Onderwerp: Re: [AC]My discothèque, Juliet teenage dream ma dec 29, 2014 1:31 am
“Je bent mijn lieve, kleine olifantje” zei Lauren met een lief lachje en drukte een kus op zijn wang “Oké, misschien niet klein, maar klein klinkt liever. Want lieve, grote olifant klinkt dan weer zo alsof je dik bent en dat ben je niet, en klein klinkt gewoon liever. Oké.” Nog een keer drukte ze een kusje op zijn wang. Mhihihihi, lieve Caleb. <3 Hij was de enige die dat gevoel in haar kon losmaken, dat ze lieve dingen wilde zeggen en dat hij haar kon laten nadenken over wat ze zei. Want dat was misschien wel goed voor haar. Lauren zei heel erg vaak dingen waar ze niet over nadacht, maar Caleb liet haar over dingen nadenken. Want hem pijn doen, zou haar zoveel verschrikkelijk veel pijn doen. Misschien was het stom, misschien was dit wel een silly tienerverliefdheidje, maar voor Lauren was dit heel erg belangrijk. “Als we samen sporten, dan blijven we zelfs zo sexy als we nu zijn zelfs als we dan kindjes hebben!” stuiterde Lauren enthousiast en sloeg toen lachend haar hand voor haar mond “Oké, babe, dat klonkt echt heel erg fout, but you know what I mean, right?”
“Wie zegt dat je moet lopen? Je hebt hier wel een superheld voor je neus staan bae” OMG JAAAA. Hij tilde haar op en droeg haar als een echte superheld naar haar kamer. “Dit ga ik afstrepen van mijn bucket list! Ik heb altijd al eens zo gedragen willen worden, jaaa!” zei ze enthousiast en sloeg haar arm om zijn nek, zodat ze niet zou vallen.
Toen ze uiteindelijk op haar kamer waren, deed Caleb als het ware de deur open als een ware casanova en legde haar op het bed neer. Hij staarde haar in haar ogen aan en Lauren staarde terug. Haar ogen twinkelde vrolijk, nieuwsgierig en liefdevol. Haar hart ging sneller kloppen toen hij het uiteindelijk zei. “Maar ik hou echt van je.” Haar hart sprong bijna uit zijn kast, want dit waren woorden die Lauren nog nooit had gehoord. Tenminste, niet van iemand die niet haar vader of haar zusje was. Caleb kuste haar lang en ze sloeg haar armen om zijn nek. Toen ze losliet staarde ze in zijn ogen en draaide ze hem om, zodat hij op zijn rug lag. Met een ondeugende lach ging ze op hem zitten en boog wat naar voren. “Oké luister goed, meneertje Howlett, want je weet hoe moeilijk dit voor mij is. Maar je stal mijn hartje toen je als sexy Zorro, Batman, whatever voor mijn deur stond. En toen je met me danste, en toen we wijn dronken en toen we zo stonden in het maanlicht wilde ik je echt een kus geven, maar I don’t know…ik durfde het niet. Maar ik hou van jou, heel erg veel en ik hoop dat dit niet zomaar eindigt.” Zachtjes kuste ze hem weer, een emotionele kus, want Lauren vond het gewoon moeilijk om haar gevoelens te uiten, bang dat hij haar zou uitlachen.
Theodore Remmington
Class 4
Aantal berichten : 99
Onderwerp: Re: [AC]My discothèque, Juliet teenage dream ma dec 29, 2014 8:23 pm
Helpless to the bass and faded light
Kleine olifant hm? De manier waarop ze gewoon door ratelde deed hem even lachen. Lau toch. ‘Ik ben liever een klein leeuwtje hoor, of een tijgertje.’ Hij zou Caleb niet zijn als hij dit had gezegd hoor. De jongen ontving de kusjes op zijn wang met alle plezier, sterker nog hij wist er haar zelfs juist een terug te geven tussen de twee die zij hem gaf door. Pff, she needed to stop doing this. Echt, ze maakte zijn hoofd helemaal gek. Op een goeie manier wel, dus echt stoppen was niet nodig maar toch. Het enige wat nu zijn gedachte beheerste was zij hoor. Allemaal mini Laurentjes die in zijn hoofd rondliepen en daar de boel in de war schoppen. Een cheeky grijns verscheen op zijn gezicht door wat ze vervolgens allemaal zei. Zou ze het wel doorhebben? Oh, ja blijkbaar wel. Caleb keek haar heel onschuldig aan. ‘Natuurlijk, dat we heel veel samen gaan sporten.’ Grijnsde hij breed. Jup, Caleb kwam helemaal in zijn element hoor. Ergens had hij het cheeky gedeelte nog even verborgen willen laten maar tja too late.
‘Hm, laat het nog maar eventjes staan oké? Want ik ben het van plan nog eens te doen, maar dan in een kostuum en jij in een mooie witte jurk of whatever je wilt aantrekken dan.’ Glimlachte hij zachtjes. Oh ja hoor, als ze dacht dat ze het beste nu al had meegemaakt moest ze maar eens beter nadenken. Het beste wat hij haar kon geven zou pas voor over enkele jaren zijn. Al zou ze vast geen problemen hebben om daarop te wachten.
