Rockin' around the christmas tree <3

Ah, de kerstperiode. Echt zijn meest favo holidays. Back home dan toch. Want damn, hier was het echt zo koud. Hem mocht je echt wel de zon geven tijdens Kerstmis en zo. Once an Aussie always an Aussie I guess. Toch was hij nog steeds wel blij hoor. I mean, de kerstgeest zat echt wel in hem en het maakte totaal niet uit of het nu sneeuwde of niet. Nope, hij had hier nog altijd een Clyde rondlopen met wie hij zich wel kon verwarmen hoor. Over zijn boyfriend gesproken vandaag zouden ze gezellig de kerstboom in de cafetaria onder handen nemen. Kerstbomen versieren was echt wel hetgene wat hij super graag deed, al zou dit de eerste keer zijn dat hij het met Clyde deed dus dat ging echt wel uitdraaien op nog meer plezier hoor. Lachend verliet hij de gymzaal. Al verdween die lach toch weer meteen toen hij door de sneeuw moest gaan. Bah nee, hij verlangde nu wel naar een groot kerstfeest op het strand van Bondi of zo. Ah, dem memories. Uiteindelijk ging hij in een snel tempo verder. Sneeuw was cool, maar hij was meer een persoon die van de zon hield. Dus hij moest echt geen enkel vlokje op hem voelen neerkomen hoor. Dat zou ook niet al te handig zijn aangezien hij enkel maar gewoon een shirt aan had en niets van trui had meegenomen die ochtend. Luiheid all the way. Al hield Damian zowiezo al niet van truien en heel die hoop, nah gewoon shirts waren meer dan genoeg!

Met een grijnsje op zijn gezicht wandelde de man uiteindelijk door de gangen richting  de cafetaria. Want daar ging Clyde hopelijk al op hem staan wachten. Voor de verandering had hij ook een doos met kerstspullen mee genomen toen hij die eerder was gaan zoeken. Zo moest zijn geliefde trainee toch niet al het werk doen met dozen sleuren of iets. Wanneer Damian de cafetaria binnen kwam lopen was hij best wel verbaasd over het feit dat die leeg was. Zo laat was hij toch niet? Ah who cares als je verwelkomt werd door een breed glimlachende Clyde right? N’aww, serieus die dude was echt zo’n cutie. In no time stond hij voor de neus van de dude en nadat hij de doos op een random tafel had gezet drukte hij een kusje op zijn lippen. ‘Geef mij maar een Kerst in Australië hoor.’ Sprak hij vervolgens met een pruillipje. ‘Al maak jij het wel weer beter hoor.’ Het was de waarheid. Dit zou hun eerste Kerst samen zijn, en hij hoopte echt diep in zijn hart dat er nog veel meer gingen volgen. Samen off course.

Er was gewoon zoveel aan Kerst waar hij echt naar uitkijk. Alles behalve de sneeuw. Maar gewoon de hele sfeer, de gezelligheid en al die andere dingen die hij niet eens deftig kon beschrijven. Stiekem was hij gewoon de Kerstman in sexy versie en was Clyde zijn elfje of zo. Ja, dat was het echt wel hoor. Zijn mondhoeken trokken even omhoog bij die gedachte. Clyde in een elfenpakje was uiteindelijk toch wel iets wat hij misschien wel wilde zien hoor. Al had hij de dude liever gewoon zo in deze vorm dat was al leuk genoeg. Het enige vreemde aan zijn elf was dat hij de kerst spirit leek te missen. Iets wat Damian niet bepaald snapte en er hem ooit wel eens naar zou vragen al had dat waarschijnlijk wel iets met het verleden van de dude te maken. Hij kon niet zeggen dat het hem geen zorgen baarde, want dan zou hij echt wel liegen. Maar dat veranderde natuurlijk niets aan het feit dat hij de dude nu misschien kon aansteken met zijn kerst spirit. Misschien had hij toch die kerstmuts moeten meenemen die hij ergens op zijn kamer had liggen.

De boom had hem meteen begroet toen hij binnen kwam. Bij wijze van spreken natuurlijk want een boom kon niet heel droog hallo zeggen. Snugger hoor Damian. Hoewel hij de boom wou bewonderen, kwam uiteindelijk het meer centrale punt van zijn leven in beeld. Clyde. Zoals altijd zag hij er weer piekfijn uit, wanneer niet right? Waar hij hem aan verdiend had wist hij nog altijd niet, maar hij stelde zich er geen vragen meer over. Nope, Damian was al blij genoeg dat hij hem eindelijk zo veel kusjes kon geven als hij wilde. Hoorde hij dat nu goed? Had de dude zo net even gegrinnikt? N’aww hem zo maar uitlachen? Gelukkig was het cute dus dat maakte het wel weer goed.

