Elektriciteit was hetgeen dat tussen hen in leek te hangen, even zwaar als een zomerse storm die over de horizon lijkt te komen aanrollen. Elke aanraking was geladen met kleine elektrische deeltjes en telkens hun lippen elkaar raakten leken minuscule protonen en elektronen contact te zoeken met elkaar. Kort vroeg ze zich af of een relatie zo aanvoelde maar toen moest ze ijskoude lach onderdrukken. Seksuele spanning was namelijk helemaal iets anders dan wat de eerste de beste jonge dame omschreef en leek te aanvaarden als liefde. De gloei in zowel haar als zijn ogen deden in de verste verte niet denken aan lange wandelingen op het strand maar eerder aan aangedampte ramen en verfomfaaide lakens. ”Laat ons hopen,” beantwoordde ze zijn stem in haar oor met een grijns die veroorzaakt was door het beeld in haar hoofd. Zijn speelse knipoog beantwoord door haar tong die traag over haar bovenlip ging met een sensuele kanteling van haar hoofd en blik die op hem gericht was. Zijn blik leek haar echter steeds te volgen wanneer ze één van de shotglaasje oppikte en aan haar lippen plaatste. Ze glimlachte eens schuin naar Levi nadat ze de brandende vloeistof had binnen geslikt.

Een eigenwijze blik gleed over haar gezicht en settelde op haar lippen, “Sweettalking gaat je nergens brengen hoor lieverd,” zei ze hem terwijl zijn aandacht terug naar haar verschoof, “En ik laat je die bootycall houden voor in duistere en eenzame tijden, deal?” vroeg ze hem zonder oogcontact te breken met de jonge dame. Ze was zeer vrijgevend met haar speelgoed, gewoon niet wanneer zij er die avond mee wou spelen. Het meisje had het bijna niet doen opvallen moest ze nu niet gekeken hebben naar Levis in jeans geklede achterwerk alsof haar leven ervan af hing had Pyralis het nooit te weten gekomen maar ze was heel observant die avond. En daarbovenop kwam lust van de jonge dame af als water van de Nigeria Waterfalls. Pyra wist hoe dan ook dat ze die avond gewonnen had van de andere dame en dat ze het elke avond weer kon doen moest het moeten, maar er waren natuurlijk nog andere mannen aanwezig in het kleine dorpje waar ze haar klauwen eens moest op krijgen.

Ze voelde het, hoe ze hem eindelijk in haar macht leek te hebben. Bijlange nog niet zoals ze bijna alle andere mannen ooit zo maar kon bevelen wat te doen maar hij was net iets meer onderdanig dan voorheen en ze genoot er mateloos van. ”Wie weet,” beantwoordde ze de zwartharige man kort voor ze haar aandacht richtte op zijn bovenbeen en voor ze haar tweede zin volledig uitgesproken had stond Levi tussen haar benen, tegen haar aangedrukt als twee puzzelstukken die netjes ineen paste. Een gloeiendhete rilling gleed over haar ruggengraat wanneer zijn stem haar trommelvlies bereikte, zijn adem verhitte de gehele zijkant van haar gezicht en zijn stem de binnenkant van haar lichaam. Een speelse grijns belanden met lust werd op hem gericht wanneer hij haar in zijn ogen deed kijken, ”Heb ik je ooit gezegd dat ik op safe speel, Levi?” zijn neem verliet haar mond als gesmolten goud terwijl ze haar benen achter die van hem kruiste en hen nog dichter tegen elkaar probeerde te schuiven.

Terwijl ze haar glas aan het neerplaatsen was gleden zijn handen over haar lichaam tot ze kwamen te rusten op haar heupen, precies waar ze, ze wou. Ze reageerde niet op zijn opmerking en liet zich meevoeren door de handeling die hij uitvoerde. De kleine geladen partikels leken weer tussen hen te springen wanneer ze haar hand in zijn hals plaatste en zacht haar nagels door de onderste haren achteraan op zijn nek liet glijden terwijl ze hem dichter trok naar haar toe. De hoeveelheid alcohol die ze reeds geconsumeerd hadden was duidelijk te proeven om hun lippen. Zeker wanneer Pyra haar tanden kort langs zijn onderlip liet gaan en haar tong over zijn lippen liet gaan vragend naar meer, in nood voor meer. Haar benen waren nog steeds gekruist achter zijn knieholtes en nu haar vrije hand liet ze over zijn bovenlichaam glijden voor ze ook dat hand in zijn hals plaatste en hem dichter tegen haar aantrok. Tanden tikte bijna tegen elkaar door de druk die ze zette maar ze bleef op zoek naar, in nood voor meer en langer contact.

There ain't no rest for the wicked,
untill we close our eyes for good.

Pyralis werd vaak verweten dat ze onmenselijk om ging met mensen alsof ze er enkel waren voor haar plezier en voor haar. Het was iets dat Pyralis echter ook erkende, het kon haar uiterst weinig schelen wat mensen van haar verwachtten, goed- of afkeurden van haar gedrag. Ze zou altijd nemen wat ze wou en niets zou haar afleiden van haar doel. Het feit dat ze mannen eigenlijk zelden zag als een persoon maar eerder als een object was iets dat haar nog het meest van al werd kwalijk genomen, maar opnieuw was het iets waar Pyra het eens mee moest zijn en als ze eerlijk was moest ze toegeven dat ze het hele probleem niet zag in dat hele gebeuren. Zij hebben iets dat zij nodig heeft en haar kunnen geven en zij kan hen iets geven in ruil voor al dat. Relaties zaten er gewoon niet in voor de koele brunette, al wist ze dat het zomaar ooit eens kon gebeuren. Dat ze wakker werd naast iemand die ze nog nooit in haar leven gezien had, enkel en alleen omdat Kallista besloten had om te settelen met iemand.