Het waren woorden geweest die hij nog nooit had uitgesproken. Misschien was het te vroeg maar who cares. Caleb was nu eenmaal zeker van zijn zaak en hij wilde haar gerust stellen dat hij helemaal nooit meer van plan was om haar achter te laten. Hoe kon hij ook? Dan zat hij voor eeuwig met boze mini Laurentjes in zijn hoofd en daar had hij geen zin in hoor. Plus, hij zou toch een groot stuk van zichzelf verliezen als hij haar ooit de rug zou toekeren. Dus nee, Caleb was vanaf nu voor altijd de hare. Hij was net te laat om haar dichter tegen zich aan te drukken want voor hij het wist lag hij dus mooi op zijn rug en kwam zij in alle hotness die ze bezat op hem zitten. Hoezo onverwachts? De jongen kantelde zijn hoofd even toen hij haar aan hoorde. Hij kon zweren dat hij zijn hart sneller voelde slaan hoor. Met een warme blik in zijn ogen keek hij haar aan terwijl de grijns op zijn gezicht veranderde naar zijn meest charmantste glimlach. Zodra hun lippen elkaar raakte legde hij zijn handen op haar wangen en liet zich volledig mee gaan in de kus. Lag het aan hem of was het echt plots zo warm geworden? Zachtjes liet hij haar lippen uiteindelijk los en streek even langs haar kaaklijn terwijl hij toch even moest bekomen van de actie van net. ‘Till dead do us part.’ Prevelde hij uiteindelijk zachtjes en drukte nog een klein kusje op haar lippen voor hij zich geheel ontspannen wat beter legde.
Onderwerp: Re: [AC]My discothèque, Juliet teenage dream ma dec 29, 2014 10:08 pm
Lauren wist dondersgoed waar Caleb het over had toen hij het over een pak en een mooie jurk had. Nooit had ze haar bruiloft voorgesteld, maar als ze dan zou gaan trouwen, zou ze het met Caleb willen doen. Qua bruiloften had Lauren volgens haar geen eisen, alleen…alleen zou Caleb haar sluier omhoog moeten halen, voor haar gezicht weg. Dat was gewoon zo leuk en lief en ja. Voor de rest zou hij alles mogen weten. Maar voorlopig waren ze nog lang niet zo ver, voorlopig moesten ze eerst nog samen van dit eiland zien af te komen. Nog vier jaar, dan zou Lauren oud genoeg zijn om dit eiland te mogen verlaten. Samen zouden ze dan kunnen leven, zou dat niet heerlijk zijn? Bij de gedachte alleen al werd Lauren helemaal vrolijk.
Maar Caleb trok haar terug naar de realiteit, vliegensvlug was ze er weer bij met haar gedachten. Ze voelde zijn handen om haar hoofd en hoe hij haar passievol terugkuste. O, dit was zo fijn, echte liefde was altijd beter. “Till dead do us apar.” Lauren knikte. “And then we can become ghosts and still haunt people.” Een lach op haar glimlach en drukte nog een kusje op zijn mond. Nu was het tijd voor cuddle time. Lauren kroop lekker dicht tegen hem aan en sloot haar ogen eventjes. “Weet je, ik vond het echt heel erg om hier naar toe te komen, maar ik ben blij dat wij elkaar ontmoet hebben.” Haar ogen openden zich en ze staarde naar het plafond. Haar hand stak ze naar achteren en ze aaide zachtjes over zijn wang. Toen draaide ze zich om, legde haar armen over zijn borst en liet haar kin op haar arm rusten, zodat ze hem aan kon kijken.
“Mis jij thuis, by the way?” vroeg ze nieuwsgierig en een lach ontsnapte uit haar mond “Ik vraag me echt af hoe jij trouwens op je eigen school was, niet hier op deze school.” Een grijns verscheen op haar gezicht en ze drukte een kusje op zijn lippen. Want kusjes en knuffels waren er niet te veel!
Theodore Remmington
Class 4
Aantal berichten : 99
Onderwerp: Re: [AC]My discothèque, Juliet teenage dream di dec 30, 2014 12:04 am
Helpless to the bass and faded light
Hij had al een track record om veel te snel vooruit te denken hoor. Kon hij er wat aan doen dat dit gewoon goed voelde? Natuurlijk zou het nog wel een tijdje duren. Maar hij wist wel dat hij altijd aan haar zijde zou blijven. Daar kon niemand hem nu nog vanaf brengen. Het was naïef van hem om het te denken want wie weet gebeurde er morgen wel iets of zo, maar dan nog. Het was gewoon even de happiness van een eerste liefde te ondervinden of iets in die aard. Plus uiteindelijk kon ze het even goed opnemen als een grapje of zo. Yeah, dat zou ze waarschijnlijk ook nog wel doen. Ze was Lauren, die nam alles wat hij zei op als een grapje. Of nou ja, toch het meeste dan.
Meh, waarom had hij het nu al zo snel doen ophouden. Hij wou Lauren voor eeuwig kusjes blijven geven hoor. Om haar woorden moest hij toch even lachen. Jup, hij kon het al helemaal voor zich zien hoe ze samen door de muren heen gleden en iedereen gewoon zo bang maakte. Priceless. Zodra ze dichter tegen hem aan kroop legde hij zijn arm beschermend om haar heen terwijl hij zijn andere hand even achter zijn hoofd legde en zo naar de plafond staarde. Serieus, als hij zich even bedacht dat hij nog niet zo heel lang geleden gewoon nog lol had met meiden op een wel heel foute manier had hij dit van zichzelf nooit verwacht hoor. Wel ja, hij moest degene maar dankbaar zijn die hem naar hier had gestuurd of zo. ‘Ik ben degene die jou nummer in mijn phone zette erg dankbaar.’ Grijnsde hij. Als dat nooit gebeurd was, dan was de rest ook niet gebeurd en was hij nog altijd gewoon Caleb. En niet Caleb van Lauren.
