruillipje. Lauren bleef nog even lekker veilig in zijn armen liggen en sloot nog even haar ogen. Toen kwam ze met tegenzin overeind en keek ze even naar Caleb. “Sorry babe” zei ze verontschuldigend “Ik beloof dat het maar even duurt, dan kunnen we daarna hier terugkomen hoor…of bij jou, mij maakt het niet uit” Een glimlach op haar gezicht en ze sprong op van het bed. Lauren liep even naar de spiegel, deed haar haren weer even goed en trok haar rok, die een beetje naar beneden gezakt was door dat ze hadden liggen knuffelen op het bed, weer een beetje omhoog.

Toen ze zich weer een beetje gefatsoeneerd was, liep ze weer naar Caleb en pakte zijn hand beet. Met een glimlachje liep ze naar de deur, terwijl ze hem zachtjes meetrok. Lauren was blij. Ze zouden de rest van de dag samen kunnen blijven en leuke dingen doen en ja.