”Sweettalking is voor degene waarvan je ontbijt verwacht,” begon ze maar haar hart voelde aan alsof ze aan het rennen was en ze wierp een zijdelingse blik op de zwartharige jongen naast haar. Hij plaatste zijn tanden gleden over haar oorlel en haar adem gleed in een scherpe zucht uit haar mond. ”Al weet ik het natuurlijk wel te appreciëren,” vervolgde ze. De opwinding veroorzaakt door zijn tanden tegen haar oor was nog duidelijk te horen in de ondertonen van haar stemgeluid. Haar ogen volgde elke beweging die hij uitvoerde tot het papiertje in haar gezichtsveld verscheen. Neen, ze verwachtte zeker niet dat hij dat ging weggooien voor haar, “Neen hoor, helemaal niet zelfs maar…,” begon ze terwijl ze het papiertjes vastnam tussen haar wijs- en middenvinger en kort liet ronddraaien voor het verdween als sneeuw voor de zon. Met een grijns keek ze hem aan voor ze de moleculen terug tegen elkaar plakte in haar andere hand, ”Er gaan inderdaad nog veel drukke nachten komen,” vervolgde ze voor ze het papiertje terug in zijn hand plaatste. Als hij het oké vond zijn mutatie gebruiken, kon zij dat ook wel. Ze zag enkele personen in de bar naar haar kijken alsof ze zojuist iemand onthoofd had en wierp hen een ’aangename glimlach toe die hel zou doen bevriezen.

”Ik zou nooit aan iemand twijfelen die de spelregels perfect kent,” fluisterde ze hem toe voor ze haar focus verplaatste naar zijn bovenlichaam en haar vingers speels over zijn schouders zijn borstkas liet glijden. Ze voelde hem dichter komen, daarvoor had ze zelf haar ogen niet nodig. Zijn energie en warmte straalde van hem af en de lust die van hem afkwam voelde als een vloedgolf die haar raakte waardoor zij ook steeds meer en meer gefascineerd raakte door het hele gebeuren. Ze waren zo dicht tegen elkaar dat ze perfect tegen elkaar paste en Pyra kon niet anders dan zich inbeelden hoe goed dat nog van pas zou komen wanneer hun lichamen tegen elkaar gedrukt zouden zijn onder andere omstandigheden.

Hun lippen vochten voor dominantie maar iets in haar besloot om zijn mannelijkheid heel te laten aangezien ze die nog nodig had later op de avond en hem het hele spel te laten leiden. Ze voelden hoe zijn haar naar voren op haar hoofd viel en een glimlach zich vormde op zijn lippen tijdens de kus waarop ze reageerde door met haar tanden eens kort aan zijn onderlip te trekken voor ze opnieuw zijn gezicht dichter tegen dat van haar trok. De omgeving leek weg te glijden en Pyralis merkte dat ze haar eigen lust in extremis onder controle moest houden om niet heel de bar aan te steken. Zijn lippen verlieten die van haar en ze wou bijna een teleurgesteld geluid maken toen zijn lippen haar hals raakte gevolg door zijn tanden. Ze ontblootte haar hals voor hem zonder er verder bij na te denken. Ze voelde zijn hand onder de strakke zwarte jurk glijden in de richting van haar ondergoed, het kant verliet haar huid wanneer zijn wijsvinger rond de dunne stof krulde. Ze glimlachte speels naar hem en bracht met een simpele handbeweging en haar rode nagels zijn haren terug enigszins in model voor ze haar hand naar zijn wang liet glijden. Het vergde elk greintje zelfcontrole die haar nog restte om hem niet gewoon mee naar buiten te slepen maar deze opwinding, deze speelsheid, dit gevoel wou ze nog net even langer met zich meedragen. ”Rustig nu playboy, voor we opgepakt worden voor openbare zedenschennis,” zei ze hem terwijl ze haar duim zacht over zijn onderlip liet glijden. De huid stond lichtjes opgezwollen door de constante wrijving en ze wist dat die van haar er niets beter uitzagen. Pyralis kon amper geloven dat ze hen een halt toeriep maar ze was nog niet klaar voor een nachtje in de cel, zelfs niet als het met Levi was. Het liefst van al was ze gewoon vertrokken maar ze moest zichzelf eerst weten te kalmeren voor ze het hele stadje meetrok in een orgie dankzij het kleine fragment van Kallistas mutatie. ”We legen deze fles en daarna kunnen we dit spelletje vervolgen,” vervolgde ze terwijl ze de bijna halflege fles tussen haar vingers liet draaien en de vloeistof binnenin liet heen en weer klotsen in de doorzichtige fles. Ze schonk de glaasjes nog eens vol en probeerde in te schatten hoe lang het voor hen zou duren voor de fles leeg achter zou blijven op te toog.

There ain't no rest for the wicked,
untill we close our eyes for good.