Haar vraag deed hem even kort fronsen. Zijn blik dwaalde terug af naar haar en een zucht gleed even over zijn lippen. ‘Ik heb nooit een andere plek gekend dan het andere eiland. Ik ben daar opgegroeid samen met mijn vader. Ik heb nooit anders geweten dan op school zitten eigenlijk.’ Wow, eigenlijk best zielig als je je het even bedacht. Hij had wel al genoeg van de wereld gezien. Heel soms, als het mocht van Charles dan mocht zijn vader hem mee nemen op een onbelangrijke missie en zo had hij echt al coole plekken gezien. ‘Jij?’ Zij had wel een thuis gehad. Voor haar lag alles vast anders, ouders, vrienden en heel die hoop. ‘Oh, trust me dat wil je echt niet weten.’ Grijnsde hij uiteindelijk breed. Niet dat het zo slecht was, maar toch nee. Met een grijnsje keek hij haar aan en drukte een speelse kus op haar lippen en legde toen uiteindelijk ook zijn andere arm om haar heen. ‘Jij was vast een of andere killer queen? Niemand kon je de les spellen en alle jongens liepen achter je aan?’ Lauren leek hem wel zo iemand. Of nouja voor zo ver hij wist was ze ook echt zo. Buiten als ze bij hem. Caleb had het privilege om de echte Lauren te zien.
Lauren luisterde naar Calebs verhaal en trok een pruillipje. Awh, had hij werkelijk alleen maar op school gezeten? Lauren keek hem aan en aaide eventjes over zijn perfecte gezicht. “Well, New York is wel anders….beloof ik je. En als we hier vandaan zijn, laat ik je heel New York zien, want New York is prachtig. Niet zo prachtig als dit tho…” Zachtjes drukte ze nog een kusje op zijn lippen en glimlachte ondeugend. “Vooral ’s avonds…de lichtjes betoveren je, en het is allemaal zo groot. Je zult het geweldig vinden, dat weet ik zeker!” Ze knikte om haar woorden wat krachten bij te zetten en kroop nog wat dichter tegen Caleb aan. Mmmm, warm. Eventjes sloot ze haar ogen, genietend van het moment.
En toen vroeg hij over haar. Zijn andere arm belandde ook om haar heen en ze opende haar ogen. “Jij was vast een of andere killer queen? Niemand kon je de les spellen en alle jongens liepen achter je aan?” Een lacht ontsnapte uit haar mond en ze haalde haar schouders op. “Nou ja…een killer queen, I don’t know, maar ik was het meisje dat achterin de klas zat te praten en te lachen en soms wel een beetje brutaal was.” Ze deed sloeg haar hand voor haar mond, alsof ze zich schaamde, maar haar ogen zeiden anders. “En soms kwam ik eigenlijk niet naar school. Want ik hou niet zo van school, ik weet toch al wat ik hierna ga doen en daar heb ik geen opleiding voor nodig.” Eigenlijk deed ze het hier net zo als op haar oude school, al hadden ze op haar oude school naar huis gebeld. Hier had ze er nog geen problemen mee ondergaan, dus ja, dan niet.
Zachtjes porde ze in zijn buik en grinnikte toen. “Come on, tell me, ik kan wel iets hebben hoor” zei ze met een grijns en keek hem met een lief blikje aan “Bovendien, dingen uit het verleden zijn niet erg hoor, vind ik dan tenminste. Ze zijn niet voor niets in het verleden. Amen.” Haar lach vulde de kamer en staarde daarna diep in zijn ogen, waar ze zo gelukkig van werd. He was so…<3 <3 <3.
Caleb was wel zielig als je het uiteindelijk bekeek. Wie had er nu zijn hele leven op een school gespendeerd? Jup, hij. Niet dat hij het heel erg vond. Maar hij had zich altijd wel afgevraagd hoe het zou zijn als hij in Canada, of de VS of Engeland zou hebben gewoond met zijn pa. Misschien ook wel met zijn moeder, maar daar moest hij nog eventjes over nadenken. Voor de wet was hij een Engelsman, sinds hij dus blijkbaar op een of andere missie geboren was. Maar idk, hij voelde zich gewoon niet zo. Ergens voelde hij zich wel gewoon nationaliteitsloos? Wist hij veel, kon dat? New York hm? The big apple. Zielig als hij was, had hij enkel en alleen maar dingen over de stad gezien op tv. Toch verscheen er een klein glimlachje op zijn gezicht, zeker na het kusje op zijn lippen. Want yay! ‘Maar dit is ook prachtig ’s avonds.’ Grijnsde hij uiteindelijk wat speels. De jongen knuffelde haar even en liet een gelukzalige zucht ontsnappen. ‘Maar ik kijk er al naar uit hoor!’
Kort trok hij een wenkbrauw op. Geen killer queen? Dan gewoon een rebels persoon, daar kon hij wel mee leven hoor. Lachend keek hij haar aan. ‘En wat wil je dan worden?’ Vroeg hij oprecht geïnteresseerd terwijl hij haar zachtjes over haar rug streek. Als hij het een beetje goed had, had ze hem dat nog niet verteld. Maar even goed wilde hij het wel weten. Het was leuk als iemand dromen had uiteindelijk. Plus, wie weet kon hij haar er nog wel bij helpen of iets. ‘Misschien zorg ik er wel voor dat je naar school gaat. Met mijn charmes krijg ik je daar vast wel tot in staat.’ Sprak hij terwijl hij zijn wenkbrauwen even speels deed wiebelen. Yeah, dat zou hem heus nog wel gaan lukken.