Eerste Kerst? Een beetje verbaasd keek hij de man aan. Maar hij nam het hem echt niet kwalijk hoor. Nee, Damian vond het eerder zielig voor Clyde dat hij het nooit had mogen meemaken. Bij hun thuis werd het altijd heel uitbundig gevierd met familie en zo, en wanneer hij ouder was geworden trok hij zelf met vrienden naar het strand om daar de tijd van zijn leven te beleven. ‘Gelukkig heb je een goeie leermeester.’ Grijnsde hij uiteindelijk even. Met zijn ogen volde hij de man toen die naar de boom liep. Oh, misschien had hij hem even moeten zeggen dat die dingen nog wel eens konden prikken? Maar dat was dus al te laat, voor hij het wist had Clyde zijn hand alweer terug getrokken. Met een kleine grimas liep hij op de dude af en nam zijn hand even vast waarna hij kort een kusje tegen zijn vingers drukte. ‘Wees maar voorzichtig jij.’ Glimlachte hij breed waarop hij even omhoog keek om in te schatten hoe hoog de boom was. Een ladder zouden ze waarschijnlijk wel niet nodig hebben. Nee, dan kroop hij wel op een tafel hoor. Heldhaftig als hij was. ‘Je moet me toch maar eens uitleggen hoe je die hier hebt binnen gekregen hoor superman.’

Dat Jean alle docenten gevraagd had om samen iets te organiseren voor de leerlingen over enkelen dagen had hem alleen maar vrolijker gemaakt hoor. Het had 1 met kerst te maken en 2 hij kon een hele dag met Clyde spenderen en dat was gewoon super cool. Dat alles maakte Damian een instahappy dude. Oke, dat was hij standaard al, maar nu nog gewoon een tikkeltje meer als anders.
Maar Damian had dus nog genoeg werk om Clyde in de juiste mood te krijgen. Missie geaccepteerd hoor, met alle liefde van de wereld natuurlijk. Plus, extra time met Clyde was altijd leuk! Aight, eerste Kerst in de sneeuw was al spectaculair maar een eerste Kerst met de trainee als zijn boyfriend maakte alles 100x zo leuk hoor. Clyde was dus dit jaar echt wel zijn kerstcadeautje, dat kon niet anders!

Het nieuws had hem ergens toch wel wat gedaan, nu was het zeker aan Damian om zijn uiterste best te doen zodat deze Kerst gewoon perfect zou worden. Stiekem had hij ook al een plannetje klaar liggen hoor, al hield hij dat toch nog voor zichzelf. Eerst maar eens kijken hoe Clyde dit alles op nam. Wanneer de dude zich had geprikt aan de boom was er een grijns ontstaan bij Damian al was het niet echt om hem uit te lachen of zo. Nee, het was er eigenlijk eentje omdat hij het ultra cute vond hoe de man nu pas alles ontdekte. Dit maakte het natuurlijk zijn plicht als goeie boyfriend om hem te gaan verzorgen op zijn eigen leuke manier. Hij had het dan ook niet zien aankomen dat Clyde hem plots tegen zich aan trok. Yay kusje! Als het zo bleef duren zou er van die boom niet heel veel in huis komen, al vond hij dat nu niet heel erg. Ghehe.

Even moest hij lachen om de woorden van de dude. "Ik ben er toch om je te verzorgen?" Klonk het op een speelse toon. Verzorgen met kusjes was naast de boom versieren dus echt wel zijn favoriete bezigheid. Wel alleen bij Clyde hoor.
De uitleg over hoe hij de boom naar binnen had gekregen deed Damian lachen. Serieus die dude moest echt maar komiek worden of zo. Want hij kwam serieus even niet meer bij van het lachen of zo.
Uiteindelijk kwam de echte uitleg en bedenkelijk keek hij van de boom naar de deur. "Maar de boom is groot en dik door de bladeren, kon die er serieus door?" Blijkbaar dus wel al kon hij dat maar moeilijk geloven. Hoewel Clyde en zijn powers alles konden en er was dan nog eens een slimme Jamie. Wel ja oké, misschien moest hij het toch maar geloven, hoe onwaarschijnlijk ook.