Kort twijfelde ze of ze hem nu oprecht verveeld moest aankijken of moest lachen met zijn humor. Levi leek een zekere soort humor te ontwikkelen dankzij de alcohol, al kon Pyralis niet met overtuiging zeggen dat dat een goed soort humor was. ”Not that kind of girl” beantwoordde ze zijn grap nadat een korte grinnik haar mond verlaten had. Ze kon niet anders, zijn blik samen met die vraag botste zo haar tegen het beeld dat de meeste mensen van haar hadden waardoor de grap was al bij al nog op het randje van grappig viel. Al wist de brunette met een zekerheid dat moest Levi het haar vragen, Kallista met alle plezier voedsel voor hem zou maken, zo simpel was die andere jonge dame in haar hoofd. Als er iets was waar Pyra plezier uit haalde was het met mannen spelen. Levi bracht het hele gedoe naar een heel nieuw niveau bedacht ze zich terwijl ze de gefrustreerde emoties over zijn gezicht zag glijden terwijl ze de moleculen van het papiertje door de lucht voelde zweven. Het dunne witte papier was amper terug volledig in haar hand voor Levi het weggriste uit van tussen haar vingers. Een korte lach verliet haar mond, “Maak je geen zorgen, ik ken de regels van dit hele spel,” zei ze met een grijns. Ten eerste was ze niet op zoek naar exclusiviteit noch wou ze dat hij dat dacht. Ze was hem gewoon aan het opjagen al zou ze misschien eens moeten beginnen nadenken over waar de grens ligt wanneer ze zo’n dingen doet. Ze knipoogde snel naar hem als reactie op die van hem, “Ik was je maar aan het pesten lieve schat, she’s all yours,” zei ze vervolgens terwijl ze kort in de richting van de jonge dame knikte.

Naast het feit dat zij zich bijna buitenproportioneel moest tegenhouden leek ook Levi het uiterst moeilijk te hebben om zichzelf te bedwingen en ze kon een kleine grijns niet onderdrukken. Terwijl haar vinger langs zijn onderlip gleed keek hij haar aan met een blik die leek te dansen in plezier en lust, “Ik heb geen idee hoeveel ze toelaten in dit stadje,” beantwoorde ze zijn ontkennend gefluister met een stem die een even hoog gehalte van verlangen met zich meedroeg als de stem van de zwartharige jongen. Zijn hand op haar bovenbeen zorgde voor een warme gloed die van haar been door haar hele lichaam verspreidde. Al wist ze niet meer of hij haar van nature koude lichaam aan het opwarmen was of de spanning tussen hen beide dat reeds gedaan had en zijn hand gewoon meer en meer verlangen haar lichaam in duwde.

Levi leek de shotglaasjes gezwind naar achteren te gieten en zijn twee waren leeg nog voor haar eerste terug het tafelblad van de bar raakte. Zijn warme hand omsloot het hare en ze keek hem met grote ogen aan terwijl ze het tweede glaasje achteroversloeg. Ze wou protesteren wanneer hij haar recht trok uit haar stoel maar hij leek gebrand te zijn op het feit dat hij haar iets moest laten zien dus volgde ze hem zonder vragen te stellen. De alcohol raasde samen met haar bloed en lust door haar aderen maar ze was bij lange na nog niet dronken genoeg om niet meer te kunnen balanceren op de scherpe hielen onder haar schoenen. Diezelfde puntige objecten galmde door de straat wanneer ze eindelijk op het voetpad terecht kwamen, het was het enige geluid dat de kille lucht leek te vullen. Het licht dat de maan op hen richtte deed haar huid bijna wit lijken en Levis haar leek highlights te dragen die niet natuurlijk waren. Ze was het hele gebeuren nog aan het verwerken in haar hoofd aangezien de alcohol haar denkvermogen toch wel leek aan te tasten toen haar dijen zijn middel omsloten en haar enkels kruisten achter hem als automatische reactie wanneer ze opgepakt werd. Ze sloot haar armen rond zijn hals en sloot haar ogen wanneer hun lippen elkaar raakten, het was fris buiten en hun adem werd zichtbaar in de vorm van kleine witte wolkjes telkens ze naar adem hapten tussen het kussen door. Dit deels doordat zijzelf beide opgewarmd waren door het verlangen maar ook doordat de herfst de lucht koel en kil deed aanvoelen. Haar adem werd telkens opnieuw benomen door de manier waarop hij haar tegen de muur hield terwijl hij zijn lippen tegen de hare drukte.

Zijn hand gleed langs haar gezicht en ze duwde haar lippen nog harder tegen die van hem, op zoek naar meer contact terwijl ze hun lichamen ook meer en meer in contact probeerde te brengen. Haar ene hand gleed door de haren achterop zijn hoofd terwijl haar andere arm van rond zijn hals kwam om tussen hen in over zijn borstkas te wrijven voor ze haar hand onder zijn shirt over zijn rug liet glijden. Ze hield zichzelf tegen zodat ze haar nagels nog niet in de tere huid van zijn rug plaatste net zoals ze zichzelf tegenhield om in dit koude weer zijn shirt niet gewoon over zijn hoofd te rukken. Haar vingertoppen gleden over de ruwe huid over zijn schouderbladen voor haar tweede hand ook zijn weg onder het T-shirt vond. De muur bood een welgekomen steun terwijl haar handen zijn hele bovenlichaam in beeld bracht. Hun monden leken met elkaar te dansen en lust leek uit elke porie van hun lichaam te komen. Ze plaatste hun voorhoofden tegen elkaar haalde haar lippen van die van hem. Haar adem verliet haar mond in een versneld tempo. “Hoe zeer ik hier ook van geniet,” begon ze voor ze haar lippen twee keer kort tegen die van hem plaatste, ”Ik zie het niet echt gebeuren in deze temperaturen,” vervolgde ze tussen de ademhalingen door. Het was echter moeilijker dan ze dacht om ook werkelijk te stoppen besefte ze voor ze haar lippen weer hard tegen die van hem drukte en zijn onderlip kort tussen haar tanden nam.