De por in zijn buik deed hem even een piep geluidje maken. Wat absoluut niet schattig was of zo. ‘Dus je wilt het echt weten hm?’ Hoe kon hij nu nee zeggen tegen haar als ze hem zo aan keek? Maar ze had wel gelijk, het verleden bleef het verleden. ‘Nou, ik was een beetje als jij. Niet opletten en zo. Al vond mijn vader dat niet zo cool, en mijn moeder al zeker niet. Maar bovenal ik lag goed in de markt en daar maakte ik gebruik van.’ Even keek hij haar aan en liet een mini grijns zien in de hoop dat ze niet boos werd. ‘Maar anyways, ik was een echte rebel. En ik had nog al wat probleempjes met docenten en andere leerlingen. Anger issues you know.’ Zo, dat wist ze dan ook weer van hem. Niet dat hij zo geweldig trots was op wat hij wel niet had uitgestoken daar. Zeker de gevechten die hij daar vaak genoeg had meegemaakt. Maar dat lag dus achter hem. ‘Tevreden of?’
Onderwerp: Re: [AC]My discothèque, Juliet teenage dream do jan 08, 2015 4:14 pm
“Alleen ’s avonds?” was haar scherpe reactie op zijn opmerking en ze lachte. Het was maar een grapje, Lauren had namelijk geen attitude. “Maar dat komt wel goed. Je zult het top vinden, New York is echt….pfff.” De sterretjes dansten vrolijk rond in haar ogen. Ja, ze zou echt wel de reisgids gaan uithangen hoor. Als Caleb al dat moois nog nooit had gezien, dan was zij misschien wel de aangewezen persoon om hem het te laten zien. Lauren wist veel van New York en was niet alleen in Manhattan vaak te vinden, maar ook in de andere wijken van de stad. Manhattan paste niet bij haar, veel te nep al dat gedoe. Brooklyn was meer haar kant van New York, het artistieke kantje van New York. “Ik wil artiest worden…schilderen, tekenen, schrijven…het maakt me niet uit, zolang ik er maar geen opleiding voor hoef te volgen. Ik had een keertje een discussie met mijn tekenleraar. Hij vertelde me dat ik op een andere manier moest tekenen. Maar als ik dat doe, is het toch niet meer mijn stijl? Dan wordt het zijn stijl…” Lauren haalde haar schouders op, ze had toch haar eigen zin gedaan.
“Misschien zorg ik er wel voor dat je naar school gaat. Met mijn charmes krijg ik je daar vast wel toe in staat.” Nogmaals porde ze hem zachtjes in zijn buik. Grrr, Lauren wilde helemaal niet naar school! “Misschien krijg jij mij wel naar school ja, alleen ga ik je dan zitten stalken waarschijnlijk. Zeker bij de lessen waar jij dan ook bent. Prepare for trouble and make it double” zei ze lachend en schudde haar hoofd. Haar vinger streek langs zijn kaak. “En jij? Heb jij al toekomstplannen? Superheld ben je al…wat kan je nog meer worden?”
Maar niet alleen de toekomst werd aangehaald, Caleb vertelde ook over zijn verleden. Natuurlijk stak een jaloers gevoeltje in haar buik toen hij vertelde dat hij goed in de markt lag. Hier op deze school was dat niet anders, alle meiden keken om als hij langsliep. Maar wat er zou veranderen, was de manier waarop hij ermee om zou gaan. Want hoewel Lauren veel geduld had, zou ze het niet pikken als hij met iemand anders op deze manier om zou gaan. Lauren drukte het jaloerse gevoel in haar buik weg, wat kon hij daar aan doen? Caleb was gewoon eerlijk tegen haar en dat vond ze wel prettig, ze zou het veel erger vonden als hij tegen haar loog. “Ja, ik ben tevreden” zei ze toen met een grijns en drukte zachtjes een kusje op zijn lippen. Ze staarde hem even in zijn ogen aan.
Toen haalde ze even adem. “Het maakt mij niet uit dat je zo was. Ik zal het niet ontkennen, ik was ook geen heilige. Maar het gaat er om wie we nu zijn, right?” En ze wist wie zij was, niet iemand die vreemd zou gaan. Want Caleb zijn hart breken, daar zou ze absoluut niet gelukkig van worden. Waarschijnlijk zou het hare dan ook breken. “En ik denk dat als we zo blijven als we nu zijn, we heel erg gelukkig kunnen worden. Want ik denk, nee ik weet wel zeker, dat er niemand is die me dit gevoel kan geven dan jij.” Ze sloot haar ogen en kuste hem, terwijl ze iets omhoog kwam, zodat ze haar kus iets passievoller kon maken.
Theodore Remmington
Class 4
Aantal berichten : 99
Onderwerp: Re: [AC]My discothèque, Juliet teenage dream do jan 08, 2015 7:05 pm
Helpless to the bass and faded light
Grijnzend keek hij haar aan. ‘Hm, vooral ’s avonds want dan kan je bij me liggen en kan ik je kusjes geven en alles.’ New York met haar. Ja, dat zag Caleb wel zitten hoor. Eindelijk misschien een plekje om zich te settelen. Weg van school, weg van alles, maar samen met degene die zijn hart had veroverd. Speels drukte hij een kusje op haar lippen en glimlachte warm naar haar. Ze was gewoon perfect hoor, en niet alleen ’s avond gewoon heel de dag door en dat zou ze ook blijven. Artiest hm? Wel, dat zag hij haar eigenlijk nog wel worden hoor. Lauren had al bewezen dat ze creatief kon zijn, en gelukkig hield hij superveel van mensen met een creatieve ziel. Zelf tja, hij kon enkel een beetje drummen maar voor de rest had hij niet echt super veel talent of iets. ‘You can draw me like one of them french boys!’ Grijnsde hij uiteindelijk even, waarna zijn gezicht toch even wat serieuzer werd. ‘Maar dat van die leraar, die gaat nog spijt krijgen dat hij je creativiteit een halt toeriep hoor.’