Uit het niets verscheen er een rode slinger uit een random doos en had Clyde die rond zijn eigen nek gedaan. Very classy. "Jij mag hem anders ook wel aanhouden hoor babe. Staat je beeldig!" Grijnsde hij breed terwijl hij even naar hem toe liep en de slinger zo vastpakte dat de dude uiteindelijk niet weg kon. Al lachend drukte hij de man een kus op zijn lippen, beetje langer dan voorzien. "Maar ja, die slinger wikkel je er gewoon rond. Probeer wel geen naalden te breken." Nu was het tijd om op zoek te gaan naar de kerstballen al wilde hij eigenlijk zien hoe Clyde het er van af bracht. Even tho hij het toch niet kon aan zien ok de man eventueel te zien klungelen. "Need any help?" Waarschijnlijk niet. Maar hij had het aangeboden dus.

Man, hij had er zo hard naar uitgekeken om dit met Clyde te doen. Oké, hij keek altijd uit naar dingen doen met zijn boyfriend maar dit was toch wel extra speciaal. Voor hem dan. De laatste keer dat hij echt een boom had versierd met iemand die hem bijna net zo dierbaar was als Clyde was toch al zeker meer dan 5 jaar terug. Sindsdien had hij het zelf niet meer aangekund om zelf een boom te gaan versieren. Maar goed dat was nu te depressief om aan te denken. Hij had zijn kleine elfje nu bij hem en wilde helemaal niet dat dat ooit nog ging veranderen. Nou ja, later zou er toch al zeker een nog kleiner elfje bij komen hoor. Ghehe.

Yeaah, verpleger Damian to the rescue. Voor Clyde altijd natuurlijk.Zijn mondhoeken trokken even omhoog toen de dude instemmend knikte. Beter maar hoor. Ondertussen was hij al in zijn eigen doos gedoken om daar een slinger aan lichtjes tevoorschijn uit te halen. Al was dat niet hetgene naar wat hij op zoek was. Nope, waar waren die kerstballen voor in de boom nu weer? Hij was bijna zeker dat ze in de doos zaten, want toen hij ze daarstraks op tilde hoorde hij een zacht gerammel en dat was niet afkomstig van zijn maag want hij had echt wel genoeg gegeten om nooit meer honger te hebben of zo. Nog steeds kon hij niet bepaald vatten hoe de boom heelhuids hier was geraakt maar hij legde zich er toch maar bij neer hoor. Blijkbaar was Clyde dus best wel goed in instructies opvolgen. Dat kon hij wel waarderen hoor. ‘Laten we hopen dat er verder ook niets kapot gaat.’ Grijnsde hij breed. Hij zag hun beide er nog wel voor aan om in een van de slingers verstrikt te raken en die hele boom tegen de vlakte gingen halen in hun val. Dat zou hem tbh echt aan het huilen maken hoor.

Voor een moment sloeg hij de man gade. Het was te leuk om Clyde helemaal te zien opgaan in het versieren van de boom. De dude deed het met zo’n focus dat hij er bijna spijt van had gekregen toen hij uiteindelijk had aangeboden om hem te helpen. Voor hij het wist was de dude in zijn armen gevallen en wat geschrokken door de hele situatie keek hij hem aan. Dat was onverwachts. Gewillig liet hij zich meetrekken door de man en ontstond er een klein grijnsje op zijn gezicht toen Clyde zich weer naar de boom had omgedraaid. Damian had de hoofdvogel echt wel afgeschoten met hem hoor. Voor even moest hij lachen om wat hij toen zei. ‘Zie je wel dat je iets weet van Kerst!’ Sprak Damian blij serieus hij ging bijna in zijn handen klappen of zo. Toen hij de slinger die gevuld was met lichtjes van de tafel af nam en keek hij even naar de boom. Aight, ze moesten het wel zo verdelen dat elk deeltje van de boom toch lichtjes had hoor. Anders was het een klein beetje zielig. ‘Misschien kunnen we van boven naar beneden werken? Als er dan niet genoeg is dan kunnen we een beetje gouden kerstdingetjes in de boom hangen zodat die het licht van boven af mooi weerkaatsen of zo?’ Twijfelend keek hij Clyde aan. Misschien had de dude wel een ander plan of zo.