There ain't no rest for the wicked,
untill we close our eyes for good.

Pyra en Levi waren fantastisch leuk op die manier, op hun manier en Pyralis kon niet anders zijn naar hem grijnzen wanneer hij dat zij. Zij maakte hem geen blaasjes wijs en hij haar niet en beide wisten ze waar ze stonden in het hele gebeuren. Waar ze altijd gestaan hadden, waar ze altijd wouden staan: vrij om te gaan en te staan waar ze wouden met wie ze wouden. Het was een concept dat Pyra niet vreemd was maar iets in de zwartharige jongen zorgde ervoor dat ze wou blijven terugkomen naar hem. Niet als enige want ze was perfect gelukkig in haar vrije leefstijl met veel opties ten alle tijden maar als tussendoortje. Hij wist perfect de knopjes te vinden bij haar en hij wist even goed hoe hij ze moest bespelen om haar te doen reageren. Ze wist dat deze playdate niet bij één keer zou blijven, niet enkel door de manier waarop zij op hem reageerde maar ook door de manier waarop hij op haar reageerde. Zijn gezicht verloor instant alle waardigheid wanneer ze hem het meisje toekende, ”Misschien moet ik dat aanbod eens aannemen in de toekomst,” grijnsde ze hem toe terwijl hij zijn gezicht terug in de plooi trok. Alcohol had op beide een effect en zelfs de perverse grijns leek voor Pyra een zekere charme met zich mee te dragen, al zou ze daar de volgende dag waarschijnlijk anders over denken wanneer zowel lust als ethanol haar lichaam verlaten had.

Ze grinnikte als reactie op zijn woorden terwijl ze tegen zijn handen en lippen aanleunde. De brunette kon niet anders, de alcohol en de gloeiende gevoelens die door haar aderen raasde verplichtte haar bijna om daar in die moment de raven te ontdoen van al zijn kledij en een hele show op te starten voor een gigantisch publiek. Maar zelfs iemand als Pyralis had enige waardigheid en ze hield haar intieme momenten graag precies zoals ze hoorde, privé. Zijn lippen lieten een warme gloed achter op haar hals wanneer hij zich eindelijk terugtrok. De speelse lichtjes die ronddanste in zijn ogen werden beantwoord met een warme gloed die het blauw van haar ogen veel warmer deed lijken dan het werkelijk was. Het was die gloed en bijhorende gevoelens die ervoor zorgde dat ze hem zonder enige vragen of tegenstribbelen naar buiten volgde al deed de fles alcohol haar wel kort twijfelen. De drang naar alcohol kon echter niet opboksen tegen de drang om haar hormonen te volgen.

De buitenlucht voelde kil aan maar nog niet zo dat het haar stoorde, deels kwam dit door de kille lichaamstemperatuur maar ook door de warmte die tussen hen in hing terwijl hun lippen tegen elkaar gedrukt waren. Levis lichaam drukte tegen dat van haar en zijn warme lichaamstemperatuur bracht die van haar bijna tot op een normaal punt en tijd leek te glijden terwijl ze tegen elkaar en tegen de muur gedrukt stonden. Haar vingers streelde zacht over wat ze dacht littekens te zijn maar de reactie was veel groter dan ze had verwacht. Zijn schouders vertrokken en zijn lichaam kwam dichter tegen dat van haar terwijl alle beweging voor enkele tellen stilviel. Hij leek zichzelf te kalmeren met een lange zucht terwijl ook Pyra haar ogen kort opentrok en een wenkbrauw de hoogte in trok. Ze liet haar nagel langs zijn kin glijden en trok hem terug tegen haar aan. Ze had geen zin noch tijd voor een trauma te bespreken eenmaal haar lichaam overwelmd werd met dat hete gevoel dat haar hele lichaam leek over te nemen. Maar ze had respect voor het bericht dat zijn bewegingen gestuurd had en ze plaatste haar handen meer aan de buitenkant van zijn rug eenmaal ze hun weg terug onder zijn shirt gevonden hadden. Ze liet haar nagels over de zachte huid glijden met lichte druk voor ze hun kus onderbrak.

Ze had bijna meteen spijt wanneer de worden haar mond verlaten hadden in de vorm van wolkjes die zich vervolgens mengde met de korte ademhalingen van Levi. Het was de eerste keer dat ze het ook echt moeilijk had om te stoppen met wat ze bezig waren, normaal was Pyra snel en effectief in het stoppen van enig fysiek contact wanneer ze het beu was. Maar daar sloeg ze natuurlijk de hamer op de kop. Ze was het helemaal niet beu en moesten haar benen het niet echt koud beginnen aanvoelen had ze gezwind verder gedaan maar ze vreesde dat zelfs Levis warmte niet genoeg zou zijn om haar warm te houden. Het was namelijk niet optimaal wanneer haar reeds koude temperatuur nog enkele graden daalde aangezien ze het lichaam dan in gevaar bracht. Haar lippen raakte opnieuw die van hem nadat ze besloten had om het nog even langer door te trekken en ze voelde Levis grijns door hun kus door en ze plukte nogmaals aan zijn onderlip voor zijn handen haar lichaam vonden. Een teleurgesteld geluid verliet haar mond wanneer haar hielen terug de grond raakte maar nu Levi nog iets verder van haar af stond merkte ze pas echt hoe kil en koel de omgeving geworden was. Een warmde arm gleed rond haar schouders en al snel stond ze tegen zijn zij aangedrukt en ondanks dat ze niet het meisje was dat nood had aan affectie en warmte was ze dankbaar voor het feit dat hij haar voorzag van letterlijke warmte terwijl ze terug naar binnen wandelde.