De por in zijn zij deed hem nog net niet weer een piep geluidje maken. ‘Stop daar eens mee.’ Lachte hij even kort terwijl hij even over zijn buik streek. Echt hoor, hij kreeg haar wel op school. Hij gooide haar wel even simpel over zijn schouder of zo. ‘Misschien wil ik wel een stalker. Toch zeker eentje die zo goodlooking is als jij.’ Speels wiebelde hij met zijn wenkbrauwen. Wat hij wilde worden? Caleb haalde even zijn schouders op. Hij had altijd al iets willen doen waar hij mensen bij kon helpen, waar hij levens mee kon redden. ‘Wel, ik zat er aan te denken om in het leger te gaan. Maar aangezien ik mijn babe dan te hard ga moeten missen. Brandweerman of dokter misschien. Ik wil gewoon levens redden.’ Het klonk vast vreselijk idioot en zo want dit waren letterlijk dromen die kleine jongetjes ook hadden. Maar hij kon er niets aan doen hoor.
Ugh, Caleb en zijn eerlijkheid tegenover Lauren. Zo meteen kwetste hij haar nog wel met zijn woorden of iets. Dat was wel het laatste wat hij wilde. Want een downie Lau betekende een downie Caleb. Onder het vertellen had hij zachtjes met zijn hand langs haar rug gestreken puur om haar er te van verzekeren dat hij echt wel helemaal commited was aan haar. Andere meisjes konden hem niets meer schelen, buiten like als hij er gewoon bevriend mee was en zo. ‘Hm, mooi.’ Sprak hij vlak na de kus. Zijn donkere ogen hadden die van haar al heel snel gevonden, en serieus hij weigerde zelf om weg te kijken. Elke keer als hij in haar ogen keek, zag hij echt zijn toekomst voor zich hoor.
Voor heel even had hij zijn blik gericht op haar lippen en haalde zijn schouders op. ‘Weet gewoon dat ik vanaf het moment dat ik je ontmoette alleen nog maar oog heb gehad voor jou.’ Prevelde hij zacht. Haar volgende woorden deden het warme gevoel in zijn tummy weer terug komen. D’aww. Veel tijd om een reactie te geven had hij niet want al snel genoeg werd hij de mond gesnoerd door een kus. Zachtjes gleed zijn hand naar haar wang en al snel ging hij half boven haar hangen en deed er nog een schepje passie bij. Zijn hart was helemaal gaan beginnen racen in zijn borst, iets wat zij ook wel zou doorhebben hoor. Maar damn, Lauren was echt gewoon heaven on eart voor hem.
Onderwerp: Re: [AC]My discothèque, Juliet teenage dream vr jan 09, 2015 2:41 am
Lauren grijnsde. N’awh, hij was zo lief voor haar. Lauren zou best wel graag ’s nachts bij Caleb willen zijn, al kon ze natuurlijk op elk moment van de dag bij hem komen liggen. Als Lauren geen zin had in school, dan ging ze ook gewoon niet. “Draw me like one of them French boys.” Haar lach vulde de kamer, die opmerking klonk haar bekend in de oren. “O honey, you’re gonna be my muze. Ik zal wel een soort Apollo van je maken hoor, you better prepare.” Haar wenkbrauwen gingen vrolijk op en neer. Ze wilde Caleb best een keertje tekenen als hij dat wilde, maar daar zat zoveel tijd in. Zou hij zo lang stil kunnen blijven zitten? Lauren had geen idee, maar dat maakte niet uit. Caleb zat toch in haar hoofd dus ze zou het ook wel met wat inspiratie kunnen. Ghehehehehe, hij gaf haar een inspiratieboost. Ze zou het vasthouden in haar hoofd.
Caleb wilde graag het leger in, of anders brandweerman of dokter worden. Als het maar met levens redden te maken had. Lauren glimlachte, dan was hij een echte superheld! “Mooi beroepen hoor! Het past wel bij je, ik denk niet dat jij achter een bureautje zou kunnen zitten ofzo…” Lauren keek hem eventjes aan “En hey, als jij het leger in wilt…dan moet je dat gewoon doen hoor, babe!” Zachtjes aaide ze over zijn wang. “Je moet niet je dromen achterlaten voor iemand en ik zou echt gek worden als jij door mij je dromen niet waar zou kunnen maken. En we hebben sowieso skype enzo…toch?” Haar wenkbrauwen fronsten zich en ze dacht na. Dan moest ze wel eventjes een skype account aanmaken. “Maar dat is voor latere zorg, hier in hier en nu land liggen we hier, in deze school.”
De bevestiging dat zij alleen nog maar was waar hij oog voor had, was voor haar genoeg geweest om helemaal zeker te weten dat het goed zat. En natuurlijk zat het goed, want het voelde goed. En zeiden ze niet altijd dat je op je gevoel af moest gaan? Al gauw hing hij boven haar en kuste hij haar net zo passievol terug als zij had gedaan. Haar hand gleed over zijn wang, maar stopte niet met hem te kussen. Ze draaide hem om, zodat hij onderop lag en zij op hem zat. Ghehehehehe. Ze liet hem los en keek over het randje van haar bed. “Oké, als we nu nog verder gaan, dan lig ik op de grond…en ik weet niet wanneer daar voor het laatst is schoongemaakt.” Kwamen er eigenlijk wel schoonmakers in hun kamers? Idk, zelf deed Lauren niet aan schoonmaken. Ze boog weer voorover om hem nog een passievolle kus te geven, which she really enjoyed.