Eenmaal aangekomen bij de barkrukken nam ze terug plaats op die van haar. Ze was dankbaar voor het feit dat de vele lichamen in de ruimte de lucht opgewarmd hadden. Op de manier kon ze zichzelf opwarmen zonder over te komen als iemand die het ijskoud had. Ze voelde zijn blik over haar glijden nadat hij een glaasje achterovergeslagen had en ze deed hetzelfde. De warme vloeistof gleed door haar keel en warmde haar van binnenuit. Ze genoot van aandacht, altijd en overal en door iedereen gegeven maar het feit dat ze na al die tijd nog steeds zijn aandacht kon trekken zorgde ervoor dat ze zich best wel goed voelde over zichzelf. Er werd niet gewacht op haar antwoord en Levi goot de glaasjes weer netjes tot de rand vol. Ze liet haar vinger langs de natte rand van het glaasje glijden voor ze het ophief en tegen dat van hem tikte. Zijn hand raakte dat haar been in een speelse manier voor ze haar glaasje tegen haar lippen plaatste en ze richtte haar blik opnieuw op hem eenmaal de vloeistof in haar keel verdwenen was. Ze verplaatste haar lichaam van de stoel en wandelde in enkele korte stappen naar zijn stoel, ”Waarom legen we deze fles niet gewoon in sneltempo,” begon ze met een grijns terwijl ze de vloeistof in de fles liet rondzwikken terwijl ze het glas vast had bij de hals, “Dan kunnen we onze buitenactiviteit naar binnen verplaatsen,” vervolgde ze eenmaal ze haar lippen dichter tegen zijn oor verplaatst had.

Haar hand gleed over zijn bovenbeen en ze trok speels aan de rand van zijn shirt eenmaal ze daar toegekomen was. Ze had haar handen over zijn rug voelen glijden en u wou ze dat gevoel opnieuw en opnieuw tot ze elke centimeter van zijn lichaam kende. Ze plantte een kus onder zijn oor en beet vervolgens kort op de soepele huid. ”Des te sneller, des te beter,” melde ze speels met een zware ondertoon in haar stem. De normale kilte werd overstemd door de warmte van de lust die in haar stem weerspiegelde. Ze trok zich traag terug maar bleef bij zijn stoel staan, haar hand zacht leunend op zijn bovenbeen. Ze trok lijnen over de stof die zijn bovenbeen beklede terwijl ze alle glaasjes nog eens volgoot en de vloeistof zijn laatste slokjes zag bereiken met een grijns op haar gezicht.

There ain't no rest for the wicked,
untill we close our eyes for good.

Als ze op die moment niet naar buiten waren gegaan was de lust tussen hen hoogst waarschijnlijk ondragelijk geworden voor Pyra. Het was de allereerste keer dat ze het warm kreeg van een emotie, al kon er gediscussieerd worden over de definitie van emotie in dat geval. Levis vingers hadden gegleden over het blad van de bar en ze had haar gedachten amper kunnen weghalen van hoe diezelfde vingers zouden voelen op haar huid. Pyralis’ haar zintuigen waren versterkt onder invloed van lust, ze voelde elke aanraking, hoorde elke ademhaling en proefde elke smaak die aan de zwartharige jongen zijn lippen hing. Juist doordat ze zo veel wou in die moment had ze geen zin om te praten wanneer hij alles leek stil te leggen, nog had ze zin om zich te laten stil leggen en ze was tevreden wanneer ze merkte dat hij er hetzelfde over leek te denken. Haar zachte vingers gleden over zijn huid die strakgespannen over de spieren van zijn rug liep, elke welling en elk dal volgde ze met de top van haar vinger of met haar nagel. Zijn ene hand ondersteunde haar ondanks dat ze haar dijen perfect om zijn middel geslagen had en zijn andere hand gleed zacht over haar bovenbeen. Ze vocht tegen de drang om het verder te nemen dan ze nu reeds gingen terwijl ze tegen hem sprak. Hun lippen raakten elkaar terug maar ze het goed en wel wist stond ze terug op de grond en ze kon zichzelf wel slaan voor het geluid dat haar mond verlaten had, het was iets dat haar in al die jaren nog nooit overkomen was. Naast die vaststelling was het ook vrij duidelijk dat ze de raven zijn trots gekrenkt had met haar onrechtstreekse maar tijdelijke afwijzing. Hij wandelde regelrecht naar binnen, naar zijn stoel zonder zelfs maar te controleren of de brunette hem volgde. Het was niet zo dat de jongen hem druk moest maken, volgen deed ze sowieso, ze liet hem niet meer gaan de komende uren.

Normaal was Pyralis verschrikkelijk goed in het tegenhouden van haar hormonen maar er was amper een houden aan op die moment. Ze wist perfect hoe Levi eruitzag met een minimale hoeveelheid kledij, ze had voldoende van dat uitzicht genoten wanneer ze nog samenwoonden op Genosha. Maar al waar ze op die moment aan kon denken was datzelfde lichaam verkennen met haar eigen vingers. Zelf daar op die moment was het moeilijk om van hem af te blijven besefte ze terwijl ze zijn wenkbrauw de lucht in zag gaan wanneer ze zich recht zette. Het tweede deel van haar zin was nog niet gestart en ze voelde zijn vingers al een plaats innemen op haar bovenbeen, onder het jurkje dat ze zo graag droeg vanwege de perfecte materie en kleur. Zijn vingers voelde alsof ze daar hoorde en ze wist maar al te goed hoe ze wou dat die avond eindigde, met diezelfde vingers overal over haar lichaam. Ze zag de haren in zijn hals overeind komen wanneer ze haar ogen traag terug opende om zich terug te trekken. Ze liet zijn shirt los om zich iets meer te focussen op zijn bovenbeen. Haar vingers bleven zachte figuren tekenen op zijn bovenbeen terwijl ze de fles uit haar handen voelde verdwijnen. Alle materie tussen haar vingers en zijn huid wou ze zo snel mogelijk uit de weg bedacht ze zich terwijl ze speels aan één van zijn riemlussen trok. Zijn gezicht vertrok kort wanneer de laatste beetjes vloeistof in zijn mond verdwenen. Haar lippen vonden hun weg terug naar die van hem voor ze de drie laatste glaasjes in haar richting geduwd kreeg. Met een speelse grijns verdween de inhoud van alle drie in haar keel en ze genoot van het brandende gevoel dat door haar hals getrokken werd.

Er kwam geld tevoorschijn uit zijn achterzak en ze grijnsde naar hem terwijl hij zich recht stelde. Het feit dat lust haar manier van spreken en gedragen had aangetast had duidelijk meer effect op hem dan hij ooit zou wille toegeven. De warmte van zijn huid kwam door zijn kledij door tot tegen haar huid, zo dicht stonden ze tegen elkaar wanneer hij haar hoofd zijn richting uit kantelde. Zijn lippen raakte die van haar en ze glimlachte oprecht en zelfs bijna warm wanneer zijn huid langs die van haar gleed. Zijn woorden bereken haar snel en veroorzaakte een warme gloed die vanuit haar gezicht haar hele lichaam opwarmde. Haar vingers gleden nogmaals langs zijn kaaklijn voor ze hem tot bij haar trok en op haar tippen ging staan om zijn oor te bereiken, “Betaal jij dan snel de volledige rekening,” vroeg ze hem terwijl ze met haar andere hand slechts één van zijn vingers licht vastnam. Haar benen danste traag weg van hem terwijl ze zijn vinger nog even meetrok voor ze hem van tussen haar vingers liet glijden. Haar geduld werd gelukkig niet lang op de proef gesteld wanneer hij zich snel bij haar voegde. De deur opende en de koude wind sloeg om haar benen maar ze was doelgericht en zelfs de koude kon haar nu niet terug doen deinzen nog doen afkoelen. Haar bloed stroomde heet door haar aderen wanneer ze haar lippen kort tegen zijn kaaklijn drukte voor ze hem mee trok in de richting van de nieuwgebouwde huizen.

Pyralis was misschien iemand die van de aandacht van verschillende mannen hield maar ze was net iets te netjes om zo maar het eerste beste veldbed op te gaan zoeken. De weg naar de nieuwe wijk was kort en ze was er dankbaar voor aangezien het zelfs in de herfstlucht moeilijk was om haar handen van de jongen af te houden. Huizen waar nog niemand woonde waren makkelijk te herkennen, ze hielden namelijk lege naamplaatjes waar anderen gegraveerd waren. De eerste huisnummer zonder bijpassende namen die ze passeerden trok ze Levi mee naar de voordeur, met een grijns plaatste ze haar wijsvinger tegen haar lippen als teken dat hij stil moest zijn. Ze viste een simpel haarspeldje uit haar jurkje en binnen enkele tellen zwaaide de zware voordeur open. Eenmaal beschut van de koude wind en binnen in de goed geïsoleerde ruimte duwde ze Levi tegen de deur om die zo te sluiten voor ze haar lippen terug op de zijne duwde. Haar vingers gleden alweer onder zijn shirt, maar deze keren vonden ze hun weg naar de huid van zijn buik en zij. Haar nagels gleden zacht over de soepele huid voor ze haar lippen van die van hem haalde. “Hier is net iets meer privacy,” fluisterde ze, haar stem bijna ademloos van de nood die er onder te horen was.

There ain't no rest for the wicked,
untill we close our eyes for good.