Caleb trok even twee keer zijn wenkbrauw op om haar met vervolgens met een verleidende blik aan te kijken. ‘Hm, dat zie ik wel zitten hoor. Ik zal jouw Apollo wel spelen.’ Grijnsde hij vervolgens breed. Zachtjes drukte hij een kusje op haar lippen. Echt hoor, stiekem wilde hij echt wel eens dat ze hem tekende. Die kant kende hij nog niet van haar. Maar of hij zo lang zou kunnen stil staan als zij samen met hem in een kamer was, wel dat was de vraag uiteindelijk. ‘Al ben ik volgens mij ook nog een perfecte David hoor.’ Ja, Caleb kende toch een beetje van kunstgeschiedenis af. Geen idee hoe het kwam, maar even goed David was een heel bekend beeld so dat kende iedereen wel. Maar hopelijk werkte het toch een beetje zodat ze onder de indruk zou zijn van zijn kennis.
Dingen die hij later wilde doen. Het waren er zo veel, maar hij wilde zich wel in zetten voor andere mensen. Zo’n persoontje was hij dan wel weer. Plus, zo gaf hij uiteindelijk ook wel iets terug aan de mens. Niet dat hij ooit veel van de maatschappij had kunnen genieten, maar het was het idee dat telde. ‘Nee, das te saai voor mij. Plus, misschien raak ik mijn abs dan wel kwijt.’ Sprak hij lachend. Zachtjes schudde hij zijn hoofd op haar hele uitleg. Natuurlijk zette hij zijn dromen niet op zij, hij volgde gewoon een andere droom. Caleb zou het trouwens zelf niet aan kunnen om zo lang weg te zijn, en naargelang waar hij gestationeerd zou zijn was er misschien geen skype of zo. Ja, ze konden heel romantisch brieven aan elkaar schrijven. Maar nee. Zachtjes vleide hij zijn kaak nog een keer tegen haar hand en sloot voor een moment zijn ogen. Voor een moment leek de hele wereld stil te staan, alles rondom hem vervaagde en die kleine glimlach op haar gezicht deed zijn hart wel duizend keer sneller slaan. Het warme gevoel in zijn buik dat hij al van begin af aan had gehad, overspoelde hem en het enige wat hij kon doen was dromerig in haar ogen kijken. Dit was zijn toekomst. ‘Dromen zijn er inderdaad om nageleefd te worden. Maar iemands dromen kunnen veranderen, en ik achtervolg een andere droom liever. Eentje waar ik toch iets kan terug doen, maar ook dicht bij jou kan zijn.’ Het was leuk dat ze hem steunde en alles, maar hij wilde niets liever dan gewoon bij haar zijn.
Van elk moment genoot de jongen weer net een beetje meer. Zo ook van dit. Zijn armen waren inmiddels helemaal om haar heen gekruld terwijl hij haar tegen zich aan trok onder de kus door. Snel genoeg waren de rollen omgekeerd en lag hij nu op de matras. Even fronste hij. ‘Dus, ik moet maar dienen als valkussen dan?’ Grijnsde hij even breed. Antwoord kreeg hij niet, want al snel genoeg had ze haar lippen weer op de zijne gedrukt. Zijn ene hand lag in haar nek, terwijl de andere op haar achterhoofd lag. Dit kon hij nog wel uren volhouden hoor. Om toch een beetje variatie te brengen daalde hij uiteindelijk af naar nek en gaf haar daar wel tientallen kusjes, voor hij zijn lippen even langs haar kaaklijn liet glijden en hij ze weer op die van haar drukte.
Onderwerp: Re: [AC]My discothèque, Juliet teenage dream za jan 10, 2015 12:44 am
Dat hij bereidt was om een droom op te geven voor haar, bevestigde voor haar echt wel dat het serieus was wat Caleb voor haar voelde. Ook hij ging er van uit dat ze na Genosha Island gewoon samen naar New York zouden gaan. Of het naar New York was, wist Lauren niet, maar ze wilde in ieder geval ergens met hem naar toe. Ze zou hem sowieso New York laten zien en het was ook altijd al haar droom geweest om gewoon ver weg te reizen. Het maakte voor haar niet uit, als het maar ver weg was. En daar niet alleen gaan bezichtigen, of shoppen, want zo was Lauren niet. Nee, echt de cultuur gaan proeven, en gaan kijken hoe de mensen daar leefden. Misschien zou ze zelfs wel naar Europa willen reizen, een continent dat voor haar zo ver weg leek, maar waar toch iedereen het altijd over had. Het was zelfs een plek waar heel veel mutanten op deze school vandaan kwam.
Maar zo ver waren ze nog lang niet, want ze lagen nu nog lekker te kroelen en elkaar kusjes te geven in haar bed op Genosha Island. Ze grinnikte om zijn reactie, maar bleef hangen in zijn kus. Uiteindelijk vond ze de kracht om eventjes los te laten en hem aan te staren. “Oké, je bent dan wel het meest sexy valkussen dat ik ooit in mijn hele leven heb gezien” zei ze toen lachend, maar kon toch niet de verleiding weerstaan om hem verder te kussen. Ze voelde hoe zijn lippen zachtjes afdaalde naar haar nek. Lauren sloot eventjes haar ogen. Haar nek was haar zwakke plekken. Zachtjes strelen, kusjes geven, daar werd ze helemaal rustig van. Kippenvel verscheen op haar lichaam, hier kon ze echt urenlang van genieten. Veel te snel voelde ze zijn lippen weer langs haar kaak omhoog gaan en op haar lippen.