Hij wist duidelijk al van in het begin dat hij zou moeten betalen. Pyra merkte het aan de manier waarop reeds voldoende geld de toonbank raakte nog voor ze gesproken had maar ze kon het niet laten om hem toch duidelijk te maken dat dat was wat ze wou. Ze merkte het ook aan de manier waarop hij met zijn ogen rolde na haar worden. De blik deed haar kort grinniken voor ze in de richting van de deur wandelde. Een vrolijke tred had ze nooit maar er zat een zekere sprong in haar stappen, ze wist dat haar avond enkel nog beter kon worden. Zoals ze wel gedacht had duurde het slechts enkele tellen voor zijn gezicht, stralende glimlach inclusief in haar gezichtsveld verscheen. Zijn lippen raakte nogmaals haar hals en ze liet haar hand zacht over zijn arm glijden voor ze de koude nachtlucht in wandelde. Hun voetstappen klonken bijna op hetzelfde ritme te gaan, die van hem een lage bas terwijl die van haar scherp weerklonken door de lege donkere straten. En ze genoot ervan dat zelfs enkel haar stappen zo’n effect konden hebben op de wereld rondom. Ze vond het fantastisch hoe Levi geen vragen leek te stellen maar wou ook zo snel mogelijk iets vinden waar ze een deur achter zich kon sluiten en hem voor haar alleen had. Geen ogen van anderen die hen analyseerde en bekeken, geen competitie die haar benijdde noch in de weg stond dat was wat ze wou wanneer ze zijn blauwe vragende blik negeerde en in enkele tellen de voordeur open prutste. Het slot gaf mee met een simpele klik terwijl ze het voelde verschuiven onder lichte druk van haar schuifspeldje.

De bewondering stond nog op zijn gezicht wanneer haar lippen terug die van hem raakte. De brunette glimlachte zacht door hun kus, ze hield ervan hoe ze hem net dat kleine beetje voor was geweest door heb tegen de deur te duwen. Haar woorden vlogen duidelijk tussen hun beide in en zelfs zij was er niet zeker van dat ze de klanken geuit had eenmaal haar lippen terug herenigd waren met die van hem. Ze kreeg maar niet genoeg van Levi: zijn lippen, zijn aanrakingen en zijn stem – zelfs wanneer hij haar het zwijgen oplegde. Haar voeten kwamen voor de tweede keer die dag van de grond en verschillende attributen die op de dressoir stonden klonken hard en bijna gebroken wanneer ze de grond raakten eenmaal Levi haar terug neerplaatste. Hun blikken kruisten en moest Pyra niet mateloos geïntrigeerd zijn door de raven zou ze geschrokken zijn van hun intensiteit. Vonken vlogen bijna letterlijk alle kanten uit en Pyralis kon maar niet thuisbrengen wat de zwartharige jongen meer had dan alle anderen voor hem. Zijn warme handen gleden onder haar jurkje, de kleine hoeveelheid ruimte die de stof liet werd bijna volledig opgevuld door zijn handen en ze beantwoorde zijn blik fel, met uitdaging voor hij hun lichamen dichter tegen elkaar trok. Zachte lippen, warm van alle voorgaande activiteit gleden over haar kin, haar hals en haar sleutelbeen en trok zo een gloeiendhete lijn over haar koude huid. Haar handen gleden over de golven in zijn zij, veroorzaakt door de spieren daar aanwezig voor ze met een bijna hautaine grinnik en een speelse beweging de knop van zijn jeans lospeuterde voor ze haar armen en handen gedwee door het jurkje liet glijden. Een speelse blik rijkte uit naar die van hem tussen haren die koppig over haar hoofd gekomen waren door de wrijving met de zwarte stof van het jurkje. Ze leunde tegen de warmte van zijn hand wanneer hij zijn rechterhand gebruikte om diezelfde strengen haar terug op hun plek te krijgen.

Roodgelakte nagels gleden met een zekere druk over de buitzijden van zijn rug terwijl zijn shirt mee omhoog getrokken werd. Haar nieuwsgierigheid wou meer weten over de jongen voor haar, over de littekens op zijn rug maar ze weerhield zichzelf voor nu. Zeker nu haar brein volledig gevuld was met andere zaken, wel zorgde ze er voor dat ze de gehavende huid niet raakte. Haar lippen gleden over zijn warme huid: zijn kaaklijn, zijn hals en zijn borstkas zodat ze hem op die manier kon ontdoen van het storende stuk stof zonder contact te verbreken. Eenmaal het kledingstuk haar jurk vervoegde op de grond vonden haar handen hun weg terug naar zijn lichaam, één trok zijn gezicht terug tot dat van haar zodat ze haar lippen opnieuw tegen die van hem kon plaatsen terwijl de andere de rits van zijn broek vond en losmaakte. Geduld was niet Pyralis’ sterkste kant en op die moment wou ze eigenlijk niets liever dan gewoon onder de lakens duiken en al het nodig voortoneel over te slaan. Aan de andere kant leefde ze voor de spanning die hen beide voortdreef. De hielen van haar schoenen behielpen echter in het effectief naar beneden krijgen van voorgemelde broek voor ze haar lichaam nog dichter tegen dat van hem plaatste. Nu de barrières verdwenen waren en hun huid rechtstreeks contact kon maken leek er statische elektriciteit tussen hen in te hangen, elektriciteit dat hen beide leek te beïnvloeden. Elektriciteit die de laatste fragmenten geduld het raam uitgooide samen met de laatste kledingstukken. Haar lippen verlieten die van hem om hun plaats op zijn hals te vinden. Tanden omsloten een soepel stukje huid voor ze werkt maakte van zijn huid te doen verkleuren. Hun omgeving wist misschien niet van wie het afkomstig was maar hij zou het weten en dat was precies wat ze wou. Dat hij het zich nog even zou herinneren.

There ain't no rest for the wicked,
untill we close our eyes for good.