Ze boog zich verder naar voren, zodat haar bovenlichaam op het zijne lag en haar kus werd intenser. Zachtjes beet ze op zijn onderlip en ondeugend glimlachte ze naar hem. En toen liet ze zich naast hem neer vallen, nog steeds dichtbij hem, afwachtend wat zijn reactie zou zijn. Dit vond ze leuk in een relatie, en Caleb leek haar ook het type dat dit wel kon waarderen.
Theodore Remmington
Class 4
Aantal berichten : 99
Onderwerp: Re: [AC]My discothèque, Juliet teenage dream za jan 10, 2015 1:25 am
Helpless to the bass and faded light
Ooit zou hij samen met Lauren hun eigen leventje hebben, samen natuurlijk want ja. Het kon gewoon niet anders. Maar hij was van plan om zo veel mogelijk bij haar te zijn ongeacht wat voor werk hij deed. Desnoods moest hij leven van de liefde, dat kon hij wel hoor. Maar nee, hij zou goed voor haar zorgen en voor eventuele mini Calebjes en Laurentjes ook natuurlijk. Maar dat was allemaal voor later. Eerst konden ze samen nog gaan reizen en zo. Reizen, yeah dat deed hij echt graag ook al had hij er nooit de kans voor gekregen buiten op die enkele tripjes die hij met zijn vader had gemaakt maar dat was het dan ook.
‘Ik ben het enigste sexy valkussen dat er bestaat!’ Sprak hij nog snel voor ze haar lippen weer op de zijne had gedrukt. Caleb kon het niet laten om af te zakken naar haar nek, dit moment was veel te intens om het zo maar te laten ophouden. Al vond hij toch al heel snel haar lippen weer en hij nam de moeite zelfs niet om zich er van te weerhouden. Tuurlijk niet, kusjes waren leuk! Natuurlijk had hij het wel gemerkt dat ze kippenvel had gekregen zodra hij de kusjes in haar nek had gegeven. Had hij zo juist een zwak plekje ontdekt? Gheheh.
Zijn handen had hij uiteindelijk verplaats toen hij haar boven lichaam tegen het zijne voelde. De kus deed zijn borst wat heviger op en neer gaan, tot ze plots op zijn lip beet. Meteen schoten zijn ogen open en keek hij haar met een cheeky blik aan. Dus mevrouw Montgomery speelde het zo? Meteen toen ze zich had laten neervallen naast hem ging de jongen op zijn knieeën zitten. Een knie langs elke kant van haar lichaam en met een zweempje van verleiding in zijn ogen keek hij haar kort aan. Zachtjes drukte hij een korte kus op haar lippen om daarna toch weer af te dwalen naar haar nek. Ditmaal bleef hij hangen daar al was dat misschien een beetje om te plagen. Niet al te hard beet hij even in haar nek om haar na nog een reeks kusjes op die plek te hebben gegeven haar met een lachje aan te kijken. Even wist hij niet goed of hij verder moest gaan. Normaal had hij er geen probleem van gemaakt of zo, maar met Lauren was het anders, zij was niet zo maar iemand. Nee, zij was die iemand die hij de rest van zijn leven bij zich wilde houden. Met haar deed hij het rustig aan, puur omdat hij elk moment met haar wou koesteren.
Onderwerp: Re: [AC]My discothèque, Juliet teenage dream za jan 10, 2015 8:36 pm
O gosh. O my fucking gosh. Wat Caleb met haar deed, het was echt geweldig. Nadat ze zich naast hem neer had laten vallen, waren de rollen nu omgedraaid. Nu zat Caleb boven haar en Lauren vond het geweldig. Ze was geen teer poppetje, ze kon best wel wat hebben. Caleb kuste haar op haar lippen en vond uiteindelijk weer dat ene plekje in haar nek. De kippenvel kwam weer terug en Lauren sloeg haar armen om zijn nek. Oh, daar mocht Caleb wel mee door gaan hoor. Ze zag heel eventjes dat hij twijfelde of hij verder moest gaan en Lauren begreep dat wel. Natuurlijk mocht hij haar wel aanraken, maar Lauren zou nog niet alles geven. Nee, niet omdat ze het niet wilde met Caleb of dat ze het hem niet gunde, maar simpelweg omdat het nog te vroeg zou zijn. Ze wilde niet op Caleb overkomen als iemand die het alleen maar daarom deed, want dat was echt niet zo.
Daarom kuste Lauren hem intens terug en sloot haar ogen. Ze genoot van zijn kus en liet haar hand vanaf zijn wang naar beneden glijden, over zijn hals, langs zijn schouder, over zijn arm. Voorzichtig maakte ze de overstap naar zijn buik. Stiekem gleed haar hand even heel snel onder zijn shirt, en liet haar vinger even over zijn buikspieren glijden. Ze grinnikte. “Yup, je abs zitten er nog steeds” zei Lauren lachend, terwijl ze haar kus weer hervatte. Ze bleef er niet lang, ze wilde hem niet ongemakkelijk maken. Haar hand schoot weer uit zijn shirt en maakte de stap weer vanaf zijn buik naar zijn arm. Haar hand liet ze in de zijne glijden, terwijl ze hem passievolle kusjes bleef geven. Wat haar betreft mocht Caleb hier voor altijd blijven, want dit was het beste dat er ooit gebeurd was.