Een dun laagje zweet deed Levis huid glinsteren in het maanlicht dat door de ramen binnengestroomd kwam en een grinnik verliet haar keel wanneer ze hem in de richting van de keuken zag wandelen. Mannelijk schoon was altijd iets geweest dat Pyra wist te appreciëren, iets waarvan ze hield. De manier waarop Levis spieren aan de oppervlakte van zijn huid lagen en welvingen creëerde trok Pyras blik telkens terug naar zijn lichaam. Een lichaam dat ze reeds uitgebreid verkend had maar gerust nogmaals wou leren kennen. Het was reeds een zeer lange tijd geleden dat ze zich zo geamuseerd had met iemand, laat staan met iemand die haar dan ook nog eens kon bijhouden in uithouding. Het was fantastisch voor Pyra om eens alles te kunnen vragen zonder bang te zijn tegen een muur op te botsen. Ze hoorde het geluid van een koelkast die openging en haalde haar blik weg van één van de goedkope decoratieve meubelstukken die ze tegen de grond gekegeld hadden om hem terug op de raven in de keuken te richten. Zijn blik was vragend maar droeg een zekere fascinatie die Pyralis met plezier over haar liet gaan terwijl hij haar kort aanstaarde en zij een grijns op haar gezicht ontwikkelde. Het was een blik die zij enkele seconden eerder over zijn rug had laten glijden, genietend van elke curve, elke welving al bleef ze zich wel afvragen waarvoor de littekens op zijn rug stonden. Eenmaal zijn blik terug wegdraaide grinnikte ze nogmaals, “Water,” beantwoordde ze zijn originele vragende blik. Hij keerde terug naar haar en drukte een kus op haar lippen die ze gratie accepteerde voor ze het volle flesje water dat hij voor haar had meegebracht uit zijn handen nam. Ze was niet iemand die te vinden was voor het romantische gekus maar met Levi bracht het eerder elektriciteit met zich mee dan rooskleurige gevoelens. Het water flesje voelde koel tegen haar verhitte huid en in enkele slokken verdween de doorschijnende vloeistof uit het flesje.

Ze leken even nodig te hebben om energie op te doen maar het duurde niet zo lang voor ze haar lichaam weer tussen Levis lichaam en een muur bevond. Zijn wenkbrauw ging de hoogte in en hij keek haar uitdagend aan, woorden verlieten zijn mond maar eerlijk gezegd had ze geen interesse meer in wat hij te melden of te vragen had. Zijn lippen raakte die van hem en ze klemde haar lippen kort rond zijn onderlip voor de verbinding weer verbroken werd. In tegenstelling tot enige tijd ervoor was het toch wel iets moeilijker om de afstand tussen hun lippen te overbruggen, dit hoofdzakelijk door de afwezigheid van haar stiletto’s die op die moment ergens door het onbekende huis geslingerd lagen. Levi torende boven haar uit en ergens was dat toch ook wel verleidelijk om voor één keer gewoon te volgen waar hij haar leidde. Lust rees terug op vanuit haar binnenste en de glimlach die op haar gericht was, was met dezelfde hoeveelheid verlangen beladen. Zijn lippen raakte voor de zoveelste keer die van haar en voor ze het goed en wel wist was ze weer verloren in die ondertussen al familiale dans die ze uitvoerden.


Haar vingernagel gleed over de golven van Levis borst- en buikspieren, lijnen trekkend over de licht bezwete huid met een grijns op haar gezicht die boekdelen sprak. Ze rolde zich van haar zij terug op haar rug en staarde kort naar het plafond van de saai ingerichte woonkamer. ”Well, this was fun, ” zei ze op een luchtige stem met een voldane glimlach op haar gezicht. Niets werkte zo goed als een roekeloze, langdurige en goed gevulde nacht om Pyras koude omhulsel te doen kraken. Haar hals plooide ze naar beide kanten wat gepaard ging met een luide krak toebehorend aan haar gewrichten. Één van haar handen gleed door de zwarte haren van Levi die naast haar lag, op een luie manier gleden haar vingers door de zwarte tressen die net iets minder zijde zacht leken nu ze gecoat waren in een dun laagje zweet. Haar eigen babyhaartjes kleefde genadeloos tegen haar bezwete voorhoofd en de natuurlijke make-up was zo goed als volledig van haar gezicht verdwenen maar schaamtegevoel stond niet in haar groene boekje geschreven. Het waren nu eenmaal de gevolgen van een succesvolle nacht.

Het nadeel van een succesvolle nacht was echter ook dat Pyralis moe werd en met een korte geeuw draaide ze zich terug in de richting van de zwartharige jongen. ”Ik ben er dan maar eens mee door,” zei ze met een glimlach voor ze haar lippen tegen zijn wang plaatste. Ergens had ze helemaal geen zin om heel de weg naar het grote gebouw terug te wandelen maar ze had in al die jaren nog nooit het risico gelopen dat Kallista moest wakker worden naast iemand. Met een zucht plaatste ze zich recht voor ze rondkeek, niet meteen haar kledij kon plaatsen en haar rug opnieuw het tapijt liet raken. Die nacht had ze echt geen zin om heel die weg naar huis terug af te leggen. Met een grijns keek ze Levi aan, “Whatever,” verduidelijkte ze haar handeling voor ze iets dichter tegen hem aan ging liggen voor zijn warmte en haar hoofd op zijn borstkas plaatste.

There ain't no rest for the wicked,
untill we close our eyes for good.