Nogmaals drukte ze haar lippen op de zijne en beet toen weer zachtjes in zijn onderlip. Haar lippen belandde op zijn wang, langs zijn kaak, ook in zijn nek. Ze was benieuwd wat haar eigen zwakke plek met hem zou doen. Zou hij het net zo fijn vinden als haar?
Theodore Remmington
Class 4
Aantal berichten : 99
Onderwerp: Re: [AC]My discothèque, Juliet teenage dream za jan 10, 2015 8:58 pm
Helpless to the bass and faded light
Caleb de twijfelaar. Dat was nieuw voor hem. Echt heel nieuw. Nog nooit eerder had hij over dit hele gebeuren getwijfeld. Maar met Lauren. Het was zo anders. Echter, hij snakte niet naar meer. Nog niet in ieder geval. Hier had hij echt genoeg aan eigenlijk. Ze had hem veranderd, zijn manier van doen dan toch. Of beter gezegd zijn manier van doen met meisjes. Verkennend liet hij zijn hand uiteindelijk zakken tot op haar zij. De manier waarop hij zijn hand langs haar zij liet gaan was zo voorzichtig, alsof hij echt bang was om haar te breken. Hoewel dat niet bepaald het geval was, maar hij was ergens toch een beetje bang dat als hij te snel en te onvoorzichtig verder ging ze hem een halt ging toeroepen en dat wilde hij niet.
Lang had hij niet om daar over na te denken hoor. Want voor hij het wist kuste ze hem gewoon even intens terug en hoewel hij dat meestal als een teken zag dat hij verder mocht, was dat nu echt niet het geval. Een rilling trok over zijn rug heen toen ze lang zijn arm heen ging met haar hand, dit voelde goed. Beter dan alles wat hij ooit had gevoeld. Heel even was er toch een moment dat hij een beetje schrok, puur omdat hij het niet verwacht had. Wanneer haar hand onder zijn shirt was gegleden trok hij uiteindelijk na de kleine schok zijn mondhoeken op. Ja hoor, kleine profiteur die ze was. ‘Fijn dat je het even voor me checkte.’ Grijnsde hij vluchtig. Zijn ene hand lag nu op haar schouder terwijl de andere nog steeds in haar nek ruste waar hij al die tijd gelegen had. Zo nu en dan beet hij even op haar lip, niet te hard gewoon een lief en zo.
Zij beloonde hem met dezelfde actie, maar voor hij ook maar iets kon doen was ze al afgedwaald naar zijn wang. Een kort moment had hij zijn adem ingehouden toen ze naar zijn nek was gegaan. Oké, nee dat was niet eerlijk. Hij had haar zwakke plek ontdekt en zij eveneens de zijne. Lang liet hij haar niet begaan, nee snel genoeg drukte hij zijn lippen weer op de hare en sloot hij zijn ogen eens te meer genietend van dit alles.
Onderwerp: Re: [AC]My discothèque, Juliet teenage dream zo jan 11, 2015 1:49 am
Lauren was zo blij dat hij niets overhaaste op dit gebied, en dat ze gewoon konden doen wat ze zelf wilden. Nadat hij had opgemerkt dat hij goed in de markt lag, was ze bang geweest dat ze misschien te snel zouden gaan, maar daar was helemaal niets van waar. Het was geweldig hoe Caleb zich gedroeg, hij was het perfecte vriendje voor haar. Niet alleen gedroeg hij zich als iemand om lief te hebben, maar ook als een goede vriend, iets dat Lauren heel erg belangrijk vond voor een relatie. Want hoe ging je een relatie met iemand hebben, als je diegene niet eens kende of als je niet bevriend kon raken met die persoon? Dat was voor haar heel erg belangrijk en daarom was ze zo gek op Caleb. Ze kon lekker gek met hem doen en daar hield ze van.
Haar actie was gewoon een beetje plagend bedoeld, voor de rest bedoelde ze er niet heel erg veel mee. Dat zou vanzelf wel komen. Caleb had zijn lippen weer op de hare gedrukt en ze sloeg haar armen weer om zijn nek, genietend van hun intieme momentjes. Awh yeah, dit mochten ze wat haar betreft voor altijd wel kunnen doen. Maar nadat ze zo een tijdje gelegen hadden, begon Lauren moe te worden. Het was niet iets waar ze blij mee was, helemaal niet zelfs, maar ze kon er helemaal niets aan doen. Ze was Lauren, oké, dingen gebeurden gewoon onverwacht bij haar. Zachtjes liet ze zijn lippen los en staarde ze hem stralend aan. Oh, dit was zo’n goede dag voor hen beiden geweest. De dag waarop ze toegaven dat ze iets voor elkaar voelden. Lauren had het ontkent, in het begin, maar het was nutteloos geweest. Waarom zou je iets ontkennen dat zo goed voelde?
Ze keek Caleb aan en zuchtte zachtjes. “Honey, ik begin moe te worden” zei ze met een pruillipje, want ze haatte het om het moment te ruïneren. Maar Lauren zou zo in slaap kunnen vallen en het leek haar niet zo’n goed plan voor zijn ego om in slaap te vallen, terwijl ze aan het zoenen waren. “Wil je me alsjeblieft knuffelen?” zei ze met een schattig gezichtje en een klein glimlachje op haar gezicht. Zou hij dat kunnen weerstaan?
![[AC]My discothèque, Juliet teenage dream - Pagina 2 Tumblr_mtotsstjLj1sr0p98o2_500](https://38.media.tumblr.com/d6d0ad6017a8b7eea4ddd414e2d6bb80/tumblr_mtotsstjLj1sr0p98o2_500.gif)
